Του Στέφανου Κασιμάτη
Κοντεύει ενάμισης μήνας αφότου -μετά βασάνων και κόπων- η κυβέρνηση πέτυχε την υπερψήφιση τροπολογίας του υπουργείου Παιδείας, βάσει της οποίας όσοι διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων δεν μετείχαν στην απογραφή θα ετίθεντο αυτομάτως σε διαθεσιμότητα. Εκατό από αυτούς δεν το έπραξαν μέσα στην προθεσμία, οπότε το υπουργείο έσπευσε να ανακοινώσει ότι όλοι αυτοί εμπίπτουν στην πρόβλεψη της νομοθετικής ρύθμισης. Οι εκατό όμως δεν ήσαν τυχαίοι. Επρόκειτο για τους μαχητικότερους συνδικαλιστές της Αριστεράς μεταξύ των απεργούντων διοικητικών υπαλλήλων. Οσο για τη στάση τους, ήταν η αναμενόμενη: αφού αυτοί προέτρεπαν όλους τους άλλους να μην απογραφούν, πώς θα το έκαναν οι ίδιοι;
Ως και σ’ αυτό, όμως, ο υπουργός υποχώρησε, σταδιακά και ατιμωτικά. Στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης που διεξάγει με τους απεργούς, πρότεινε αρχικά να επιβληθεί στους απείθαρχους αρνητική μοριοδότηση, αλλά οι απεργοί δεν είχαν λόγο να συμφωνήσουν με έναν αντίπαλο που ετοιμάζεται να υποχωρήσει ατάκτως. Ωσπου, το Σαββατοκύριακο που πέρασε, ενέδωσε απολύτως στις απαιτήσεις τους και απέσυρε εντελώς οποιαδήποτε κύρωση εις βάρος τους. Τι άλλο μένει πια για να εξευτελισθεί πλήρως η νομιμότητα; Να τους υποδεχθεί ο υπουργός αυτοπροσώπως πίσω στις δουλειές τους και να τους σερβίρει τον καφέ, αρκεί να δεχθούν να ανοίξουν το πανεπιστήμιο; Δεν αποκλείεται και αυτό να το δούμε. (Γιατί όχι, όταν στο Παρίσι είδαν τον Ιουλιανό του Πελεγρίνη;).
Ο υπουργός θυμίζει άνθρωπο που έχει πιαστεί σε κινούμενη άμμο: κάθε κίνηση που επιχειρεί τον βυθίζει παρακάτω. Είναι επόμενο, λοιπόν, να μη χρειάζεται να κάνουν οτιδήποτε οι αντίπαλοι της κυβέρνησης. Τους αρκεί να μένει στη θέση του ο Κ. Αρβανιτόπουλος. Αφενός, επειδή η ήττα της διαθεσιμότητας στο πεδίο των δύο παλαιότερων ΑΕΙ της χώρας εμψυχώνει όσους την αμφισβητούν αλλού (π.χ., τους γιατρούς) και, αφετέρου, επειδή η παραμονή του υπόσχεται την εξέλιξη της νίκης των απεργών του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ σε θρίαμβο. Γι’ αυτό και ο Πελεγρίνης, με την παροιμιώδη αμεριμνησία του, μεταφέρει κυριακάτικα το ψώνιο του στο Παρίσι, ενώ την ίδια ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να ζητεί την παραίτηση του Αρβανιτόπουλου, προεξοφλώντας ότι ο εγωισμός του πρωθυπουργού θα την αποτρέψει.
Οσον αφορά, τέλος, την παραπομπή του Πελεγρίνη στο πειθαρχικό συμβούλιο, είναι σχεδόν άνευ σημασίας. Εδώ ο άνθρωπος αυτός πήγε ώς το Παρίσι για να παίξει μπροστά σε πενήντα απελπισμένους και δεν θα πάει να δώσει παράσταση στο πειθαρχικό;
Πηγή: Καθημερινή
