1) Κι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ μας τέλειωσε…
Το αποτέλεσμα των προχθεσινών ευρωεκλογών κρύβει πολλά μηνύματα για το μέλλον αυτού του τόπου, αλλά και της Ευρώπης.
Για την Ευρώπη κατ΄ αρχάς είδηση είναι η άνοδος των ευρωσκεπτικιστών, αλλά το 70% των ψηφοφόρων παραμένει σταθερά προσηλωμένο στην πορεία οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης. Το αποτέλεσμα αυτό μάλλον θα επιταχύνει και θα ενισχύσει τις κεντρομόλες δυνάμεις παρά το αντίθετο…
Στην Ελλάδα αν και όλοι εμφανίζονται για λόγους σκοπιμότητας νικητές, οι πραγματικοί νικητές είναι μετρημένοι στα δάχτυλα.
Οι νικητές είναι η Χ.Α., το ΛΑΟΣ δεξιά της ΝΔ και το Ποτάμι, το ΚΚΕ και ο Χατζημαρκάκης αριστερότερά της.
Στους χαμένους συγκαταλέγονται όλοι οι άλλοι αφού είτε κατά κόμματα είτε ως πολιτικοί χώροι συγκέντρωσαν λιγότερες ψήφους.
Με το 96,20% καταμετρημένο η ΝΔ από 1,825 εκατ. ψήφους το 2012 συγκέντρωσε 1,281 εκατ. ψήφους και έχασε την πρώτη θέση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από 1,665 εκατ. ψήφους το 2012 χθες με το 95% καταμετρημένο συγκέντρωνε περί το 1,498 εκατ. ψήφους. Τούτο δεν συνιστά ρεύμα που οδηγεί στην εξουσία, αλλά αρχή φθοράς. Πόσο μάλλον αν υπολογίσουμε τη χαλαρή ψήφο λόγω ευρωεκλογών και τα χαρακτηριστικά της περιόδου των δυο τελευταίων ετών. Αν η αξιωματική αντιπολίτευση δεν κατάφερε σε αυτή την περίοδο να αυξήσει την πραγματική της βάση τι άλλο πρέπει να γίνει για να το πετύχει;
Η βιασύνη του κ. Τσίπρα να επισκεφτεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ζητήσει εκλογές, μάλλον υποδηλώνει άγχος για πρόληψη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, παρά πραγματική πρόθεση για βουλευτικές εκλογές, τις οποίες είναι πιθανό να χάσει, αλλά και αν κερδίσει να μην βρει συμμάχους για να κυβερνήσει.
Η ΕΛΙΑ που είναι μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ παρά την επιτυχία της επιβίωσης σε αντίξοες συνθήκες, μετρά περίπου 400 χιλ. ψήφους λιγότερες από το 2012. Η εκλογή του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ υποδηλώνει την ισχύ των συνδικαλιστικών και κομματικών μηχανισμών σ’ αυτό το χώρο.
Η κεντροαριστερά καίτοι διεσώθη με την εμφάνιση του Ποταμού, αθροιστικά (ΕΛΙΑ-Ποτάμι-ΔΗΜΑΡ) συγκέντρωσε 857 χιλ. ψήφους έναντι 1,140 εκατ. που είχαν συγκεντρώσει το 2012 (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ).
Άνοδο παρουσίασε επίσης και το ΚΚ από τις 277 χιλ. στις 332 χιλιάδες ψήφους…
Δεξιά Αριστερά…
Αν αθροίσουμε το χώρο δεξιά της ΝΔ (ΧΑ+ΑΝΕΛ+ΛΑΟΣ) έχουμε 15,51% στις προχθεσινές ευρωεκλογές έναντι 16,01% το 2012.
Η κεντροαριστερά (ΕΛΙΑ+ΠΟΤΑΜΙ-ΔΗΜΑΡ) αθροίζουν 15,86% έναντι 18% το 2012.
