του Πάσχου Μανδραβέλη
Εχουν ειπωθεί πολλά και εξόχως σαρκαστικά σχετικά με τις επιτροπές, σαν κι αυτή που πρότεινε ο πρωθυπουργός για το ασφαλιστικό. Τον καλύτερο ορισμό έδωσε ο Αμερικανός δημοσιογράφος Ρίτσαρντ Λονγκ Χάρκνες: «Επιτροπή είναι μια ομάδα ανθρώπων που δεν θέλουν, διορισμένη από ανθρώπους που δεν μπορούν, για να φτιάξουν αυτό που δεν χρειάζεται».
Οσες επιτροπές κι αν γίνουν, όποιος τσακωμός κι αν προκύψει, όση φαιά ουσία κι αν ξοδευτεί, το πρόβλημα του ασφαλιστικού δεν λύνεται διότι είναι κουκιά μετρημένα. Συνεπώς, ακόμη και αν όλοι οι αρχηγοί υπέγραφαν ένα συνυποσχετικό, ακόμη κι αν κάναμε ένα ακόμη δημοψήφισμα εκφράζοντας την παλλαϊκή θέληση να μη μειωθούν οι συντάξεις και ταυτοχρόνως μην αυξηθούν οι εισφορές, η πραγματικότητα δεν θα άλλαζε· το ασφαλιστικό δεν θα γινόταν βιώσιμο.
Πολιτική δεν είναι η τέχνη του ανέφικτου που οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπόσχονταν στην αντιπολίτευση. Είναι η διαίρεση των μετρημένων κουκιών. Και τα κουκιά του ασφαλιστικού είναι συντάξεις και εισφορές: τόσα λεφτά βγαίνουν, τόσα μπαίνουν. Οι ανάλγητοι «νεοφιλελεύθεροι» θα πουν να μειωθούν οι συντάξεις. Οι «ευαίσθητοι» θα διασφαλίσουν επιπλέον ανεργία με αύξηση εισφορών. Θα προτείνουν, δηλαδή, περαιτέρω μετάθεση από την οικονομία της παραγωγής στη φθίνουσα οικονομία των επιδομάτων: οι συντάξεις των ηλικιωμένων θα συντηρούν τους άνεργους νέους, μέχρι να κλείσουν κι άλλες επιχειρήσεις και να μη φτάνουν οι εισφορές για να διατηρηθεί το μοντέλο. Ο φαύλος κύκλος της υπανάπτυξης θα διατηρηθεί ανέπαφος.
Το πρόβλημα είναι πως η κυβέρνηση δεν θέλει να αναλάβει ευθύνες και να προτείνει κάτι. Ο κ. Αλέξης Τσίπρας παίζει τα γνωστά του μικροπολιτικά παιχνιδάκια, ζητώντας συναίνεση στα τυφλά: «Εμείς έχουμε βρει τρόπο και πόρους να γλιτώσουμε το 0,6% από το 1% του ΑΕΠ που μας ζητούν περικοπές στο ασφαλιστικό. Δεν μπορώ να σας αποκαλύψω ακόμη από πού, θα παρουσιαστούν όμως στην επιτροπή που σας ζητώ να φτιάξουμε. Το 0,4% ελάτε να το βρούμε μαζί, μέσω της επιτροπής…». Η αντιπολίτευση κρατά παλιά γινάτια: «Συνεννόηση θα μπορούσες να ζητήσεις τον Ιανουάριο ή έστω το καλοκαίρι. Η συναίνεση δεν είναι ευκαιριακή ούτε λύση για τα προβλήματά σου…» (Γιάννης Πλακιωτάκης, «Τα Νέα» 29.11.2015)
Ομως η διαίρεση των κουκιών πρέπει να γίνει, γιατί αλλιώς θα την κάνει ασύντακτα η ίδια η ζωή με τη χρεοκοπία των Ταμείων. Ακόμη και ο τσακωμός μπορεί να είναι γόνιμος, αρκεί να γίνει επί του πραγματικού και όχι με βάση τον «άλλο κόσμο» που μας είχε ζαλίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να λέει ψέματα πως τάχα μου έχει βρει «κρυφούς πόρους» για να καλύψει το 0,6% του ελλείμματος, όταν στον προϋπολογισμό έχουν εγγραφεί περικοπές 3 δισ. ευρώ. Οφείλει να καταθέσει τη λεπτομερή πρόταση γι’ αυτές τις περικοπές, αντί να προτείνει άχαρες κι άχρηστες Επιτροπές. Εξάλλου, όπως είχε πει κι ο Ρος Περό «αν δεις ένα φίδι, σκότωσέ το. Μην κάνεις επιτροπές για το πρόβλημα των φιδιών».
Η αντιπολίτευση μπορεί να διαφωνήσει στην προτεινόμενη μοιρασιά των βαρών, αλλά όχι στην πραγματικότητα. Ναι μεν, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τα έκανε ρόιδο διαπραγματευόμενη με τα πουκάμισα έξω, αλλά δημιουργήθηκε νέα πραγματικότητα. Και με βάση αυτή πρέπει να προτείνει. Αν μπορεί…
Πηγή: Καθημερινή
