του Σήφη Πολυμίλη
Για να επιβάλει τον «ιστορικό συμβιβασμό» ο Μπερλινγκουέρ στο Ιταλικό ΚΚ χρειάστηκε να δώσει σκληρές πολιτικές και ιδεολογικές μάχες. Παρ’ όλα αυτά, και το PCI, ένα κόμμα διαλόγου και ανοιχτών οριζόντων, δεν απέφυγε τα ρήγματα στις τάξεις του. Στα καθ’ ημάς ο κ. Τσίπρας και η περί αυτόν ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να χρυσώσουν το χάπι του δικού τους συμβιβασμού με τα ίδια φθαρμένα λαϊκίστικα, ηθικοπλαστικά επιχειρήματα με τα οποία κατάφεραν να ανελιχθούν στην εξουσία.
Το εγχείρημα να μετεξελιχθεί ο ιδεολογικο-πολιτικός αχταρμάς του ΣΥΡΙΖΑ προϋπέθετε μια ηγετική ομάδα με καθαρές θέσεις, που να πιστεύει πρώτα από όλα στην πολιτική που καλείται να υπηρετήσει. Αυτό που βλέπουμε όμως είναι μια ηγεσία χωρίς έρμα, χωρίς ιδεολογικές και πολιτικές αναστολές, με μόνο συνεκτικό ιστό την παραμονή στην εξουσία. Με όχημα τη νέα αυταπάτη της – αδύνατης – αυτοδυναμίας και σταθερούς συνοδοιπόρους το τρενάκι με τους ψεκασμένους.
Η επιτόπια στροφή Τσίπρα μετά το δημοψήφισμα δεν συνοδεύτηκε ποτέ όχι από μια αυτονόητη αυτοκριτική αλλά από μια πραγματική φιλοευρωπαϊκή μετατόπιση. Ολη η επιχειρηματολογία του έκτοτε αντιστοιχεί στο «τραβάτε με κι ας κλαίω»… Προσπαθήσαμε, παλέψαμε, ηττηθήκαμε, αλλά είμαστε οι καλύτεροι για να εφαρμόσουμε τη συμφωνία και να αλλάξουμε τη χώρα. Επιπλέον είμαστε νέοι, ωραίοι, συμπαθητικοί, διαθέτουμε μπόλικο συναίσθημα, σε αντιδιαστολή με τους παλιούς χρεοκοπημένους πολιτικούς…
Εντάξει, είμαστε λίγο άπειροι, δεν καταλάβαμε τι σημαίνουν αγορές, δεν αντιληφθήκαμε εγκαίρως τον συσχετισμό δυνάμεων αφού είχαμε παρασυρθεί από διάφορους εγχώριους και μη Βαρουφάκηδες. Αλλά τώρα είμαστε έτοιμοι να πάμε μπροστά. Βολικό εκλογικά το αφήγημα, αρκεί να ξεχάσουν οι πολίτες, οι τεθλιμμένοι και αγανακτισμένοι πρώην σύντροφοι τι προηγήθηκε.
Δυστυχώς για τον κ. Τσίπρα και το εν αποσυνθέσει κόμμα του το στοίχημά τους υπερβαίνει κατά πολύ το ανάστημά τους. Η ευκαιρία που του έδωσε το εκλογικό σώμα πιστεύοντας τις λαϊκίστικες υποσχέσεις του χάθηκε πολύ γρήγορα από δική του υπαιτιότητα. Τώρα διεκδικεί ξανά την επιστροφή του στην εξουσία και μάλιστα με αυτοδυναμία, απορρίπτοντας τη συναίνεση και αρνούμενος νέες συμμαχίες. Ευτυχώς όμως αυτή τη φορά οι πολίτες είναι υποψιασμένοι και δεν θα παραδοθούν στη σαγήνη των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
