του Άγγελου Αθανασόπουλου
Αν καταμετρήσει κάποιος πόσες επιτροπές σοφών έχουν δημιουργηθεί στην Ελλάδα και για πόσα θέματα, θα έπρεπε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η χώρα μας διαθέτει τόση σοφία που θα μπορούσε απλόχερα να τη… δανείσει και σε άλλες χώρες, ίσως και στην οικουμένη ολόκληρη. Προς το παρόν πάντως, μάλλον θα πρέπει να συγκροτηθεί άλλη μία τέτοια «επιτροπή σοφών», ώστε να καταλάβουμε πως καταφέραμε να έχουμε υπογράψει τρία Μνημόνια σε πέντε χρόνια…
Την Πέμπτη 15 Οκτωβρίου, η επιτροπή σοφών για το Ασφαλιστικό παρουσίασε το πόρισμά της για το μέλλον του συστήματος. Ο γράφων δεν θα ασχοληθεί με το τεχνικό μέρος του πορίσματος αυτού: έχει άλλωστε αρχίσει να συμβιβάζεται με την ιδέα ότι δεν θα πάρει σύνταξη ποτέ, ενώ υπάρχουν και ειδικοί για να εξετάσουν τη βασιμότητα των προτάσεων.
Είναι όμως κοινή πεποίθηση ότι οι προτάσεις που κατατέθηκαν είναι πολύ σκληρές, τόσο για τους σημερινούς όσο και για τους μελλοντικούς συνταξιούχους. Δεν είναι να απορεί κανείς για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό. Η χώρα και η κοινωνία θερίζουν ό,τι έσπειραν.
Αλήθεια, θυμάται κανείς την έκθεση Σπράου; Συγγραφείσα το 1997, η έκθεση εκείνη περιείχε μία σειρά προτάσεων για αλλαγές στο Ασφαλιστικό που μπροστά στα όσα σήμερα συζητούνται μοιάζουν με παρωνυχίδα. Ο Σπράος λοιδορήθηκε όσο λίγοι, ενώ αργότερα συνέβη κάτι ανάλογο με τον πρώην υπουργό Εργασίας Τάσο Γιαννίτση. Η δεύτερη κυβέρνηση Σημίτη ουσιαστικά «ευνουχίστηκε» από τις κοινωνικές και συνδικαλιστικές αντιδράσεις και σταδιακά φθάσαμε στα σημερινά.
Η ζωή τα φέρνει πολύ… ωραία μερικές φορές. Όλοι αυτοί που επί χρόνια αντιδρούσαν σε οποιαδήποτε αλλαγή είναι πλέον έτοιμοι να εφαρμόσουν τις πιο σκληρές συνταγές. Θα επιδιώξουν όπως πάντα να μεταθέσουν την ευθύνη στους προηγούμενους και να πείσουν ότι όλα όσα κάνουν γίνονται στο όνομα της «κοινωνικής δικαιοσύνης» – όπως οι ίδιοι την εννοούν φυσικά.
Και όλα τούτα ενώ θα συνεχίσουν να τριγυρνούν, ακκιζόμενοι, με λευκά ή πολύχρωμα μαντηλάκια στα κοστούμια τους ή «πουλώντας» μία δήθεν αριστεροσύνη την ώρα που χαρακτηρίζουν πλούσιο όποιον αμείβεται με 1.500 ευρώ. Πράγματι, ο Σόιμπλε δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερους συμμάχους για να ολοκληρώσει την εσωτερική υποτίμηση από όσους οραματίζονται την ισοπέδωση των πάντων για να εγερθούν ψηλότερα οι ίδιοι…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
