του Λυκούργου Λιαρόπουλου
Την πέταξε την κουβέντα του ο κ. Δραγασάκης για το πώς θα κατατροπώσει ο ΣΥΡΙΖΑ τα… «διαπλεκόμενα» του Κ. Μητσοτάκη, τους «νταβατζήδες» του Κ. Καραμανλή και τις «200 οικογένειες» του Ανδρέα. Είμαι βέβαιος ότι ούτε ο ίδιος το πιστεύει. Υστερα από 40 χρόνια Μεταπολίτευσης, ακόμη και ο αφελέστερος εξ υμών έχει εμπεδώσει ότι αυτοί οι συμπατριώτες μας είναι άτρωτοι. Κανείς, διαχρονικά και διακομματικά, δεν κατάφερε να τους κάνει ζάφτι. Ο… σοφότερος, ο Σημίτης, ούτε καν ασχολήθηκε. Ο δε Βενιζέλος, ευφυέστερος όλων, τους χώρισε σε «εσωτερικού» και «εξωτερικού» και… ξεμπέρδεψε και αυτός.
Δεν ξέρω πόσοι και ποιοι είναι αυτοί οι προνομιούχοι ατσίδες και τι στοιχίζουν στο ΑΕΠ της χώρας. Είμαι βέβαιος ότι αυτό δεν το γνωρίζει κανείς. Θα ήθελα, όμως, να γνωρίζω πόσα τους «χρεώνουν» οι εκάστοτε «νέοι κυβερνήτες» μας όταν αναλαμβάνουν τη διαχείριση για μερικά χρόνια του «περιουσιακού στοιχείου» που λέγεται ΕΛΛΑΣ. Οι 200 διαπλεκόμενοι νταβατζήδες ζουν και βασιλεύουν ανενόχλητοι ως «ιδιοκτήτες», ενώ οι άλλοι εναλλάσσονται ως διαχειριστές, υποκρινόμενοι, μάλιστα, ότι το «κάνουν για το καλό μας».
Τα σημάδια είναι ήδη εδώ. Αστραψε και βρόντηξε η νέα περιφερειάρχης Αττικής, ανακοινώνοντας ότι θα «αλλάξει όλος ο σχεδιασμός» για τα σκουπίδια». Μιλώντας για ένα νέο μοντέλο διαχείρισης το οποίο όμως παραμένει αόριστο, χωρίς να έχει να προτείνει άμεσες λύσεις και με το σοβαρό πρόβλημα του κορεσμού του ΧΥΤΑ Φυλής, ζητάει να ακυρωθούν οι διαγωνισμοί για τις τέσσερις μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων με ΣΔΙΤ. Το πρώτο και άμεσο αποτέλεσμα θα είναι να πάνε 15 χρόνια πίσω οι προοπτικές απαλλαγής μας από το πρόβλημα των απορριμμάτων. Το δεύτερο θα είναι τα πρόστιμα από την Ε.Ε., που θα πληρώσουμε εμείς για να κάνουν κάποιοι «παιχνίδι». Και το τρίτο η απόσπαση νέων «αμοιβών διαχείρισης» της σχετικής εξουσίας που ο λαός της Αττικής αποφάσισε να… αναθέσει σε νέες Αρχές.
Χορτάσαμε τα «ψεύτικα τα λόγια» και, ακόμη χειρότερα, βαρεθήκαμε τις μεγαλόστομες επαναλήψεις. Το διαχρονικό πλιάτσικο της χώρας δεν εκπλήσσει κανέναν. Επειδή, όμως, το «Ταγκό» θέλει δύο, η «παρόλα» που «αμόλησε» ο υπεύθυνος οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ είναι η επιτομή της πολιτικής ανηθικότητας. Η σουπιά αφήνει το μελάνι, αλλά δεν κρύβει τον στόχο. Η επίσημη άρνηση του καταγγέλλοντος και του κόμματός του να αναφερθούν σε ονόματα, μόνο μία εξήγηση επιδέχεται. Την απέδωσε στις 9/10 στον Αμερικανό δημοσιογράφο Πάτρικ Ο’ Ρουρκ ο Γ. Λακόπουλος: «Οταν οι αγορές και οι πωλήσεις ελέγχονται από τη νομοθεσία, το πρώτο προς αγορά και πώληση είναι οι νομοθέτες». Στοιχειώδες, αγαπητέ Γουάτσον.
* Ο κ. Λυκούργος Λιαρόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πηγή: Καθημερινή
