του Άγγελου Στάγκου
Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα μπαίνει σε μία περίοδο αβεβαιότητας. Δεν είναι όμως και καθόλου σίγουρο ότι –ακόμη και αν εκλεγόταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας– θα επικρατούσε βεβαιότητα, αφού η όποια συμφωνία με την τρόικα προϋπέθετε ασφαλώς τη λήψη σύντομα κάποιων πρόσθετων μέτρων, που πιθανότατα δεν θα περνούσαν από τη σημερινή Βουλή, μέσα στο κλίμα που έχει διαμορφωθεί. Με αυτή την έννοια, εφόσον δεν άλλαξαν ουσιαστικά ούτε η γενική νοοτροπία ούτε οι μηχανισμοί και οι δομές, η χώρα είχε φτάσει σε ένα κρίσιμο σημείο με το επόμενο βήμα στον αέρα, ανεξάρτητα από την έκβαση της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η συγκεκριμένη διαπίστωση – άποψη δεν σημαίνει ότι το αποτέλεσμα των εκλογών είναι ουσιαστικά άνευ σημασίας. Το αντίθετο. Είναι μεγάλης σημασίας για το μέλλον της χώρας και των πολιτών της, καθώς είναι σαφές ότι την εξουσία διεκδικούν πολιτικές δυνάμεις αποφασισμένες να πορευτούν μέσα στο υφιστάμενο ευρωπαϊκό πλαίσιο και άλλες που ευαγγελίζονται την αλλαγή αυτού του πλαισίου προκειμένου να συμβαδίσουν με τους υπόλοιπους εταίρους της Ευρωζώνης και τους θεσμούς της. Η λογική λέει ότι οι πολιτικές ηγεσίες των κρατών έχουν ευθύνη απέναντι στους πολίτες τους να μην επιδίδονται σε ακροβασίες και δοκινχωτισμούς, που θα τους βάλουν σε μεγάλους κινδύνους, εκτός και αν βρίσκονται σε επαναστατικό οίστρο, με όλη τη σημασία του όρου.
Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνοντας την εξουσία στην Ελλάδα, μπορεί να επιβάλει τις απόψεις του σε όλη την Ευρώπη στη σημερινή συγκυρία. Αν δηλαδή μπορεί να αγνοήσει τις συμφωνίες και τις δεσμεύσεις του ελληνικού κράτους, να καταργήσει τους εφαρμοστικούς νόμους του Μνημονίου, να απαιτήσει «κούρεμα» του χρέους και να σταματήσει τις πληρωμές των δανείων αν δεν υποχωρήσουν οι δανειστές, να προχωρήσει στην υλοποίηση των εξαγγελιών και των υποσχέσεών του, αδιαφορώντας για το έλλειμμα, να…, να…, να… και όλα αυτά δίχως συνέπειες. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν επιπλέον, την κατάσταση της χώρας, το μέγεθός της και τις δυνατότητές της στον επηρεασμό της λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη και γενικότερα. Το πιθανότερο είναι ότι μόνον όσων η σκέψη έχει αλλοτριωθεί ανεπανόρθωτα από τον διάχυτο λαϊκισμό πιστεύουν ότι μπορεί!
Είναι πολύ νωρίς ακόμη για να προδικάσει κανείς το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Τα σχήματα που θα διεκδικήσουν την εξουσία, ή έστω, την παρουσία τους στη Βουλή, η φθορά του πολιτικού προσωπικού, οι επιδόσεις της απερχόμενης κυβέρνησης, η ανασφάλεια, ο φόβος, οι αντιδράσεις από το διεθνές οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον, ενδεχομένως και η λογική, θα παίξουν τον ρόλο τους. Ούτε μπορεί να γίνει ασφαλής πρόβλεψη ότι κάποιο από τα κόμματα που διεκδικούν την εξουσία θα έχει αυτοδυναμία. Αρα δεν είναι καθόλου παράλογο το συμπέρασμα ότι η χώρα μπαίνει σε περίοδο αβεβαιότητας που ίσως έχει και μεγάλη διάρκεια. Δυστυχώς για την ίδια και τους πολίτες της.
Πηγή: Καθημερινή
