του Νότη Παπαδόπουλου
Κάποιοι είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Παρά το αναμφισβήτητο γεγονός ότι η επτάμηνη σκληρή διαπραγμάτευση Τσίπρα – Βαρουφάκη έριξε την οικονομία στα βράχια, οδήγησε στα capital controls, στον προθάλαμο του GREXIT και στο τρίτο μνημόνιο τριετούς λιτότητας και 85 επιπλέον δισεκατομμυρίων ευρώ χρέους για τη χώρα,η κυβέρνηση κάνει πάλι τα ίδια. Και το διαλαλεί κιόλας ως μεγάλη επιτυχία!
Αντί να κλείσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα – ακόμη και μέσα στο 2015 – όλα τα προαπαιτούμενα, να περάσει το ασφαλιστικό, να τελειώνει με τα σκληρά μέτρα μια ώρα αρχύτερα και να προωθήσει εδώ και τώρα τις ιδιωτικοποιήσεις για να γυρίσει η οικονομία, σηκώνει πάλι την παντιέρα της αντίστασης κατά της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης εκτοξεύοντας συνθήματα για την ανάγκη ενίσχυσης του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας και της στήριξης των αδυνάτων.
Αποτέλεσμα: η οικονομία συνεχίζει να σέρνεται, υγιείς επιχειρήσεις αναζητούν τρόπους να εγκαταλείψουν τη χώρα ενώ χιλιάδες μικρομεσαίες εταιρείες βρίσκονται στα όρια της εξουθένωσης περιμένοντας πώς και πώς να πέσουν κάποια χρήματα στην αγορά, να γυρίσει ο τροχός της ανάπτυξης μπας και καταφέρουν να ορθοποδήσουν.
Το χειρότερο: η κυβέρνηση δοκιμάζει και πάλι τα νεύρα των δανειστών οι οποίοι βλέπουν ξανά ότι η ελληνική πλευρά για μία ακόμη φορά κωλυσιεργεί χωρίς τέλος, προσπαθεί να επαναδιαπραγματευτεί όσα ήδη έχει υπογράψει από τον Ιούλιο και κυνηγάει την ουρά της χωρίς κανέναν αποτέλεσμα.
Δυστυχώς η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχει καταλάβει ακόμη, ύστερα από την καταστροφική πολιτική που ακολούθησε όλο το 2015, ότι ο χρόνος είναι η πιο σημαντική συνισταμένη της διαπραγμάτευσης που παίζει πολύ πιο αποφασιστικό ρόλο στην οικονομία από την όποια οριακή υποχώρηση της τρόικας σε κάποιο επί μέρους θέμα.
Τόχουμε πει εκατό φορές – αλλά κανείς δεν ακούει. Εάν οι κ.κ Βαρουφάκης και Τσίπρας αντί να διαπραγματευτούν αδιέξοδα ως τον Ιούλιο,να στεγνώσουν το κράτος και τα ταμεία, να ρίξουν την οικονομία σε ύφεση και να φτάσουν έως το παρά πέντε της δραχμής για να υπογράψουν τελικά το τρίτο μνημόνιο, είχαν το μυαλό να συμφωνήσουν στο πακέτο που τους είχε προτείνει ο κ. Σόιμπλε έξι μήνες νωρίτερα – τον Φεβρουάριο,τα πράγματα θα ήσαν τελείως διαφορετικά για τη χώρα: η ελληνική οικονομία θα κινούνταν αυτή τη στιγμή με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης,σημαντικές επενδύσεις θα είχαν αρχίσει να έρχονται στην Ελλάδα ενώ θα είχε ήδη ξεκινήσει η διαπραγμάτευση με τους δανειστές για την ελάφρυνση του χρέους.
Η κυβέρνηση εάν είχε στοιχειώδη γνώση του πώς δουλεύουν οι αγορές και η πραγματική θα έτρεχε τώρα άρον – άρον να εκμεταλλευτεί την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών,για να προωθήσει με γοργούς ρυθμούς κάποιες σημαντικές ιδιωτικοποιήσεις που θα άλλαζαν το κλίμα για τη χώρα διεθνώς περνώντας το μήνυμα ότι έστω και αργά ο ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβε τα λάθη του και δείχνει αποφασισμένος να γυρίσει σελίδα για να προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και την τόνωση της ιδιωτικής οικονομίας.
Κύριοι του Μαξίμου, αντίθετα απ ότι πιστεύετε, τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης – αυτά που εσείς ονομάζετε διαπλεκόμενα – δεν θέλουν το κακό της κυβέρνησης γιατί αυτό θα βάλει την οικονομία σε νέες περιπέτειες και θα οδηγήσει σε νέα χαμηλά τον ιδιωτικό τομέα από την διαφημιστική δαπάνη του οποίου εξαρτώνται. Τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης αποζητούν την επιστροφή στην ανάπτυξη που μόνο μία σταθερή και σοβαρή κυβέρνηση μπορεί να εγγυηθεί.
Μια κυβέρνηση δηλαδή που δεν στοχοποιεί τα μέσα ενημέρωσης για να κρύψει την δική της ανεπάρκεια.Μια κυβέρνηση που θάπρεπε να απολογείται για τις παλινωδίες και τις κωλοτούμπες κι όχι να εγκαλεί τους αντιπάλους της επειδή δεν της παρέχουν την στήριξη και την συναίνεση που επιθυμεί αλλά εκείνη ποτέ δεν πρόσφερε ως αντιπολίτευση.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