Ο χώρος της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ+ΚΚΕ+ΑΝΤΑΡΣΥΑ) αθροίζουν 33,35% έναντι 31,72% το 2012. Σε αριθμό ψήφων το άθροισμα είναι μικρότερο.
Η «γεωγραφία» δεξιά και αριστερά δημιουργεί καθεστώς ακυβερνησίας για τη χώρα και δεν αποτυπώνει τις πολιτικές και οικονομικές επιδιώξεις των πολιτικών δυνάμεων.
Π.χ. η Χ.Α. και το ΛΑΟΣ έχουν περισσότερες κοινές θέσεις με το ΚΚΕ και μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ για τη σχέση της χώρας με το ευρώ και το ρόλο του κράτους στην οικονομία, παρά με την Ν.Δ. και την Κεντροαριστερά.
Κατ’ αυτή την έννοια η ερμηνεία της πολιτικής «γεωγραφίας» με όρους δεξιάς – αριστεράς δεν έχει αξία πλέον και είναι ξεπερασμένη.
Ευρώ και έξω από ευρώ…
Καλύτερη ανάγνωση της πολιτικής «γεωγραφίας» μας δίνει ο διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων σ’ αυτές που θεωρούν πρωταρχική επιλογή την παραμονή της χώρας στο ευρώ και αυτών που ζητούν την έξοδο από το ευρώ και την ανάκτηση της εθνικής νομισματικής πολιτικής και ενδεχομένως και πολιτικής ανεξαρτησίας με έξοδο από την Ε.Ε.
Οι δημοσκοπήσεις έχουν αποτυπώσει ένα ποσοστό της κοινής γνώμης υπέρ του ευρώ μεταξύ 60-70% και αντίστοιχα το υπόλοιπο ποσοστό ανήκει στις δυνάμεις που θέλουν την έξοδο από το ευρώ.
Παραμονή στο ευρώ όμως σημαίνει και αντίστοιχες οικονομικές και πολιτικές δομές με αυτές που απαιτεί η Ευρωζώνη. Δηλαδή, μεταρρυθμίσεις.
Με το διαχωρισμό αυτό όμως υπάρχει μια πολιτική δύναμη που βρίσκεται ακριβώς πάνω στο τεκτονικό ρήγμα, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως το κοινό του κόμματος είναι χωρισμένο στη μέση. Αυτή η κατάσταση είναι και ο λόγος του θολού πολιτικού λόγου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτός είναι και ο λόγος που η στήλη πιστεύει πως η διάσπαση του μεγαλύτερου κόμματος της χώρας (στις ευρωεκλογές) είναι θέμα χρόνου, όπως ακριβώς έγινε και με τη Ν.Δ. και με τα τμήματα που έφυγαν προς Χ.Α. ΑΝΕΛ και ΛΑΟΣ… ή κατ’ αναλογία όπως έγινε και στο ΠΑΣΟΚ…
Οι εξελίξεις δείχνουν πως οι πολιτικές συμμαχίες στο μέλλον και άρα και οι κυβερνήσεις θα γίνουν με βάση τη θέση ευρώ ή μη ευρώ. Η συγκυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο δείγμα αυτής της αλλαγής της πολιτικής «γεωγραφίας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ συντίθεται από τρεις τάσεις, την ανανεωτική αριστερή (Παπαδημούλης, Δούρου, Σταθάκης, Δραγασάκης κλπ). Την παλαιοκομμουνιστική (Λαφαζάνης, Στρατούλης, συνιστώσες κλπ) και την εθνικολαϊκιστική που είναι και η μεγαλύτερη λόγω της πελατειακής βάσης του ΠΑΣΟΚ που την συνθέτει (Κουρουμπλής, Κοτσακάς, Μητρόπουλος κλπ).
