του Θέμου Αναστασιάδη
Ας ξεχάσουμε έστω το ότι η στρατηγική του εθνικού διχασμού και της κοινωνικής πόλωσης με το ψέμα και την προπαγάνδα ήταν κεντρική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, που την εφάρμοσε με θαυμαστή ακρίβεια. Ισως, μάλιστα, να είναι και το μόνο πράγμα που είναι ικανός να κάνει. Να διχάζει. Να αναζωπυρώνει τα εμφύλια πάθη. Να ματώνει τις παλιές πληγές. Να ξανασπέρνει ξεχασμένες έριδες μέσα σε κάθε ελληνική οικογένεια. Ας ξεχάσουμε, αν θέλετε, ότι ο ίδιος ο Τσίπρας προσωπικά είναι ο αρχιερέας ή, για να το πούμε πιο επίκαιρα, ο «Μουλάς» (φανατικός ιεροκήρυκας των Ισλαμιστών) του Διχασμού. Από το δικό του στόμα έβγαιναν υστερικές ύβρεις και συκοφαντίες -για Τσολάκογλου που θα έφευγαν με ελικόπτερα- κατά των πολιτικών του αντιπάλων.
Αυτός χώρισε τους Ελληνες σε «γερμανοτσολιάδες» και δικαίως «αγανακτισμένους». Τα μεγαλοστελέχη του είναι που με κάθε ευκαιρία διακηρύττουν ότι δεν τους ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις των αντιλαϊκών μέτρων που κατά συρροήν λαμβάνουν άπαξ και δεν αγγίζουν την… κομματική τους βάση. «Οι δικοί μας ψηφοφόροι δεν έχουν λεφτά στις τράπεζες», έλεγαν ξεδιάντροπα οι υπουργοί του όταν αυτός έδωσε τη χαριστική βολή στην οικονομία με τα capital controls που δεν θα ήταν αναγκαία αν δεν ήθελε να κάνει το γνωστό σόου πολιτικής παράνοιας με το αχρείαστο δημοψήφισμα της κωλοτούμπας. Να πούμε ότι θα τα ξεχάσουμε όλα αυτά προκειμένου να γίνει ένα νέο ξεκίνημα μετά τα ανήκουστης αγριότητας μέτρα που πήρε; Αλήθεια; Αναζητεί εθελοντές συνενόχους στα πολιτικά και οικονομικά εγκλήματα που διέπραξε τη στιγμή που δείχνει έτοιμος να κάνει και εθνικά;
Ας πούμε, όμως, υποθετικά, ότι τα βάζουμε όλα αυτά στην άκρη, χάριν της εθνικής ομοψυχίας, προκειμένου να διατηρηθεί η ΣΥΝΟΧΗ της χώρας που απειλείται, καθώς εκ των πραγμάτων περιθωριοποιείται όλο και πιο πολύ, επαναλαμβάνουμε, από την πολιτική Τσίπρα. Για να υπάρξει «στοιχειώδης συναίνεση», όπως ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (σ.σ.: για όσους κατάλαβαν ο Προκόπης τού ΥΠΕΔΕΙΞΕ ότι πρέπει να μείνει σταθερός στις «εθνικές θέσεις» αφήνοντας ουσιαστικά υπαινιγμό μετά απ’ όσα έγιναν με την Κύπρο), δεν πρέπει πρώτος αυτός με τη σειρά του να κάνει κινήσεις καλής θέλησης στο εσωτερικό της χώρας; Οταν έτρεξε πρόθυμος, χωρίς να του το ζητήσει κανείς, να κάνει αντίστοιχες κινήσεις προς την Τουρκία (και γύρισε με την ουρά κάτω από τα σκέλια), τόσο δύσκολο είναι να πράξει το ίδιο και με την ελληνική κοινωνία την οποία έχει προσβάλει και διχάσει βάναυσα;
Να μιλάμε συγκεκριμένα:
– Ζητάει εθνική συναίνεση στο Προσφυγικό, όταν με εγκληματικό τρόπο αυτός και οι ανεκδιήγητοι υπουργοί του (τύπου Τασίας) πλημμύρισαν την Ελλάδα με πρόσφυγες και μετανάστες, εξαιτίας των οποίων τώρα βρισκόμαστε σε RED ALERT για όλη την υπόλοιπη Ε.Ε., ειδικά μετά την τραγωδία στο Παρίσι. Αν θέλει συναίνεση, θα πρέπει να αποκηρύξει την πολιτική των ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΘΥΡΩΝ, να πάρει πίσω τις επικίνδυνες ασυναρτησίες του ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια και λοιπά σύνορα, και να δηλώσει ότι η Ελλάδα και έχει σύνορα και εφεξής θα φυλάσσονται, όπως σε κάθε κανονική χώρα. Και αν οι διπλανοί μας σηκώσουν φράχτες στα Σκόπια, τότε συμβολικά να σηκώσουμε κι εμείς ξανά και δύο και τρεις στον Εβρο. Να διακηρύξουμε έστω ότι δεν είμαστε κέντρο υποδοχής και να ξαναρχίσουν το Λιμενικό και το Ναυτικό την πολιτική προστασίας των χωρικών μας υδάτων, αντί να παίζουν τις αδελφές νοσοκόμες! Τα συζητάει αυτά ο κ. Τσίπρας; Η συμπεριφορά του δείχνει μάλλον το αντίθετο! Ενώ η χώρα γκετοποιείται εντός Ευρώπης, αυτός… «λιάζεται».
