του Πάσχου Μανδραβέλη
Ένα τρόπο είχαν οι κ.κ. Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος να δείξουν ότι η κυβέρνηση είναι μακράς πνοής. Αν επέμεναν στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων, αποδεικνύοντας ότι η πολιτική που (έστω με πολλά ζόρια και πιέσεις) ακολούθησαν μέχρι σήμερα είναι η μόνη ελπίδα εξόδου από την κρίση. Αν ενίσχυαν, δηλαδή, το μεταρρυθμιστικό προφίλ του κυβερνητικού σχήματος.
Φευ! Ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ακολούθησαν τον αντίθετο δρόμο. Έδιωξαν όσους υπουργούς και υφυπουργούς «έσπασαν αυγά» και συγκρούσθηκαν με τις συντεχνίες. Τους αντικατέστησαν τους φωνακλάδες της λαϊκής δεξιάς ελπίζοντας ότι με παλαιοκομματικούς τρόπους θα συσπειρώσουν τις συντεχνίες στο άρμα των δύο κομμάτων. Η περίπτωση του υπουργείου Υγείας είναι χαρακτηριστική. Κανείς από την κυβέρνηση δεν είχε να προσάψει κάτι στον κ. Άδωνη Γεωργιάδη. Και τις μεταρρυθμίσεις προώθησε με σθένος και έσωσε ακούραστος πολλές πολιτικές μάχες υπέρ της κυβέρνησης την προευρωεκλογική περίοδο. Αντικαταστάθηκε διότι ο πρόεδρος των Φαρμακοποιών κ. Κώστας Λουράντος (και πρόεδρος του κρατικού ΙΦΕΤ την περίοδο της δεξιάς κυβέρνησης Καραμανλή) εμφανίστηκε σε εκδήλωση υποστήριξης της κ. Ρένας Δούρου. «Να δείτε χαρές που θα κάνει ο Άδωνις…», ήτα οι πρώτες λέξεις του προέδρου της συντεχνίας, σκορπίζοντας γέλιο στα παριστάμενα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ…
Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης, αντικαταστάθηκε από τον κ. Μάκη Βορίδη, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του τον κατευνασμό των ταξιτζήδων την εποχή που επρόκειτο να απελευθερωθεί το επάγγελμα. Έβαλε από την πίσω πόρτα περιβαλλοντικά κριτήρια, τα οποία -ω του θαύματος!- ταίριαζαν απολύτως με τον αριθμό των αδειών ταξί που εκδόθηκαν μέχρι σήμερα. Σε κάτι τέτοια παλαιοκομματικά «θαύματα» ελπίζει η κυβέρνηση και με τους φαρμακοποιούς, ξεχνώντας όμως κάτι βασικό. Δεν μέτρησαν τι ψηφίζουν πλέον οι ταξιτζήδες. Αν το κάνουν μπορεί να βρεθούν προ μαύρων εκπλήξεων…
Οι κ.κ. Κωστής Χατζηδάκης και Αθανάσιος Σκορδάς πλήρωσαν επίσης την πίστη και τον αγώνα τους υπέρ των μεταρρυθμίσεων στην αγορά. Με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, που κουτσουρεύτηκε όσο ήταν δυνατόν από τους «φίλους των συντεχνιών» στην Βουλή, άνοιξαν πολλά μέτωπα τα οποία πρέπει να μπαλωθούν εν’ όψει εκλογών. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όσοι είναι υπέρ των προεκλογικών μπαλωμάτων είναι πως δια των παλαιοκομματικών τρόπων όχι μόνο δεν αθωώνονται στα μάτια των συντεχνιών, αλλά κυρίως συκοφαντούν ολόκληρη την μεταρρυθμιστική προσπάθεια του προηγούμενου διαστήματος. Κατ’ ουσίαν συκοφαντούν την προηγούμενη κυβερνητική θητεία• υπονομεύουν δύο χρόνια της δικής τους πολιτικής για ένα εξάμηνο λαϊκού προφίλ. Το προσπάθησε και ο κ. Κώστας Σημίτης μετά το 2001, αλλά αυτό δεν έσωσε το κόμμα του από την ήττα…
Αυτό που επιχειρείται είναι να συνεχιστεί ο πολιτικός κύκλος της οικονομίας όπως παλιά. Στο μέτρο του δυνατού, βέβαια, γιατί υπάρχει και η τρόικα, στην ύπαρξη της οποίας οφείλεται το γεγονός ότι ο κ. Γκίκας Χαρδούβελης ανέλαβε τα ηνία της οικονομίας και ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένει στην θέση του. Αυτούς θα έχει ως βιτρίνα η κυβέρνηση στους πιστωτές ελπίζοντας ότι θα έχει και την μνημονιακή πίτα ολόκληρη (τουλάχιστον σε ότι αφορά την καταβολή των δόσεων) και τον σκύλο του λαϊκισμού χορτάτο. Αυτό που δεν κατανοούν είναι ότι οι δομικές αλλαγές απαιτούν συντονισμένες προσπάθειες αποφασισμένων ανθρώπων και όχι παλαιοκομματικούς φωνακλάδες των παραθύρων. Το κυβερνητικό μείγμα που επιλέχθηκε θα σημάνει περαιτέρω καθυστερήσεις των μεταρρυθμίσεων, αλλά και της ανάκαμψης της οικονομίας, κάτι που τελικώς θα το πληρώσει και εκλογικά η κυβέρνηση.
Αν η κυβέρνηση επέμενε στον δρόμο των μεταρρυθμίσεων, κι έδινε την πολιτική και ιδεολογική μάχη υπέρ αυτών, είχε μια ελπίδα επιβράβευσης. Όταν δια του ανασχηματισμού τις συκοφαντούν, όλο και περισσότεροι θα επιλέγουν τον αυθεντικό λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ, από τα φτιασιδώματα της λαϊκής Δεξιάς…
Πηγή: Καθημερινή
