του Πάσχου Μανδραβέλη
Θέλουμε να ελπίζουμε ότι ανάμεσα σ’ αυτούς που χόρευαν και πανηγύριζαν το βράδυ του δημοψηφίσματος (5.7.2015) στο Σύνταγμα δεν ήταν κάτοικοι των υποβαθμισμένων περιοχών της δυτικής Αθήνας. Κι αυτό διότι τα γέλια θα τους βγουν ξινά. Οχι μόνο επειδή η κυβέρνηση «κοινωνικής σωτηρίας» τούς πότιζε επί έναν μήνα τοξικά του Ασπρόπυργου, χωρίς να κάνει το παραμικρό. Θα έχουν κι άλλες επιπτώσεις στην καθημερινότητά τους από τη «μεγαλοπρεπή διαπραγμάτευση» του κ. Γιάνη Βαρουφάκη και την «αριστερή αντίσταση» του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη. Το μετρό, για παράδειγμα, ένα έργο πνοής για την πρωτεύουσα και σωτήριο για τα χαμηλά βαλάντια, μπαίνει στο χρονοντούλαπο της τραπεζικής αργίας, που τόσο αφρόνως και ηρωικώς προέκρινε η κυβέρνηση.
«Στην επέκταση του μετρό προς Πειραιά, τα εργοτάξια είναι πλέον ‘‘νεκρά’’… Ο έλεγχος των συναλλαγών με το εξωτερικό έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα (και) στην κατασκευαστική κοινοπραξία, που αδυνατεί να εισάγει τα απαραίτητα ανταλλακτικά για τα μηχανήματα. Ως αποτέλεσμα, η εξέλιξη του έργου, που άρχισε να επιβραδύνεται από τη στιγμή που ανέκυψε το πρόβλημα με τον ΦΠΑ, σταμάτησε πλέον εντελώς. Επισήμως δεν έχει γίνει διακοπή εργασιών, ωστόσο η πλειονότητα των περίπου 800 εργαζομένων είναι πλέον σε άδεια. Οι μόνες εργασίες που συνεχίζονται είναι οι αρχαιολογικές στα φρέατα στις περιοχές Πανεπιστήμιο και Ρολόι στο κέντρο του Πειραιά» («Η Καθημερινή» 24.7.2015)
Εχουν τεράστιο κόστος στην οικονομία και στην καθημερινότητά μας οι επαναστατικές μαγκιές των παντός είδους Λαφαζάνηδων. Μέρος του κόστους είναι άμεσα ορατό· το πληρώνουν επιχειρήσεις που κλείνουν και εργαζόμενοι που απολύονται ή τίθενται σε αναγκαστική αργία. Αλλο κομμάτι του κόστους εμφανίζεται σε καθυστερήσεις έργων πνοής και λογαριασμούς προς τους φορολογούμενους που δεν τους περίμενε κανείς: «Οι συνέπειες από την άτυπη διακοπή εργασιών στο μετρό είναι δύο», έγραφε ο συνάδελφος Γ. Λιάλιος «κατ’ αρχάς, θα επιβαρυνθεί το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου. Επιπλέον, ο ανάδοχος είναι δεδομένο ότι θα ζητήσει να καλύψει το Δημόσιο το κόστος επανεκκίνησης του έργου, το οποίο δεν θα είναι ευκαταφρόνητο» («Η Καθημερινή» 24.7.2015)
Oι επαναστατικές ανοησίες που λένε οι της «Αριστερής Πλατφόρμας», της «Ρόζας», της «ΚΟΤΑ» (ναι, υπάρχει και τέτοια συνιστώσα στον ΣΥΡΙΖΑ) και άλλων παλαβών σχηματισμών δεν είναι μόνο γραφικές, ούτε είναι δωρεάν. Το κακό είναι ότι ενώ αυτοί κουρσεύουν τους μηχανισμούς του κόμματος και διαμορφώνουν πολιτικές, εμείς οι πολίτες καλούμαστε να πληρώσουμε. Το κόστος θα είναι βαρύ και θα εμφανίζεται σταδιακά. Πολύ πιο αλμυρά θα το πληρώσουν εκείνοι για τους οποίους οι «επαναστάτες» κάνουν τη φασαρία, όπως είναι οι κάτοικοι της δυτικής Αττικής.
Δεν τη γλιτώσαμε φθηνά με τα capital controls, που με θούριους και αριστερούς δεκάρικους επέβαλε αυτή η κυβέρνηση, αλλά τουλάχιστον αποφύγαμε τελευταία στιγμή την αυτοκτονία. Μπορεί ο κ. Γιάνης Βαρουφάκης, παίζοντας ρώσικη ρουλέτα, να πυροβόλησε το πόδι της χώρας, αλλά ευτυχώς την τελευταία στιγμή τον σταμάτησαν από το να πυροβολήσει το κεφάλι. Οταν με το καλό τελειώσει αυτός ο εφιάλτης, κάποιοι πρέπει να ευγνωμονούν εκείνους που την τελευταία στιγμή πήραν το όπλο από τα χέρια των μωρών.
Πηγή: Καθημερινή