– Ζητάει εθνική συναίνεση… στο Ασφαλιστικό; Μόνος του κατέσφαξε τους συνταξιούχους και καλεί τους άλλους να τον σώσουν από την οργή τους; Αυτός δεν είναι που υποσχόταν αυξήσεις και στις συντάξεις και στον βασικό μισθό και αντ’ αυτών τα μείωσε 30%-40%, έτσι γι’ αρχή; Και να θέλει να συναινέσει οποιοδήποτε κόμμα, ποιος… το ρώτησε; Οι άμεσα θιγόμενοι θα τους φάνε ζωντανούς όλους, κι εμάς μαζί, τα ΜΜΕ, αν του κάνουμε τον χειροκροτητή! Εδώ δεν άντεξε ο Γαβριήλ, θα γίνουν όλοι οι άλλοι συναυτουργοί στην «εθνοκάθαρση» των συνταξιούχων; Για να μη λέει ότι δεν βρίσκει ανταπόκριση, ιδού η πρόταση: Ας τα βρει η κυβέρνηση με τα άλλοτε περήφανα γηρατειά κι εμείς θα κάνουμε πως δεν καταλάβαμε ότι σίγουρα τους κορόιδεψε για μία ακόμα φορά. Ιδού ο λόγος (Αλέξη), ιδού και το πήδημα.
– Ζητάει (το άκρον άωτον! Τουλάχιστον διατηρεί κάποιο μπλακ χιούμορ) συναίνεση σε θέματα Παιδείας!… Ε, εδώ ισχύει το «σφάξε με, αγά μου, ν’ αγιάσω». Συναίνεση με ποιους; Με τους φανατικούς και τους πολιτικά μισότρελους που έβαλε στο αρμόδιο υπουργείο, λες και ΜΙΣΕΙ την Παιδεία; Πώς μπορεί να γίνει συναίνεση με τον εξτρεμιστή υπουργό-ΑΡΝΗΤΗ της ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των Ποντίων; Ο ίδιος ο κ. Φίλης έκανε τον εαυτό του ανεπιθύμητο πρόσωπο για την πλειοψηφία των Ελλήνων. Σοβαρά τώρα, μπορεί ακόμα κι αυτός ο ίδιος ο Τσίπρας να συνεννοηθεί με την αρμόδια υφυπουργό (κομμωτηρίου), την κυρία Σία; Αν θέλει συναίνεση για την Παιδεία, να βάλει τουλάχιστον δύο αξιοπρεπείς ανθρώπους εκεί. Οχι τα κομματικά ρετάλια του.
– Τέλος, όσον αφορά στα εθνικά θέματα, μετά το κάζο στην Τουρκία και την έκφραση αγανάκτησης της ίδιας της Κύπρου για τις απαράδεκτες δηλώσεις Τσίπρα, μόνο σε μια βάση μπορεί να υπάρξει συναίνεση… Να δεσμευτεί προσωπικά ο πρωθυπουργός ότι θα εγκαταλείψει τα πειράματά του και στην εξωτερική πολιτική προτού κάνει κανέναν υπέροχο έντιμο συμβιβασμό, σαν αυτόν που πέτυχε στις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. Γιατί αν τώρα νομίζει ότι έχει… διεθνή πλέον ρόλο, τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα. Αρα βασική προϋπόθεση «στοιχειώδους ομοψυχίας» είναι να λαμβάνονται οι μεγάλες αποφάσεις από το ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ των ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ. Ξεκάθαρα, δεν υπάρχει καμία εμπιστοσύνη ούτε στις ικανότητες, αλλά δυστυχώς ούτε και στις προθέσεις του σημερινού πρωθυπουργού. Σε όλα έχει αποδειχθεί πολύ κατώτερος -ΓΡΑΨΕ ΠΑΤΟΣ- των περιστάσεων. Συνεπώς, κάτω τα ξερά τους απ’ τα εθνικά θέματα πριν μας πάρουν όλους τα αίματα. Κανονικά…
Πηγή: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
