του Δημήτρη Τσιόδρα
«Για τη σημερινή Αριστερά δεν θα υπάρξει νέα “Βάρκιζα”, ούτε “Λίβανος” και “Καζέρτα”. Τα δύσκολα είναι μπροστά μας» τόνισε ο Π. Λαφαζάνης σε ομιλία του σε πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε η «Αριστερή Πλατφόρμα». Με τις αναφορές σε ιστορικές συμφωνίες με αρνητική φόρτιση για την Αριστερά, ο κ. Λαφαζάνης επισημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να μπει σε ένα παιχνίδι συμβιβασμών (στη Βάρκιζα ο ΕΛΑΣ παρέδωσε τα όπλα και με τις συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, η Αριστερά συμμετείχε στην κυβέρνηση κι έθεσε τα ένοπλα τμήματά της υπό τις διαταγές του αστικού καθεστώτος και των Αγγλων). Επιχειρεί έτσι να προειδοποιήσει την ηγεσία και να καθησυχάσει εκείνους που διαμαρτύρονται ότι ο Αλ. Τσίπρας εγκαταλείπει τις αποφάσεις του Συνεδρίου.
Καθίσταται σαφές ότι η αντιπαράθεση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφορά τις επιλογές κάποιων προσώπων, ούτε σε ζητήματα τακτικής. Αφορά τη στρατηγική του κόμματος.
Από τη μια βρίσκεται η ομάδα γύρω από τον Αλ. Τσίπρα που έχει εγκαταλείψει τις διακηρύξεις περί σοσιαλιστικού μετασχηματισμού και ανατροπής του καπιταλισμού. Μιλάει βεβαίως για ανατροπή της λιτότητας αλλά θεωρεί καταστροφή την έξοδο από την Ευρωζώνη και την επιστροφή στη δραχμή, μιλάει για την ανάγκη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, πιστεύει ότι μόνο 5% του χρέους μπορεί να θεωρηθεί «επαχθές», αναφέρεται σε υγιή επιχειρηματικότητα. Πολλές από τις θέσεις αυτές είναι πλήρως ασύμβατες με προηγούμενες διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ περί μονομερούς διαγραφής του χρέους και σκισίματος των Μνημονίων κι έρχονται σε αντίθεση με τις αποφάσεις του Συνεδρίου.
Η Αριστερή Πλατφόρμα πιστεύει ότι η προσπάθεια εφαρμογής του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγήσει σε αναπόφευκτη σύγκρουση με την Ε.Ε. και σε επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. «Η Ευρωζώνη αλλά και η Ε.Ε. εδώ που έχουν φτάσει δεν μεταρρυθμίζονται ούτε επαναθεμελιώνονται, μόνο ανατρέπονται» αναφέρεται στο κείμενο που κατέθεσε η Αριστερή Πλατφόρμα στην τελευταία συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Κατά συνέπεια η εφαρμογή ενός προγράμματος σε σοσιαλιστική κατεύθυνση θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε έξοδο από την Ευρωζώνη και πρέπει να υπάρχει προετοιμασία γι’ αυτό.
Αναλόγως της στρατηγικής αναζητούνται και οι συμμαχίες: από τον Π. Λαφαζάνη, κατ’ αποκλειστικότητα στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και συγκεκριμένα στο ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Από τον Αλ. Τσίπρα επιχειρείται η διεύρυνση του εκλογικού ακροατηρίου προς τα δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ (με πρώην στελέχη ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ κ.λπ.), αφού αυτό που πρωτίστως τον ενδιαφέρει είναι η εκλογική νίκη.
Για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ οι όποιες κινήσεις έχουν όρια: τη μη αμφισβήτηση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Για την αριστερή αντιπολίτευση ο ορίζοντας είναι ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός κι αυτός δεν μπορεί να επιτευχθεί στο πλαίσιο της Ευρωζώνης. Ο Π. Λαφαζάνης εκτιμά ότι η Αριστερά έχει την ιστορική ευκαιρία, να πάρει τη μεγάλη ρεβάνς από την ήττα της δεκαετίας του ’40, αρκεί να μην ακολουθήσει την τακτική του συμβιβασμού. Ο Αλ. Τσίπρας έχει αρχίσει ήδη τους συμβιβασμούς. Τις δυο τάσεις ενώνει η προοπτική εξουσίας, έστω κι αν τη φαντάζονται με διαφορετικό τρόπο. Για πόσο οι αποκλίνουσες στρατηγικές μπορούν να συνυπάρχουν;
Πηγή: Καθημερινή
