του Πέτρου Μακρή
Ακόμη και μετά την αποσκίρτηση της «Αριστερής Πλατφόρμας» (Α.Π), που εκ των πραγμάτων εκφράζει ιδεοπολιτικά την αριστερή ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, η προεδρική φρουρά της σημερινής αμετανοήτως υπερσυντηρητικής νεοφιλελεύθερης προεδρικής συντροφιάς της Κουμουνδούρου, δεν εννοεί να το διακηρύξει δημοσία, ότι με την απόσπαση της ΑΠ από τον κυβερνητικό κορμό, ο μόνος τρόπος, για να διεκδικήσει εκ νέου την εξουσία, είναι η στροφή, προς τους ψηφοφόρους του αστικοδημοκρατικού τόξου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι).
Όμως, από τις συγκλίνουσες πολιτικές αναλύσεις προκύπτει το αντίθετο: Στόχος του Αλ. Τσίπρα και της νεοφιλελεύθερης (στην πράξη) προεδρικής φρουράς ( Ν. Βούτσης, Γ. Σταθάκης, Ν. Παππάς, Ευκλ. Τσακαλώτος, Παν. Κουρουμπλής και ο πολιτικός pater-familiae των προεδρικών Αλέκος Φλαμπουράρης) , είναι η συμπόρευση τους και με τον … «αστυφύλαξ» του αστικοδημοκρατικού χώρου και με τον … «χωροφύλαξ» της κινούμενης άμμου της παλαιοκομμουνιστικής θολούρας.
Χωρίς τούτο να σημαίνει ότι ο αστικοδημοκρατικός χώρος στερείται από κάποιες χιλιάδες ψηφοφόρους που θα ήταν για ακόμη φορά διατεθειμένοι, λόγω αδιαφορίας ή πολιτικής ημιμάθειας να το παίξουν και πάλι… «αριστεροί», στην πολιτική ρουλέτα.
Δυστυχώς, η ελληνική κοινωνία, πληρώνει (αλλά έως πότε) τα επίχειρα αυτής της πυροβασίας…
Ψαρεύοντας λοιπόν και πάλι στα θολά των πολιτικά αδιάφορων και ακατάρτιστων ψηφοφόρων, ο ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστεί, ότι θα παγιδεύσει και πάλι ένα μεγάλο τμήμα της νεολαίας, που ανδρώνεται στα Τσιπραϊκά «ιδεώδη» των καταλήψεων και των επαναστατών χωρίς αιτία».
Την ίδια ελπίδα εκφράζει, το προεδρικό επιτελείο της Κουμουνδούρου και για αρκετούς, (λιγότερους όμως αυτή τη φορά), ενήλικες που παγιδεύτηκαν στην υπόσχεση , ότι μετά τον Ιανουάριο του 2015, θ’ ανοίξει το κουτί της Συριζαϊκής Πανδώρας, μοιράζοντας μάτσα τα ευρώ, τα δολάρια γιατί όχι και ρούβλια, περσικά ριάλια, ινδικές ρουπίες και αραβικά δηνάρια….
Έστω λοιπόν και με αυτούς τους τσαρλατανισμούς, το προεδρικό επιτελείο της Κουμουνδούρου αυτοπαγιδεύεται, στο όνειρο αυγουστιάτικης πανσελήνου, ότι επισπεύδοντας την προσφυγή στις κάλπες, για τρίτη φορά σε εννιά μήνες, (μπράβο φιλότιμο), θα πιάσει στον μεσημεριάτικο καυτό ήλιο, στον ύπνο τους Έλληνες πολίτες με δύο τρόπους:
Με τη φημολογούμενη και αδιευκρίνιστη έως τώρα συγκρότηση θερινού τμήματος της Βουλής, με πλειοψηφία από «ημετέρους» βουλευτές, που θα ψηφίσουν όλους τους εφαρμοστικούς νόμους του τρίτου και φαρμακερότερο δανειακού Μνημονίου.
Και με κατάρτιση ψηφοδελτίων, με λίστα υποψηφίων της απόλυτης επιλογής του Αλ. Τσίπρα, και φυσικά, με το κολπονομοθετικό bonus των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα, αλλά και με περιφρόνηση της απλής αναλογικής. Ο επιζών πατριάρχης της ελληνικής Αριστεράς Μανώλης Γλέζος, στις 27 Οκτωβρίου 2014, είχε δηλώσει (στον Βήμα F.M), ότι σε περίπτωση κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ βγει νικητής με το bonus των 50 εδρών, θα προκηρύξει νέες εκλογές, καταργώντας την «αρπαγή των 50 εδρών» και εφαρμόζοντας την απλή αναλογική.
Κάτι τέτοιο όμως δεν το επιτρέπει η έκδηλη και δια παντός τρόπου εξουσιαστική βουλιμία τόσο του Αλ. Τσίπρα όσο και της νεοφιλελεύθερης, ολιγαρχικής προεδρικής του φρουράς με «αριστερό»προσωπείο, που ήδη προαναφέραμε.
Η διακυβέρνηση όλων αυτών των εξ υφαρπαγής εξουσιαστικών τεχνασμάτων του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει στο ποθούμενο γι’ αυτόν αποτέλεσμα, μόνον εάν οι εκλογές διεξαχθούν, πριν από τις…..λυπητερές των νέων και χειρότερων στη μεταπολεμική μας ιστορία φόρων. Και μάλιστα από την «για πρώτη φορά» αγία και άμωμη «κυβέρνηση της Αριστεράς».
Και εδώ ακριβώς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος βαρύνεται με την υποχρέωση, να μην υπογράψει ένα αντισυνταγματικό και εναντίον των χρηστών ηθών, (contra bonos mores), διάταγμα, για πρόωρη διάλυση της Βουλής. Διαφορετικά, κρίνεται εκ των πραγμάτων συνυπεύθυνος, για σοβαρή πολιτειακή εκτροπή.
Ο κ. Παυλόπουλος έχει χρέος να μην επαναλάβει το υπό το κράτος κυβερνητικής σπουδής ασυγχώρητο λάθος των προκατόχων του, που με την προσωρινή διάλυση της Βουλής όχι μόνον έσυραν, σε εκλογικές περιπέτειες το Εκλογικό Σώμα, αλλά και διευκόλυναν την αμνήστευση υπουργών, για σοβαρότατα αδικήματα, σε βαθμό κακουργήματος. Και ενδείξεις , για παρόμοιες παρανομίες υπουργών στις σημερινές κυβερνήσεις, υπάρχουν αρκετές…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
