του Πάσχου Μανδραβέλη
Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Αμερικανικής Δημοκρατίας (και μόνιμο σημείο τριβής της εκτελεστικής με τη νομοθετική εξουσία) είναι οι «συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις» (covert operations) των μυστικών υπηρεσιών, CIA, NSA κ.λπ. Oλοι ξέρουν ότι τέτοιου τύπου επιχειρήσεις πρέπει να είναι μυστικές, αλλά όταν παραγίνουν μυστικές, απειλούν άμεσα τη Δημοκρατία. Σε χώρες που δεν κυριαρχεί η ΣΥΡΙΖΑϊκή «δημοκρατική» ευαισθησία, όλοι φοβούνται την κατάχρηση εξουσίας που μπορεί να οδηγήσει σε αντιδημοκρατική εκτροπή. Γι’ αυτό έχουν αναπτύξει ένα περίτεχνο σχήμα «ελέγχου και ισορροπιών» και των τριών εξουσιών, έτσι ώστε να είναι σίγουροι, ότι κανείς δεν θα προσπαθήσει να κάνει ό,τι κατάφεραν οι Συνταγματάρχες στην Ελλάδα. Ετσι, μια Επιτροπή του Κογκρέσου ενημερώνεται ακόμη και για τις πιο συγκεκαλυμμένες επιχειρήσεις της CIA, NSA κ.λπ. Αντιθέτως στην ανάπηρη μετεμφυλιακή Δημοκρατία της Ελλάδας ποτέ κανείς δεν έμαθε για την «Επιχείρηση Κόκκινη Προβιά», ένα νατοϊκό σχέδιο που προέβλεπε ανταρτοπόλεμο σε περίπτωση κομμουνιστικής εισβολής στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τον κ. Αλέξη Τσίπρα η αντιδημοκρατική εκτροπή που συνιστούσε το μυστικό -ακόμη και για το Κοινοβούλιο- σχέδιο «Κόκκινη Προβιά» ήταν απολύτως δικαιολογημένη. Οπως δεν ντράπηκε να πει ο ίδιος στη Βουλή «εμείς, ως κυβέρνηση δεν είχαμε υποχρέωση να σχεδιάσουμε τις άμυνές μας, σε περίπτωση που αυτή η απειλή (σ.σ.: του Grexit) γινόταν πράξη; Οχι μόνο είχαμε το δικαίωμα, είχαμε υποχρέωση απέναντι στους πολίτες, στους εργαζόμενους, στη χώρα… Είναι σαν να βρίσκεται μια χώρα υπό πολεμική απειλή και να υπάρχει μεγάλη πιθανότητα απόβασης εχθρικών δυνάμεων στα πάτρια εδάφη κι εσείς να κατηγορείτε το επιτελείο της Αμυνας ως φιλοπόλεμο επειδή σχεδίαζε την άμυνα της χώρας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο». Να σημειώσουμε ότι ακριβώς αυτή ήταν και η αιτιολόγηση για τη μυστική επιχείρηση «Κόκκινη Προβιά», διότι η απειλή εισβολής των κομμουνιστικών χωρών στην Ελλάδα ήταν εμφανής και υπαρκτή· υπήρχαν συγκεκριμένα σχέδια στα επιτελεία των τότε κομμουνιστών γειτόνων μας.
Η αλήθεια είναι ότι οι χώρες πρέπει να έχουν σχέδια διά παν ενδεχόμενο. Οι δημοκρατίες όμως απαιτούν και τη δημοκρατική νομιμοποίηση αυτών, διότι και η χώρα μας έχει πικρή εμπειρία από ένα μυστικό «σχέδιο Περικλής» που χρησιμοποίησαν οι Συνταγματάρχες για να καταλύσουν τις ελευθερίες μας. Η εντολή του κ. Τσίπρα προς τον κ. Βαρουφάκη ήταν ατελής και δημοκρατικώς επονείδιστη. Ο κ. Τσίπρας την ώρα που παραπλανούσε τη Βουλή και τον λαό, για την απουσία του Σχεδίου Β΄, έδινε εντολή στον Γιάνη τον Μεγαλοπρεπή να το φτιάξει. Πού ξέρουμε αν δεν έχει δώσει παρόμοιες εντολές στον κ. Παναγιώτη Καμμένο ή τον κ. Γιάννη Πανούση να εκπονήσουν άλλα σχέδια για υπαρκτές ή φανταστικές απειλές; Μην ξεχνάμε ότι ο πρώτος ήδη δήλωσε ότι «ο στρατός εγγυάται την εσωτερική σταθερότητα»· αυτό ακριβώς ήταν το επιχείρημα του Γεωργίου Παπαδόπουλου όταν έβαλε τη χώρα στον γύψο.
Είναι πολλοί που υπερασπίζονται τα σχέδια Λαφαζάνη και Βαρουφάκη με το επιχείρημα ότι το έκαναν «για το καλό μας» κι ας μην το ξέραμε. Δεν γνωρίζουν οι φαιδροί πως κάθε φορά που μας έδεσαν, έγινε «για το καλό μας». Βεβαίως, ξέρουμε από την ιστορία πως όσο πιο Αριστερός δηλώνει κάποιος, τόσο λιγότερο σέβεται τη Δημοκρατία. Το πιο επικίνδυνο όμως είναι οι ρωγμές που αφήνουν πίσω τους οι διάφοροι συνωμότες. Είναι ρωγμές που μπορεί να εκμεταλλευτούν άλλοι ώστε η διάβρωση του δημοκρατικού κεκτημένου να γίνει κατάρρευση. Αν η υπόθεση του Σχεδίου Β΄ περάσει χωρίς δημοκρατική απάντηση, χωρίς δηλαδή οι μηχανισμοί της Πολιτείας να ρίξουν άπλετο φως και να κατανείμουν ευθύνες (αν υπάρχουν), σίγουρα στο μέλλον κάποιοι άλλοι θα καταστρώσουν άλλα σχέδια Β΄ «για το καλό μας». Κι αυτά μπορεί να αποκαλυφθούν μόνο όταν εφαρμοστούν.
Πηγή: Καθημερινή
