του Μιχάλη Αγραφιώτη
Το μεγάλο ερώτημα που βασανίζει όλους τους Έλληνες, πλούσιους και φτωχούς είναι πότε η χώρα θα αφήσει πίσω της τα κακά χρόνια της κρίσης και της μιζέριας. Βέβαια, κατά πόσο χρόνια ευφορίας και ευτυχίας ήταν τα προ κρίσης αυτό ίσως είναι μια απάντηση που καταλήγουμε ότι η άρρωστη κατάσταση που ζούσαμε με δανεικά μας οδήγησε στο αρνητικό σημείο που βιώσαμε και βιώνουμε.
Από εδώ και πέρα που πάμε όμως; Στην ανθρώπινη ιστορία κάθε κρίση, οποιασδήποτε μορφής κάνει τον κύκλο της και τελειώνει. Λογικό είναι η Ελληνική κρίση να έχει διανύσει το μεγαλύτερο κομμάτι του κύκλου της και πλέον να ολοκληρώνεται. Τι αποτελέσματα όμως θα αφήσει στην Ελληνική κοινωνία; Πως θα επηρεάσει η όλη κατάσταση τη μετέπειτα ζωή μας; Η κρίση θα αφήσει τα σημάδια της, αν όμως σχεδιάσουμε την επόμενη μέρα με ουσία και διορατικότητα, τότε σε λίγα χρόνια θα θυμόμαστε την κρίση ως ένα κακό εφιάλτη και μόνο.
Οι δρόμοι που μπορούμε να ακολουθήσουμε είναι δύο. Ή παραμένουμε στη μιζέρια μας και ανακυκλωνόμαστε στους εαυτούς μας ή κάνουμε σχεδιασμό για να αλλάξουμε την μοίρα μας με ένα φιλόδοξο και οραματικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας προς τη θετική κατεύθυνση. Η ενασχόληση της πολιτικής με τα προβλήματα και το πώς θα ξεπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας πρέπει να σταματήσει τώρα και η επιδίωξη όλων πρέπει να είναι η παραγωγή και με απλά λόγια πως «να βγάλουμε χρήματα».
Πως θα βγάλουμε χρήματα; Αφήνεις τον κόσμο ελεύθερο να ασχοληθεί με τον πρωτογενή τομέα και να αρχίσει να παράγει χωρίς το άγχος της γραφειοκρατίας. Μειώνεις τη φορολογία στις επιχειρήσεις και μειώνεις τις ασφαλιστικές εισφορές. Ούτως ή άλλως τα χρήματα το κράτος τα χάνει από την μείωση της παραγωγής και του όγκου των συναλλαγών των επιχειρήσεων, αν δώσει μια ανάσα σ’ αυτούς που στήριξαν και στηρίζουν την οικονομία. Θετική εξέλιξη με τις 100 δόσεις και τα «κόκκινα δάνεια», αλλά χρειάζονται και άλλα μέτρα για την στήριξη τους όπως οι ρυθμίσεις και για τα πιο ήπια δάνεια, αλλά και μειώσεις φορολογίας και εισφορών.
Οι μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται ή δεν προβλέπονται από το Μνημόνιο να πραγματοποιηθούν είναι η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, της διαφθοράς, της ανοργανωσιάς, των κενών στο δημόσιο τομέα και της αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού τομέα στα πρότυπα των προηγμένων χωρών.
Οι λύσεις υπάρχουν, η βούληση λείπει!
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
