της Μαρίας Κατσουνάκη
Τι είναι, εν τέλει, το κράτος; Χρειάστηκε να ανοίξουμε το λεξικό για να φρεσκάρουμε την έννοια. Ως προς «την ενότητα ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, θρησκείας, γλώσσας ή εθνικότητας, εγκατεστημένη σε οριοθετημένη εδαφική έκταση και οργανωμένη πολιτικά σε πρόσωπο δημοσίου δικαίου για την άσκηση της εξουσίας», ας δεχθούμε ότι πληρούμε τις προϋποθέσεις. Εκεί που αρχίζει η σύγχυση, είναι στους επιμέρους ορισμούς. Πώς θα προσδιορίζατε, για παράδειγμα, το «σύστημα διακυβερνήσεως» ή τον «τρόπο άσκησης της κρατικής εξουσίας»; Τα ερωτήματα ανέκυψαν μέσα από την ειδησεογραφία. Στο χθεσινό φύλλο της, η «Κ» αναφερόταν σε έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης η οποία αποκάλυπτε τις «πλάγιες οδούς που ακολουθούνται στη χρήση κρατικών αυτοκινήτων».
Δεν ήταν μόνο η περίπτωση της αποθανούσης Λένας Ράλλη, που ως σύζυγος πρώην πρωθυπουργού εδικαιούτο μεν να χρησιμοποιεί κρατικό αυτοκίνητο αλλά όχι και… μετά θάνατον, όπως εμφανιζόταν σε επίσημα δελτία κίνησης. Σωρεία τα συγγενή περιστατικά. Το πρόβλημα δεν είναι ότι συμβαίνουν παρόμοια γεγονότα για πρώτη φορά. Προφανώς και όχι. Το πρόβλημα είναι ότι συνεχίζουν να συμβαίνουν αδιατάρακτα, ως φαίνεται, χωρίς τον φόβο των συνεπειών. Στην γκρίζα ζώνη του «πόθεν έσχες» του υπουργού Οικονομίας Γιώργου Σταθάκη, με αδήλωτα περιουσιακά στοιχεία, προστέθηκε χθες και η δίωξη που ασκήθηκε εις βάρος του πρώην αντιπροέδρου της Βουλής Αλέξη Μητρόπουλου, για φοροδιαφυγή και «ξέπλυμα βρώμικου χρήματος». Προφανώς, κι αυτές δεν είναι αναταράξεις που εμφανίζονται για πρώτη φορά στον ελληνικό δημόσιο βίο. Παρά την «πρώτη φορά Αριστερά», τίποτα δεν συμβαίνει για «πρώτη φορά», εκτός από τα χειρότερα του επαχθέστερου τρίτου μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση. Η μόνη διαφορά με τις προηγούμενες, μεταπολιτευτικές, φαυλότητες είναι ότι τώρα επικάθονται επί των ερειπίων της χώρας. Αυτής που αντίκρισε –μία πλευρά της μόνο– ο Λιθουανός επίτροπος Βιτένις Αντριουκάιτις και περιέγραψε σε επιστολή του στο Κολέγιο των Επιτρόπων: «Δεν ήμουν στην Αφρική, ούτε σε κάποια απομακρυσμένη αναπτυσσόμενη χώρα. Τα είδα όλα αυτά εδώ στην Ε.Ε., στο νησί της Λέσβου, στην Ελλάδα. Σοκαρίστηκα, έφριξα».
Πηγή: Καθημερινή
