του Στέφανου Κασσιμάτη
Ξεκαθαρίζω εκ των προτέρων ότι δεν πιστεύω να ευθύνεται ο ίδιος ― θεωρώ πιθανότερο ότι έπεσε θύμα παραπληροφόρησης. Εννοώ τον πρόεδρο της Γερμανίας Γιόαχιμ Γκάουκ, ο οποίος απευθυνόμενος προς τον Ελληνα ομόλογό του είπε: «Θέλω να ξέρετε ότι στα δεκαπέντε μου χρόνια, στην τότε κομμουνιστική και δικτατορική Ανατολική Γερμανία, έμαθα αρχαία ελληνικά».
Δεν χωρεί αμφιβολία ότι ο άνθρωπος το είπε με την καλύτερη των διαθέσεων. Ηθελε να κολακεύσει το κοινό του στην Ελλάδα. Στην προσπάθεια του, όμως, διέπραξε δύο σοβαρά λάθη. Το πρώτο: και τι μας νοιάζει εμάς αν αυτός έμαθε αρχαία ελληνικά; Η γνώση αρχαίων ελληνικών δεν μας ενδιαφέρει, διότι αν μας ενδιέφερε η μελέτη τους θα ήταν περισσότερο διαδεδομένη στην Ελλάδα· δεν είναι όμως. Εμάς μας ενδιαφέρει κυρίως να φέρουμε τον τίτλο των κληρονόμων, σαν να πρόκειται για τίτλο ευγενείας. Μας ενδιαφέρει να μας τον αναγνωρίζουν οι ξένοι. Θέλουμε να κοιτάμε τον Γερμαναρά ή τον Αγγλάρα στα μάτια και να του λέμε «ξέρεις ποιος είμαι ‘γω, ρε;». Εστω και αν το λέμε στη γλώσσα μας, επειδή δεν ξέρουμε τη δική του. Εστω και αν εκείνος δεν καταλαβαίνει τι του λέμε, επειδή δεν ξέρει τη δική μας. Αλλωστε δεν το λέμε για εκείνον. Για εμάς το λέμε, για να αντέξουμε την ασημαντότητά μας στον σύγχρονο κόσμο.
Το δεύτερο: ποιος σας είπε κύριε Γκάουκ μας ότι η Ανατολική Γερμανία ήταν δικτατορική επειδή ήταν κομμουνιστική; Δεν το γνωρίζετε ότι ο Υπαρκτός Ελληνισμός είναι ιδιάζουσα εκδοχή του Υπαρκτού Σοσιαλισμού και ότι ακόμη θρηνούμε την πτώση του τείχους; Δεν γνωρίζετε ότι είμαστε η μόνη υποτίθεται δυτική χώρα, όπου ο αντικομμουνισμός θεωρείται βαρύτατο πολιτικό αμάρτημα, που σε κατατάσσει αμέσως στην άκρα Δεξιά; Δεν γνωρίζετε ότι, παρά τον Εμφύλιο, εμείς ζούμε στη δεκαετία του 1930 και ότι τα στερεότυπα της σοβιετικής προπαγάνδας εκείνης της εποχής ακόμη ισχύουν εδώ; Δεν ξέρετε ότι «πρόοδος» σημαίνει «Αριστερά» και ότι, στο βάθος, θα θέλαμε να έχουν κερδίσει οι κομμουνιστές τον Εμφύλιο; Μένω κατάπληκτος, ειλικρινά, πώς δεν βρέθηκε κάποιος να προστατεύσει τον υψηλό επισκέπτη μας από τέτοια ολισθήματα…
Πηγή: Καθημερινή