του Ανδρέα Δρυμιώτη*
Στις 17 Φεβρουαρίου 2013, σε τούτη εδώ τη στήλη έγραψα ένα κείμενο με τίτλο: «Στα Τρίκαλα στα δυο στενά σκοτώσανε τη… λογική». Εγραφα, λοιπόν, τότε: «…Στον Δήμο Τρικκαίων, ο δήμαρχος Κ. Χρήστος Λάππας (τον οποίον δεν γνωρίζω, αλλά τον συγχαίρω) αποφάσισε να ζητήσει από τους εργαζομένους στον Δήμο του, να καταγράφουν (από την 1/2/2013) το αντικείμενο με το οποίο απασχολούνται ανά δίωρο, προκειμένου να διαπιστώσει πώς και με τι απασχολούνται οι εργαζόμενοι και να βελτιώσει τις υπηρεσίες του Δήμου προς τους δημότες του… Και έγινε το “έλα να δεις”. Ξεσηκώθηκαν οι συνδικαλιστές ενάντια στο μέτρο το οποίο είναι αιτία πόλεμου!…».
Να, όμως, που ύστερα από 34 μήνες πρέπει να ξαναγράψω ένα κείμενο για ένα άλλο θέμα με άλλο δήμαρχο, τον κ. Δημήτρη Παπαστεργίου, τον οποίο επίσης δεν γνωρίζω αλλά τον συγχαίρω, για μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία του, η οποία όμως και πάλι αναστάτωσε τον Δήμο του. Eδώ και μερικές εβδομάδες, στον Δήμο Τρικκαίων κυκλοφορεί το λεωφορείο χωρίς οδηγό, το οποίο ξεσήκωσε, για άλλη μια φορά, θύελλα. Τι την ήθελε τόση πρόοδο ο δήμαρχος; Δεν τη θέλουμε την καινοτομία. Να μας αφήσει εκεί που είμαστε. Αυτά πιστεύει η «προοδευτική» Αριστερά.
Για την ενημέρωσή σας, θα σας δώσω αποσπάσματα από το ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος» που παρουσίασε το πρόβλημα στις 18 Οκτωβρίου 2015.
Κόκκινο πανί αποτελεί για τους αντιμνημονιακούς στα Τρίκαλα, το «έξυπνο» -χωρίς οδηγό- minibus που κυκλοφορεί το τελευταίο διάστημα στο κέντρο της πόλης. Από τη μία η δημοτική αρχή θεωρεί ότι με το εγχείρημα η πόλη καινοτομεί σε παγκόσμιο επίπεδο, από την άλλη όμως, μέλη του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της Λαϊκής Ενότητας, έχουν την άποψη ότι το μικρό φουτουριστικό όχημα… απειλεί την εργατική τάξη.
Πίσω από το λεωφορείο-ρομπότ, ένα κομμάτι της Αριστεράς της πόλης βλέπει την επέλαση του… σατανικού καπιταλισμού που, μεταμφιεσμένος σε τεχνολογική καινοτομία, έρχεται να στείλει τους οδηγούς της εργατικής τάξης στην ανεργία. «Διώξτε το σατανικό ρομπότ που θέλει να πάρει τις δουλειές μας» είναι το σύνθημα στην πόλη, με το λεωφορείο να παρομοιάζεται με… όχημα του σατανά…».
Ως πρώτο σχόλιο, σύμφωνα με τον παραπάνω συλλογισμό, δεν θα έπρεπε ποτέ να αντικαταστήσουμε τις άμαξες με τα αυτοκίνητα γιατί θα έμεναν χωρίς δουλειά οι αμαξάδες, αλλά ούτε και έπρεπε να επιτρέπουμε στα πλοία μας να δένουν σε αποβάθρες στα λιμάνια γιατί θα έμεναν χωρίς δουλειά οι λεμβούχοι που έβγαζαν στην ξηρά τους επιβάτες με τις βάρκες τους.
Το έργο χρηματοδοτείται από την καταραμένη Ευρωπαϊκή Ενωση, ώστε δεν επιβαρύνεται ο Δήμος. Συνεχίζω τα αποσπάσματα από το δημοσίευμα: «…Το λεωφορείο χωρίς οδηγό των Τρικάλων έχει κεντρίσει ήδη το παγκόσμιο ενδιαφέρον. Τις προηγούμενες ημέρες ξένα τηλεοπτικά δίκτυα -το Euronews και το CCTV από την Κίνα- βρέθηκαν στην πόλη και με εκτενή ρεπορτάζ κατέγραψαν το πρωτοπόρο εγχείρημα, επισημαίνοντας ότι εφαρμόζεται σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας που πρωτοπορεί στην εφαρμογή σύγχρονων τεχνολογιών… Τα Τρίκαλα κατάφεραν να επικρατήσουν -συγκεντρώνοντας τη μεγαλύτερη βαθμολογία- και να πετύχουν την υλοποίηση του φιλόδοξου προγράμματος έχοντας απέναντί τους μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις όπως τις Βρυξέλλες, τη Λωζάνη, το Μιλάνο κ.ά.
Συνολικά από τις 12 πόλεις ή επαρχίες που διεκδίκησαν να εφαρμόσουν το «CityMobil2» προκρίθηκαν πέντε -και συγκεκριμένα οι Οριστάνο (Ιταλία), Βάνταα (Φινλανδία), Σοφία-Αντίπολις (Γαλλία), Σαν Σεμπαστιάν (Ισπανία) και τα Τρίκαλα…».
Αντί να είμαστε περήφανοι που επιτέλους σε κάτι είμαστε πρωτοπόροι, θέλουμε να το σταματήσουμε και ήδη κηρύχθηκε ο πόλεμος. Ακολουθεί το πολεμικό μανιφέστο: «…Στα Τρίκαλα, κομμάτι της μνημονιακής Ελλάδας, τα οικονομικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών κατακρεουργούνται, ενώ τα προβλήματα της πόλης χάσκουν άλυτα και επιδεινώνονται», αναφέρει -μεταξύ άλλων- ανακοίνωση του«Μετώπου Λαού» των Τρικάλων, που καλεί τους κατοίκους της πόλης να αντιδράσουν δυναμικά στο «ανεκδιήγητο και απαράδεκτο πείραμα του λεωφορείου χωρίς οδηγό».
Αυτή είναι η πραγματικότητα στην «προοδευτική» Αριστερά. Αν αυτό δεν είναι η πλέον συντηρητική θέση, τότε δεν γνωρίζω τι άλλο είναι η συντήρηση και η οπισθοδρόμηση.
Ξέρετε με τι ασχολούνται στις άλλες χώρες; Οχι φυσικά με αντίσταση στα οχήματα χωρίς οδηγό, αλλά κυρίως με τη διαμόρφωση της νομοθεσίας τους ώστε να είναι έτοιμοι για τη μαζική κυκλοφορία τέτοιων οχημάτων».
Αξίζει, πάντως, στο σημείο αυτό να θυμηθούμε τους τρεις Νόμους της ρομποτικής που διατύπωσε ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, Isaac Aisimov το 1940:
1. A robot may not injure a human being or, through inaction, allow a human being to come to harm.
2. A robot must obey orders given it by human beings except where such orders would conflict with the First Law.
3. A robot must protect its own existence as long as such protection does not conflict with the First or Second Law.
Αλήθεια, πόσο μακριά βλέπουν οι φωτισμένοι άνθρωποι! Ενώ εμείς, 75 χρόνια μετά, πολεμούμε τα robots νομίζοντας ότι μπορούμε να σταματήσουμε τη χρήση τους.
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.
Πηγή: Καθημερινή