Η πρώτη είναι υπέρ του ευρώ και εύκολα θα μπορούσε να αναζητήσει την τύχη της στην κεντροαριστερά… Η παλαιοκομμουνιστική αντιευρωπαϊκή ταιριάζει περισσότερο στο χώρο μεταξύ του ΚΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ… Τέλος, η εθνικολαϊκιστική αποτελείται από καιροσκόπους που πρωτίστως νοιάζονται να μη θιγούν πελατειακά κεκτημένα στο δημόσιο ή να εξασφαλίσουν ασυλία για τα αδίκως κτηθέντα κατά το παρελθόν. Ο τελευταίος αυτός χώρος θα μπορούσε να τροφοδοτήσει από την κεντροαριστερά, τη ΝΔ μέχρι και το ΛΑΟΣ και τη ΧΑ…
Η νέα «γεωγραφία» του πολιτικού τοπίου απαιτεί μια διεύρυνση της κεντροδεξιάς (ΝΔ) προς τα κοινωνικά στρώματα του ιδιωτικού τομέα και της μεσαίας τάξης με θέσεις συντηρητικές όταν πρόκειται για τη δημόσια ασφάλεια και εθνικά ζητήματα, αλλά και φιλελεύθερες σε ό,τι έχει σχέση με τη φορολογία και την οικονομία.
Αυτή τη στιγμή οι διαφορές μεταξύ Ν.Δ. – Κεντροαριστεράς σε θέματα φορολογίας, ασφάλισης και ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι ευδιάκριτες και αυτό δημιουργεί σύγχυση στο εκλογικό σώμα.
Τμήματα της κεντροαριστεράς μάλιστα έχουν πιο προωθημένες θέσεις για την απελευθέρωση των αγορών από την κεντροδεξιά.
Η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει περισσότερο την αυτοπαγίδευσή του στην εύκολη ρητορική της πόλωσης, αλλά επιβεβαιώνει και την πολιτική απομόνωση του κόμματος. Με μείωση δυνάμεων, άρα χωρίς προοπτική αυτοδυναμίας και απομονωμένος από το ΚΚ και την κεντροαριστερά δεν έχει καμιά προοπτική για εξουσία. Αυτό είναι το μήνυμα των ευρωεκλογών. Αυτό προσπαθεί να καλύψει η ηγεσία με το ανέβασμα των τόνων και την πολιτική ένταση. Όταν η εκλογική βάση το αντιληφθεί αυτό θα επιταχυνθεί η αντίστροφη πορεία η οποία κατά τα φαινόμενα έχει ξεκινήσει…
Το δε μήνυμα προς τους πιθανούς στόχους διεύρυνσης προς την κεντροαριστερά είναι αυτό της κατάληξης της ΔΗΜΑΡ, η οποία εγκατέλειψε την κυβέρνηση για να δημιουργήσει προϋποθέσεις κυβέρνησης με κορμό ΣΥΡΙΖΑ και εξαφανίστηκε…
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών καταγράφει ένα πολιτικό τοπίο σε μεταβατική φάση από το σχήμα αριστερά δεξιά στο σχήμα ευρώ αντί ευρώ. Δεν επιβεβαιώνει την πιθανότητα ανάληψης της εξουσίας από ΣΥΡΙΖΑ ούτε υπό καθεστώς χαλαρής ψήφου και δημιουργεί προϋποθέσεις στο μέλλον για κυβερνήσεις συνεργασίας πέριξ του κέντρου με σχήματα πέριξ του 10-15% στα δύο άκρα…
Αυτή είναι μια ανάγνωση των αποτελεσμάτων που συμβαδίζει με το επενδυτικό ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί τους τελευταίους μήνες από το εξωτερικό για την Ελλάδα.
Τα προβλήματα για την κυβέρνηση είναι πολλά, αλλά δεν είναι Ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ποια είναι αυτά που ενδέχεται να οδηγήσουν και σε πρόωρες εκλογές θα το αναλύσουμε προσεχώς…
Τέλος, μια πρόβλεψη που θα μπορούσε κάποιος να διακινδυνέψει είναι πως το Ποτάμι είναι πιθανό να αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση πριν τις επόμενες βουλευτικές εκλογές…
Πηγή: Capital.gr
