του Νότη Παπαδόπουλου
Στη χώρα όπου ο Λεβέντης με τους συγγενείς του και τους άρπα κόλα υποψηφίους του στα ψηφοδέλτια της “Ένωσης Κεντρώων” παίρνει στις εκλογές σχεδόν όσο και το “Ποτάμι” του Θεοδωράκη με δεκάδες καθηγητές Πανεπιστημίου, πετυχημένους επαγγελματίες, και τον Διαμαντούρο στην πρώτη θέση του Επικρατείας,
στη χώρα όπου βρέθηκαν 60.000 μαϊμού συντάξεις- από ανάπηρους τερματοφύλακες, αγωνιστές της εθνικής αντίστασης που γεννήθηκαν μετά τον πόλεμο έως τυφλούς ταξιτζήδες- ενώ χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι που προσελήφθησαν ως ημέτεροι πληρώνονται χωρίς να έχουν δουλέψει ούτε μία μέρα,
στη χώρα όπου πιστεύουν ότι για όλα τα κακά της φυλής φταίνε οι ξένοι και ποτέ οι Έλληνες, και κάνουν καριέρα πολιτικοί ποντάροντας στην ρητορική του μίσους, στον αντισημιτισμό και στον διαχωρισμό των πολιτών σε πατριώτες και προδότες, προσκυνημένους και υπερήφανους, γερμανοτσολιάδες και παλικάρια στη χώρα όπου η αριστεία θεωρείται ρετσινιά, η φοροδιαφυγή μαγκιά, οι Έλληνες ο εξυπνότερος λαός στον κόσμο, οι επιχειρηματίες εκ προοιμίου λαμόγια και ότι συμφέροντα δεν πρέπει να υπάρχουν, είναι πολύ λογικό να γίνεται δεκτή με πανηγυρισμούς η είδηση ότι μία γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία, από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, με εκατομμύρια πωλήσεις κάθε χρόνο αυτοκινήτων υψηλού επιπέδου πιάστηκε να κλέβει στις μετρήσεις καυσαερίων. Και κινδυνεύει να πληρώσει πρόστιμο 16 δισεκατομμύρια δολάρια.
Με πανηγυρισμούς, για τον απλούστατο λόγο ότι όλοι αυτοί που τόσα χρόνια έλεγαν ότι οι Γερμανοί είναι απατεώνες , κλέφτες, λωποδύτες, τεμπέληδες και άχρηστοι -χειρότεροι από εμάς σίγουρα- τώρα μπορούν να να βροντοφωνάξουν ότι δικαιώνονται.
Κι ας μην μπορούμε να κατασκευάσουμε στη χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, την ποίηση, την ιστορία, την φιλοσοφία, τη δικαιοσύνη ούτε ένα παπάκι, ούτε ένα ρολόι, ούτε ένα εξ ολοκλήρου ελληνικό ποδήλατο και εισάγουμε ακόμη και τις οδοντογλυφίδες.
Κι ας μην μπορούμε να συμφωνήσουμε μεταξύ μας ούτε καν ποιος είναι ο νικητής στις ετήσιες φοιτητικές εκλογές, σε ποια περιοχή θα βάλουμε τον ΧΥΤΑ του λεκανοπεδίου για να μη «τρώμε» σε λίγο τα σκουπίδια μας, πως θα βελτιώσουμε την πανεπιστημιακή παιδεία για να μην φεύγουν από τη χώρα κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες νέοι, πώς θα εφαρμόσουμε το μνημόνιο που θα μας φέρει την ανάπτυξη και θα μας βγάλει στις διεθνείς αγορές, πως θα μπορέσουμε να έχουμε μια σταθερή κυβέρνηση για να κρατήσει ζωντανό τον τόπο.
Προτιμούμε όμως να βαυκαλιζόμαστε ότι τελικά δεν πάνε και τόσο άσχημα τα πράγματα στην Ελλάδα. Τα ίδια πάνω κάτω κάνουν κι οι Γερμανοί που μας κουνάνε το δάχτυλο.
Μόνο που σε μας ο απατεώνας είναι ο κανόνας, σ’ αυτούς η εξαίρεση. Και σ΄αυτούς αν βρεθεί ο κλέφτης πληρώνει ενώ εδώ συνεχίζει ακάθεκτος. Για να σηκώσει ψηλά και με εθνική υπερηφάνεια την ελληνική σημαία.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
