του Νότη Παπαδόπουλου
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υποχρεώθηκε μετά την αναγκαστική στροφή στον ρεαλισμό να ψηφίσει τελικά μνημόνιο και να κάνει ακριβώς τα αντίθετα απ όσα υποσχόταν πριν από ένα χρόνο στη ΔΕΘ ο κ.Τσίπρας.
Ωστόσο παραμένει εγκλωβισμένος στις ιδεοληψίες του και στα παλαιά χονδροειδή ταξικά στερεότυπα της Αριστεράς που χωρίζει τους πολίτες με υπεραπλουστευτικό τρόπο σε πλούσιους και φτωχούς ανάλογα με τις επιλογές που κάνουν στη ζωή τους .
Σύμφωνα με την ιδεοληψία αυτή ο μισθοσυντήρητος γονιός που δεν είναι ευχαριστημένος με το δημόσιο σχολείο της περιοχής του και στέλνει το παιδί του σε ένα ιδιωτικό σχολείο το οποίο θεωρεί ότι παρέχει καλύτερες ευκαιρίες μόρφωσης θεωρείται πλούσιος -ακόμη κι αν στην πραγματικότητα υφίσταται μεγάλες στερήσεις για να μάθει το παιδί του καλύτερα γράμματα!
Με αυτό το σκεπτικό – αποκορύφωμα του οποίου ήταν οι εξισωτικές προς τα κάτω απόψεις Μπαλτά για την “ρετσινιά της αριστείας ” που είχε ως επακόλουθο το κλείσιμο των πειραματικών δημόσιων σχολείων επειδή ενθαρρύνουν τον ανταγωνισμό και δημιουργούν μία ελίτ της γνώσης – η κυβέρνηση αποφάσισε να “ανταλλάξει” στα πλαίσια του μνημονίου την μείωση του ΦΠΑ στο- εισαγόμενο κατά κύριο λόγο- μοσχαρίσιο κρέας από 23% στο 16% με την πρωτοφανή αύξηση του ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία από το 0 % στο 23%!
Eίναι -δηλαδή- η μόνη ίσως κυβέρνηση στον δυτικό κόσμο που αντιμετωπίζει την ιδιωτική παιδεία ως είδος πολυτελείας και αποφασίζει να την φορολογήσει όπως τα σπορ αυτοκίνητα , τα σκάφη αναψυχής ή τα ακριβά ρολόγια για να μειώσει τον φόρο στο μοσχαρίσιο κρέας!
Λες και το δημόσιο σχολείο στην Ελλάδα σήμερα παρέχει τόσο υψηλού επιπέδου κατάρτιση τους μαθητές που καθιστά είδος πολυτελείας και άρα σκληρής φορολόγησης σε περιόδους οικονομικής κρίσης την φοίτηση σε ένα ιδιωτικό σχολείο – η οποία μάλιστα σύμφωνα με κοινοτικές οδηγίες απαγορεύεται από το 1977 να φορολογείται!
Το χειρότερο: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πήρε αυτή την τερατώδη για τα ευρωπαϊκά δεδομένα απόφαση χωρίς να μπορεί επί της ουσίας να την υλοποιήσει αφού δεν υπάρχει σχεδιασμός- όχι plan Β ούτε καν plan A – για να αντιμετωπίσει τα τεράστια προβλήματα που θα προκαλούσε εάν εφαρμοζόταν.
Όταν σε μια χώρα με 1800 μικρομεσαία ιδιωτικά σχολεία και νηπιαγωγεία ,με 12.000 εκπαιδευτικούς κι άλλους τόσους διοικητικούς υπαλλήλους , στα οποία φοιτούν περίπου 80.000 ελληνόπουλα η κυβέρνηση αποφασίσει χωρίς καμιά προειδοποίηση να αυξήσει τα δίδακτρα κατά 23 % ,ουσιαστικά υποχρεώνει ένα ποσοστό των γονιών ,μην μπορώντας να ανταπεξέλθουν οικονομικά – να “κόψουν” την ιδιωτική εκπαίδευση από τα παιδιά τους.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα ένα ποσοστό των σχολείων αυτήν να κλείσουν και πάντως σίγουρα να μειώσουν το προσωπικό τους .
Παράλληλα θα αυξηθούν οι ανάγκες σε αίθουσες και προσωπικό στα δημόσια σχολεία της χώρας τα οποία ,όμως, σήμερα δεν μπορούν να λειτουργήσουν με άρτιο τρόπο ούτε με τους μαθητές που ήδη φοιτούν : δεν έχουν αρκετούς δασκάλους και καθηγητές ( για 20.000 κενά μιλούν οι ενώσεις των εκπαιδευτικών) ενώ έχουν τεράστια προβλήματα υποδομών.
Ουσιαστικά δηλαδή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αποφασίζει να κάνει άνω κάτω την ιδιωτική εκπαίδευση επιβαρύνοντας υπέρμετρα τα δημόσια σχολεία -χωρίς να μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά στις νέες αυξημένες ανάγκες- με αποτέλεσμα να κατεβάζει τελικά το συνολικό επίπεδο παρεχόμενης παιδείας στη χώρα.
Εύγε. Λες και το ζητούμενο από την κάθε κυβέρνηση δεν είναι να δώσει τη δυνατότητα σε ολοένα περισσότερα ελληνόπουλα να γίνουν πιο μορφωμένα και να έχουν περισσότερες πιθανότητες να εξελιχθούν σε πιο ολοκληρωμένους και παραγωγικούς και περισσότερο ευχαριστημένους πολίτες;
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
