του Πάσχου Μανδραβέλη
Δεν ξέρουμε τι είναι χειρότερο. Να είχαν στο Μαξίμου εκ των προτέρων γνώση για τα ρατσιστικά και ομοφοβικά καμώματα του κ. Δημήτρη Καμμένου ή να έπεσαν από τα σύννεφα μετά την υπουργοποίησή του;
Στην πρώτη περίπτωση, θα πρέπει να γνωματεύσουμε κυνισμό και ασύγγνωστη επιπολαιότητα. Κυνισμό, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ διακρίθηκε στη διύλιση δηλώσεων όλων των πολιτικών του αντιπάλων κι έβρισκε υπόνοιες –ακόμη και προδιάθεση– ρατσισμού – ομοφοβίας πανταχόθεν, ενώ τώρα κατάπιε αμάσητα όλες τις φρικτές αναρτήσεις του βραχύβιου υφυπουργού. Ασύγγνωστη επιπολαιότητα, διότι πίστεψαν ότι έχοντας την επικοινωνιακή κυριαρχία θα το περάσουν χωρίς πολλές αντιδράσεις. Κι αν αυτό –δεδομένης της προϋπηρεσίας του επικοινωνιακού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ– είχε πολλές πιθανότητες, δεν υπολόγισαν τις αντιδράσεις στο εξωτερικό. Να θυμηθούμε ότι ο Ντανιέλ Κον Μπεντίν έκανε τούμπανο τη συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ: «Ακόμα και στις πιο αντιαριστερές και ριζοσπαστικά παραδοσιακές παρορμήσεις μου, ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι η πρώτη συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν με τον Πάνο Καμμένο, έναν ομοφοβικό, αντισημίτη και ρατσιστή… Το κόμμα του είναι ακραία εθνικιστικό και αποτελείται από ξενοφοβικούς και ρατσιστές», Liberation (27.1.2015). Από την άλλη, ο κ. Τσίπρας το έχει φανερό καμάρι. «Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους Ανεξάρτητους Ελληνες και τον Πάνο τον Καμμένο που ενώνει σήμερα τις δυνάμεις του μαζί μας. Ενώνουμε τις σημαίες μας και τις δυνάμεις μας, κάτω από τη σημαία της εντιμότητας και του αγώνα και τον ευχαριστώ θερμά διότι αύριο θα συνεχίσουμε μαζί τον αγώνα που ξεκινήσαμε πριν από επτά μήνες», είπε κατά την επινίκια δήλωσή του στο περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ (20.9.2015).
Αν δεν το ήξεραν, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Δείχνει διακυβέρνηση αβάσταχτης επιπολαιότητας, αφού δεν έγινε καν ο στοιχειώδης έλεγχος των υποψήφιων υπουργών ακόμη και στα προφανή. Να βασίστηκαν, άραγε, μόνο στα καλά λόγια του κ. Πάνου Καμμένου, ο οποίος, αν και τακτικός χρήστης του Τwitter, δεν είχε ακούσει τίποτε για τις πομπές του συνεπωνύμου του; Κι αν απλώς πήραν τοις μετρητοίς τις συστάσεις του κ. Καμμένου, ποιες άλλες αποφάσεις έλαβαν επιπολαίως; Μην ξεχνάμε ότι η πρώτη απόφαση της «πρώτης φοράς» ήταν ένα συμβόλαιο 500 εκατομμυρίων ευρώ για την αναβάθμιση γηρασμένων αεροπλάνων, που εισηγήθηκε ο κ. Πάνος Καμμένος και συνυπέγραψε ο κ. Τσίπρας. Το ζήτημα, πάντως, που προκύπτει από την υπόθεση Δημήτρη Καμμένου είναι η επιπολαιότητα με την οποία το Μαξίμου χειρίζεται διάφορα θέματα. Οπως, επιπόλαια, ο κ. Τσίπρας έκανε την κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου πρόεδρο της Βουλής και τον κ. Γιάνη Βαρουφάκη υπουργό Οικονομικών, κάπως έτσι έφτιαξε και το νέο υπουργικό συμβούλιο. Πρυτάνευσε το αίτημα για βραχύβια κομματική ηρεμία αντί των μακροχρόνιων στόχων της ανασυγκρότησης της χώρας. Αυτήν την επιπολαιότητα, την απουσία σοβαρής προετοιμασίας, πληρώνουμε τώρα με τα capital controls και το βούλιαγμα της οικονομίας σε ύφεση. Οι επόμενες επιπολαιότητες της κυβέρνησης ελπίζουμε να έχουν μικρότερες επιπτώσεις, αλλά πάλι θα τις πληρώσουμε. Γι’ αυτό καλά είναι να συμμαζευτούν και να στρωθούν στη δουλειά, διότι η αποτυχία της προετοιμασίας είναι προετοιμασία της αποτυχίας· όχι μόνον των ιδίων (μικρό το κακό), αλλά της χώρας.
Πηγή: Καθημερινή
