Του Πάσχου Μανδραβέλη
Είναι θετικό ότι για ακόμη μία φορά εξαγγέλλεται η κατάργηση του Οργανισμού Κωπαΐδας. Πού θα πάει; Ογδόντα χρόνια μετά την αποξήρανσή της, κάποτε θα πετύχουμε και την κατάργηση του οργανισμού που ανέλαβε αυτό το τιτάνιο έργο· αν και η αποξήρανση αποδείχθηκε απείρως ευκολότερη από την κατάργηση του οργανισμού.
Πιο σημαντική είναι όμως η εξαγγελία για την κατάργηση των επικυρώσεων διάφορων εγγράφων που ταλαιπωρούν τους πολίτες και δημιουργούν σημαντικό κόστος στην οικονομία. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο που έθεσε σε διαβούλευση ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης, η βιομηχανία των επικυρώσεων είχε τα εξής αποτελέσματα: 50 εκατομμύρια επικυρώσεις αντιγράφων σε ΚΕΠ και αστυνομικά τμήματα. Με 3 λεπτά ο μέσος χρόνος για την κάθε επικύρωση, χάνονται 2,5 εκατομμύρια εργατοώρες, δηλαδή 312.500 εργάσιμες ημέρες. Δεν είναι μόνο ότι για να γίνουν αυτές οι επικυρώσεις χρειάζονται 1.420 δημόσιοι υπάλληλοι με αποκλειστική και πλήρη απασχόληση. Είναι το γεγονός ότι αυτές οι 2,5 εκατομμύρια εργατοώρες χάνονται πολλαπλά για την εθνική οικονομία. Και από τους δημοσίους υπαλλήλους που κάνουν άχρηστες επικυρώσεις, αλλά και από τους πολίτες που τρέχουν για να επικυρώσουν. Και αναφερόμαστε πολλαπλά, διότι στα 2,5 επί 2 εκατομμύρια εργατοώρες θα πρέπει να προσθέσουμε και τον χρόνο που ξοδεύουν οι πολίτες για να πάνε στα ΚΕΠ ή αστυνομικά τμήματα συν τον χρόνο αναμονής σ’ αυτά.
Αυτού του τύπου οι βαθιές μεταρρυθμίσεις έπρεπε να είχαν γίνει πριν από πολλά χρόνια. Τα αποτελέσματά τους είναι πολύ πιο σημαντικά από τα δημοσιονομικά, που προτάχθηκαν. Τα τελευταία έχουν το «καλό» να εμφανίζουν άμεσα αποτελέσματα στους εθνικούς λογαριασμούς, αλλά είναι και πιο ευπαθή. Περιορίζοντας απλώς μισθούς και συντάξεις δεν αλλάζει η δομή της σπατάλης του ελληνικού κράτους. Στο πρώτο γύρισμα της αισιοδοξίας, η δημοσιονομική κατάσταση θα έρθει στα προηγούμενα επίπεδα. Το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι η σπατάλη δεν συνίσταται μόνο στα σκάνδαλα και σε άχρηστες υποδομές που φτιάχτηκαν με πελατειακά κριτήρια. Είναι και όλες εκείνες οι μικρές -και κατά συνέπεια αόρατες- διαδικασίες του κεντρικού κράτους που φορτώνουν με έξοδα και χρονοτριβή.
Για να είναι βιώσιμη η ελληνική οικονομία, χρειάζονται περισσότερες και μεγαλύτερες τομές στη γραφειοκρατία. Μόνο έτσι θα εξοικονομηθούν πόροι για επενδύσεις και για το κράτος πρόνοιας που χρειάζεται η χώρα.
Πηγή: Καθημερινή
