του Κωνσταντίνου Ζούλα
Θα παραμείνουμε κλειστά από 3/8 έως 14/8, από 17/8 έως 28/8 και στις 31/8/15 λόγω καλοκαιρινής περιόδου.
Πείτε μου ειλικρινά ποια επιχείρηση ή και ποιο κατάστημα θα μπορούσε να αναρτήσει μια τέτοια επιγραφή στην πρόσοψή του εν έτει 2015; Ποιος ιδιώτης έχει πλέον την άνεση να κλείνει το μαγαζί του σερί για έναν ολόκληρο μήνα (οι μέρες που «λείπουν» παραπάνω είναι όλως τυχαίως τα Σαββατοκύριακα και ο Δεκαπενταύγουστος) και να δίνει ραντεβού στους πελάτες του τον Σεπτέμβρη σαν να ’ναι χειμερινό σινεμά;
Καθήστε αναπαυτικά γιατί μάλλον θα εκνευριστείτε. Το εν λόγω σημείωμα το είδε, το φωτογράφισε και μου το έστειλε ένας καλός φίλος στην οδό Σίνα 6. Ξέρετε τι βρίσκεται εκεί; Το ένα από τα δύο (δύο υπάρχουν στην Αθήνα) εκδοτήρια εισιτηρίων του ΟΣΕ. Ναι, σωστά καταλάβατε. Οι υπάλληλοι του ΟΣΕ, κουρασμένοι από τον βαρύ χειμώνα, δεν μπορούσαν να μοιράσουν τις άδειές τους για να εξυπηρετήσουν το κοινό και τον Αύγουστο. Ποιος ταξιδεύει καλοκαιριάτικα; Σκέφτηκαν και έβαλαν λουκέτο για έναν ολόκληρο μήνα.
Το αστείο θα τελείωνε εδώ, αν ο φίλος μου δεν μου εδιηγείτο και την ταλαιπωρία που τράβηξε για να βοηθήσει μια Γαλλίδα φίλη του που είχε την ατυχή ιδέα να θέλει να ταξιδέψει με τρένο από την Αθήνα στη Σόφια. Αρχικώς μπήκε στο site του ΟΣΕ. Αλλά εκεί έκπληκτος διαπίστωσε ότι ο ΟΣΕ πουλάει μόνον εισιτήρια εσωτερικού και ουχί εξωτερικού. Αποφεύγω τις λεπτομέρειες για την ιστοσελίδα. Την επισκέφθηκα χθες και είναι τόσο δύσχρηστη που χρειάζεται άλλη μία με οδηγίες για να κλείσεις ένα απλό εισιτήριο (άραγε, ποιος την έφτιαξε και πόσο μας κόστισε;).
Επιστρέφω, όμως, στην περιπέτεια του φίλου. «Τα εισιτήρια εξωτερικού εκδίδονται μόνο στη Σίνα και στο σταθμό Λαρίσης» του είπαν από τον ΟΣΕ. Κι έτσι την επομένη βρέθηκε στο περιβόητο εκδοτήριο της Σίνα. Εκεί είδε το εξής θέαμα. Στο ισόγειο βρίσκονταν τέσσερις άπραγες κυρίες καθ’ ότι δεν υπήρχε άλλος πελάτης, ενώ μία ακόμη κυρία κρατούσε ένα φτερό –σαν αυτά των ταινιών του ’60– και γενικώς ξεσκόνιζε μετέχοντας στο κουτσομπολιό που είχαν ανοίξει οι προαναφερθείσες. «Εμείς είμαστε μόνον για τα εισιτήρια εσωτερικού. Για τα διεθνή θα πάτε στον κ. Σωτήρη στο ημιυπόγειο», του είπαν. Η επόμενη σκηνή ήταν ακόμη πιο σουρεαλιστική. Πάνω στο γκισέ του κ. Σωτήρη υπήρχαν κολλημένα δεκάδες πολύχρωμα post it με διθυραμβικά ευχαριστήρια μηνύματα τουριστών που εξυπηρέτησε. «Thank you Sotiris», «Sotiris you are great», «Sotiri you saved us» κι άλλα τέτοια.
Ο Σωτήρης την ώρα που τον συνάντησε ο φίλος μου εξηγούσε με τρομερές λεπτομέρειες σε έναν πελάτη πώς θα ταξιδέψει στα Βαλκάνια κοιτώντας ένα χάρτη. Ξαφνικά το τηλέφωνο χτύπησε. Οταν το σήκωσε, άλλαξε το χρώμα του. Μία από τις τέσσερις κυρίες του φώναζε «να τελειώνει» γιατί «τελειώνει η βάρδια». Ο φίλος μου διέκοψε τον Σωτήρη για να του πει ότι είχε έρθει από το Καστρί. «Δεν ξανάρχεστε τη Δευτέρα;», πρότεινε αγχωμένος εκείνος. «Οχι, δεν ξανάρχομαι», απάντησε αυστηρά ο φίλος και μην τα πολυλογώ, το εισιτήριο τελικώς κόπηκε (χειρογράφως με καρμπόν σε τριπλότυπο), με τις κυρίες να ξανατηλεφωνούν στον Σωτήρη για «να τελειώνει».
Το τέλος της ιστορίας γράφτηκε λίγες μέρες αργότερα, όταν τυχαία ο φίλος μου ξαναπερνούσε από τη Σίνα και είδε το σημείωμα «κλείνουμε για διακοπές». Δίπλα σε αυτό υπήρχε και ένα ακόμη που ενημέρωνε τους υποψήφιους επιβάτες ότι τον Αύγουστο «θα εκδίδονται μόνο ομαδικά (!) εισιτήρια κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας», ενώ για τους επιθυμούντες να ταξιδέψουν στο εξωτερικό υπήρχε ένα τηλέφωνο που μαντέψτε ποιος το απαντούσε. Ναι, ο Σωτήρης. «Στη θέση του θα έκαναν εκτροπή στο κινητό μου», μου είπε ο φίλος μου χαμογελώντας, αλλά και εκφράζοντας την εύλογη αγανάκτησή του για όποιον προϊστάμενο δεν υποχρέωσε τις τέσσερις κυρίες, έστω, να μοιράσουν τις άδειές τους για να μη μπει λουκέτο.
Φίλες και φίλοι, απέφυγα σκοπίμως σήμερα άλλη μια πολιτική ανάλυση. Διότι σκέφτηκα ότι αυτό είναι το βαθύτερο πρόβλημα της χώρας. Το γεγονός ότι μια άχρηστη δημόσια υπηρεσία κλείνει έτσι απλά τον Αύγουστο, όταν δίπλα της υπάρχουν δεκάδες μαγαζιά που έχουν βάλει οριστικό λουκέτο γιατί δεν μπορούσαν άλλο να τη συντηρούν. Γιατί είναι άχρηστη; Διότι κάθε πολιτισμένο κράτος έχει για τα τρένα του ένα site στο οποίο μπορεί εύκολα κανείς να αγοράσει ό,τι θέλει, ενώ τα εισιτήρια δεν διατίθενται, βέβαια, σε κάποια οδό Σίνα, αλλά από όλα τα ιδιωτικά ταξιδιωτικά γραφεία της χώρας. Σε αυτά είναι βέβαιο ότι θα έβρισκε δουλειά ο εξυπηρετικότατος κ. Σωτήρης. Για τις συναδέλφους του, αμφιβάλλω.
Πηγή: Καθημερινή
