του Διονύση Γουσέτη
Τούτες οι εκλογές και τούτη η κυβέρνηση προσφέρονται για ταχεία εκμάθηση και ερμηνεία των παραδόξων της ανάδελφης κοινωνίας μας. Η ίδια η σύσταση της κυβέρνησης αποτελεί παράδοξο. Συνασπίζεται ένα κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται αδιάλλακτα πιστό στις αρχές της ριζοσπαστικής Αριστεράς με ένα άλλο, ο αρχηγός του οποίου έδειξε συμπτώματα ομοφοβίας, προέτρεψε πολίτες να λιντσάρουν δήμαρχο, έχει καταδικαστεί για συκοφαντία και κατήγγειλε τους Εβραίους ότι δεν πληρώνουν φόρους. Πιο παράδοξο είναι ότι σχεδόν κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε πλην του Κον Μπεντίτ.
Παράδοξα είναι, επίσης, τα δύο συγχαρητήρια δημοσιεύματα προς την αριστερή κυβέρνηση από το ναζιστικό κόμμα «Χρυσή Αυγή». Παράδοξη και η διατήρηση της δύναμης του ναζισμού στην Ελλάδα, μοναδικό φαινόμενο στην Ευρώπη. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, υπήρξαν συγχαρητήρια των αριστερών κομμάτων, αλλά παραδόξως και ακροδεξιών, όπως της Μαρίν Λεπέν και του ξενόφοβου Βρετανού Νάιτζελ Φάρατζ.
Παρακολουθήσαμε υπουργούς να ανταγωνίζονται από την πρώτη μέρα ποιος θα προλάβει να πουλήσει περισσότερο δήθεν αριστεριλίκι πριν από τις προγραμματικές δηλώσεις (λαμπρή εξαίρεση η εξαγγελία της Τασίας Χριστοδουλοπούλου για τη ρύθμιση της ιθαγένειας των μεταναστών). Παρακολουθήσαμε όμως και τη σύνεση του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα να βάζει χαλινάρι στον αφρίζοντα υπουργό κ. Βαρουφάκη και του υπουργού Αρ. Μπαλτά να βάζει χαλινάρι στον αφρίζοντα υφυπουργό κ. Κουράκη. Ο αριστερός ΥΠ.ΕΞ. Νίκος Κοτζιάς, από την πρώτη στιγμή, κήρυξε πόλεμο στην Ε.Ε. για το εμπάργκο στη Ρωσία. Η πρώτη κιόλας δήλωσή του εξέφραζε την προσήλωσή του στο αυταρχικό και ανελεύθερο καθεστώς Πούτιν. Στο παρελθόν έχει καταγγείλει ακόμα και την «Αυγή» ως αντικομμουνιστική!
Τούτη η αριστερή κυβέρνηση στηρίζεται σε ετερόκλητα στοιχεία. Την ίδια στιγμή, έχουμε πρωτοφανείς αναλήψεις καταθέσεων 1 εκατ. την ημέρα, έχουμε να εξοφλήσουμε 15 δισ. παλιά δάνεια μέσα στο 2015, έχουμε μετανάστευση 341.334 κατοίκων στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας μόνο μέσα στο 2014.
Η λογική ερμηνεία όλων αυτών των παραδόξων προκύπτει αβίαστα: η διαχωριστική γραμμή στην ελληνική κοινωνία δεν είναι μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, ούτε μεταξύ δεξιάς και αριστεράς, ούτε μεταξύ αστών και προλετάριων, ούτε μεταξύ αρχόντων και πληβείων. Είναι μεταξύ του τμήματος που προσανατολίζεται προς την πρόοδο, τις μεταρρυθμίσεις, την Ευρώπη και του τμήματος που προσανατολίζεται προς την καθ’ ημάς Ανατολή, δηλαδή προς την καθυστέρηση που έθρεψε και τρέφει τις ολιγαρχίες, την αδιαφορία για τους πολίτες, τη φτώχεια, το ρουσφέτι, τον εθνικισμό. Αυτή την καθυστέρηση τη ζήσαμε κάτω και από δεξιές κυβερνήσεις και το άρωμά της το εισπνέουμε και σε τούτη τη συγκυβέρνηση. Σε αυτήν καλούμαστε να αντιπαρατεθούμε όσοι (ακόμα και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ) νοιαζόμαστε για την ανάπτυξη και την ευημερία της κοινωνίας.
Πηγή: Καθημερινή
