του Στέφανου Κασιμάτη
Από το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής η Ζ. Κωνσταντοπούλου έμεινε χωρίς Βουλή και η προεκλογική εκστρατεία ξεκίνησε με μία σύμπτωση. Ευτυχή σύμπτωση, αφού αποκαλύπτει τη σύγχυση των πολιτικών όταν κάνουν εκλογές επειδή απλώς δεν έχουν κάτι άλλο καλύτερο να κάνουν.
Μέχρι προ ημερών επικρατούσε η πεποίθηση ότι το σύνθημα που σκοπεύει να χρησιμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην προεκλογική εκστρατεία του θα ήταν κάτι παρεμφερές με την εξής δήλωση του Αλέξη Τσίπρα: «Η Ελλάδα δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, θα πάει μόνο μπροστά». Και, φυσικά, το ερώτημα ήταν: πού μπροστά. Διότι αυτός μέχρι χθες πήγαινε προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που ακολουθεί σήμερα, πότε ήταν το μπροστά, τότε ή τώρα;
Και τότε και τώρα, βεβαίως. Το «μπροστά» εν προκειμένω έχει την έννοια του «πίσω μου». Πώς πάω εγώ; Ε, ακολουθείτε εσείς από πίσω και εκεί είναι το μπροστά. Στο κάτω κάτω, δε, το ερώτημα αφορά τον προορισμό (μπροστά), δεν αφορά τον καλύτερο δρόμο για να φθάσουμε γρηγορότερα στο μπροστά. Συνεπώς και ο κύκλος της κυβέρνησης προς τα πίσω ήταν κι αυτός μέρος της πορείας προς τα εμπρός.
Η σύγχυση αποκτά περαιτέρω βάθος, διότι προχθές εμφανίζεται και η Ν.Δ. με προεκλογικό σποτ στην ιστοσελίδα της, το βασικό σύνθημα του οποίου είναι: «τώρα πάμε μπροστά». Μα και ο Τσίπρας λέει ότι εκεί πηγαίνει· ήταν ανάγκη να γίνουν οι εκλογές; Φαίνεται, λοιπόν, ότι τα δύο μεγαλύτερα κόμματα, που προηγούνται στις δημοσκοπήσεις, κατεβαίνουν με το ίδιο κεντρικό σύνθημα. Τέτοια έλλειψη φαντασίας;
Οχι, δεν πρόκειται γι’ αυτό. Υπάρχει μια σοφία στην τυχαία σύμπτωση και αναδεικνύει την υποκρισία στην οποία έχει πλέον εγκλωβισθεί ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα απαλλαγμένος από τους Λαφαζανιστές. Το «μπροστά» στο οποίο κατευθύνονται και μας ζητούν να τους ακολουθήσουμε είναι η συμφωνία με τους εταίρους ― αυτή την οποία πολλοί αρνούνται, ο δε Ν. Φίλης τη χαρακτηρίζει ελιγμό.
Εφόσον το «μπροστά» σημαίνει Ευρώπη και ανασυγκρότηση της οικονομίας, το πεδίο στο οποίο θα ασκήσουν την πολιτική τους τα κόμματα που φιλοδοξούν να κυβερνήσουν είναι αυτό που ορίζεται από τη συμφωνία. Το «μπροστά» ήδη κρίθηκε στις 13 Ιουλίου, όταν ο Τσίπρας έκανε πίσω μπροστά στο ενδεχόμενο της ρήξης. Τώρα το ζητούμενο είναι το πώς θα περάσουν από τη Βουλή και πώς θα εφαρμοσθούν στην πράξη τα όσα συμφωνήθηκαν. Σε αυτή τη βάση επάνω θα έπρεπε γίνεται η προεκλογική συζήτηση, αλλά εμείς οι Ελληνες κοιτάζουμε πάντα ψηλά, γι’ αυτό, αν προσέξετε, όλες τις τούρτες που αφήνουν οι σκύλοι στα πεζοδρόμια κάποιος τις έχει πατήσει…
Πηγή: Καθημερινή
