της Λώρης Κέζα
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο ελληνικός λαός ζει μια ιστορική εξαπάτηση. Δηλαδή ψήφισε μια κυβέρνηση που έταξε λύσεις και χειρισμούς και αυτή η κυβέρνηση εφαρμόζει άλλο πρόγραμμα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπήρξε δόλος και σχεδιασμός ώστε η κυβέρνηση να υφαρπάξει τις ψήφους και να προχωρήσει με πολιτικές που δεν είχε ανακοινώσει ποτέ.
Δυστυχώς το σενάριο της ιστορικής εξαπάτησης δεν είναι πειστικό. Δυστυχώς επειδή αντί εξαπάτησης κάθε μέρα δίδονται δείγματα απύθμενης βλακείας και δείγματα ασυγχώρητης προχειρότητας.
Το πιο πρόσφατο δείγμα δόθηκε από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Δημήτρη Μάρδα. Ελεγε χθες το πρωί ότι δεν υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις, ότι λείπουν περί τα 400 εκατομμύρια ευρώ από τα δημόσια ταμεία. Λίγη ώρα αργότερα δήλωσε ότι τα εκατομμύρια υπάρχουν και οι πληρωμές του Μαϊου θα γίνουν κανονικά. Δηλαδή ο Δημήτρης Μάρδας δεν γνωρίζει ούτε τα βασικά.
Θα μπορούσε να είναι άλλο το ερώτημα, να έπρεπε να απαντήσει στο εξής: «ποιο θα είναι το όφελος εάν οι μισθωτοί πληρώσουν 1% περισσότερο φόρο εισοδήματος» ή «πόσα θα μαζέψετε εάν τα τέλη κυκλοφορίας αυξηθούν κατά 10 ευρώ για αυτοκίνητα πάνω από 1.600 κυβικά;».
Σε ένα τέτοιο τεχνικό ερώτημα, για κάποια λεπτομέρεια, θα είχε κάθε δικαιολογία να πει «θα ρωτήσω τους συμβούλους μου και θα σας απαντήσω σε μια ώρα». Δεν έχει καμία δικαιολογία να μην γνωρίζει εάν τα αποθεματικά επαρκούν για τις βασικές υποχρεώσεις των επόμενων ημερών.
Αυτό λοιπόν που σε μικρή κλίμακα εκφράστηκε από τον Δημήτρη Μάρδα, σε μεγάλη κλίμακα εκφράζεται από τον Γιάνη Βαρουφάκη και τον Αλέξη Τσίπρα. Η κυβέρνηση δεν θέλει σύμβαση με τους δανειστές, θέλει λύση. Αυτό λένε χωρίς όμως να συμβάλλουν οι ίδιοι σε κάποια βιώσιμη λύση.
Το πρώτο εικοσαήμερο μετά τις εκλογές υπήρχε μια ευφορία και η πεποίθηση ότι η κυβέρνηση μπλοφάρει. Υπήρχε η αίσθηση ότι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους θα πέσει ένας τόμος με κοστολογημένες προτάσεις. Αντ’ αυτού καταγράφηκαν ψελλίσματα περί φορολογικών ελέγχων και άλλες γενικότητες.
Με τις γενικότητες περνούν οι μήνες και τα ταμεία αδειάζουν. Πού είναι η μεταρρύθμιση; Πού είναι οι αλλαγές; Πού είναι η υλοποίηση των υποσχέσεων; Η κυβέρνηση δεν τολμά να προχωρήσει ούτε καν σε αυτά που είναι τσάμπα: άμεση αύξηση βασικού μισθού, διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους, σύμφωνο συμβίωσης για άτομα του ιδίου φύλου.
Για την άνοιξη πάντως κάτι κατάφερε η κυβέρνηση. Μάζεψε τα χρήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης και των οργανισμών στην Τράπεζα της Ελλάδος. Λέει ότι θα επιστραφούν σε ένα δεκαπενθήμερο. Μετά τι θα γίνει; Το καλοκαίρι οι υποχρεώσεις είναι αυξημένες, ομόλογα που λήγουν, δόσεις και τα τοιαύτα. Θα χρειαστούν πάνω από 5 δισεκατομμύρια. Πιθανώς να μην τα γνωρίζει αυτά ο Δημήτρης Μάρδας οπότε καλό θα ήταν να ερωτηθεί σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή. Θα αναγκαστεί να βρει μια λύση on air. Δεν είναι κακός άνθρωπος ούτε θέλησε να κοροϊδέψει. Το αυτό ισχύει για όλους. Δεν εξαπάτησαν. Απλά δυσκολεύονται να σηκώσουν το βάρος.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
