από τον Θανάση Μαυρίδη
Την αρχή την έκαναν η ΦΑΓΕ και η 3Ε. Την σκυτάλη πήρε χτες η Βιοχάλκο. Η μία μετά από την άλλη οι μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας τα μαζεύουν και φεύγουν. Και περιμένουμε, στα σοβαρά, ότι θα έρθουν στην θέση τους άλλοι μεγάλοι παίκτες από το εξωτερικό; Η κυβέρνηση δεν έκρινε σωστά τις προειδοποιήσεις των 50 μεγάλων βιομηχανιών της χώρας. Ας ετοιμαστούν τώρα και για τα λουκέτα.
Η οικογένεια Στασινόπουλου προσπάθησε αρκετά για να μην χάσει ο Όμιλος στοιχεία της ελληνικότητάς του. Μίλησαν με στελέχη της κυβέρνησης και παρουσίασαν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Εισέπραξαν μόνο υποσχέσεις. Αν δεν ελάμβαναν τώρα τα μέτρα τους, σε λίγο καιρό οι επιλογές τους θα ήταν ακόμη πιο περιορισμένες.
Ο “κρατικός μηχανισμός” όχι μόνο δεν έχει καταλάβει ακόμη το παραμικρό, αλλά χτες έψαχνε να βρει τρόπους για να “εξαναγκάσει” την εταιρεία να αλλάξει την απόφασή της. έψαχναν τα κιτάπια τους να βρουν αν έχει παραβιαστεί η χρηματιστηριακή νομοθεσία. Δεν έχουν καταλάβει ότι στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον αυτές οι πρακτικές δεν έχουν τύχη.
Κι οι διοικήσεις των υπολοίπων 49 μεγάλων ενεργοβόρων εταιρειών βρίσκονται μπροστά σε ανάλογα διλλήματα με εκείνα της διοίκησης της Βιοχάλκο. Το ρεπορτάζ λέει ότι όσοι δεν μπορούν, λόγω μεγέθους, να ακολουθήσουν τις επιλογές της οικογένειας Στασινόπουλου, θα προχωρήσουν σε κλείσιμο των παραγωγικών τους μονάδων. Από το να δουλεύουν με ζημία, είναι προτιμότερο να μην δουλεύουν.
Αυτό που τους έχει εξοργίσει περισσότερο είναι το γεγονός ότι στις συναντήσεις τους με κυβερνητικούς παράγοντες δέχτηκαν υποσχέσεις ότι τα δίκαια αιτήματά τους θα τύχαιναν της άμεσης ικανοποίησής τους. Κι ήσαν οι ίδιοι μάρτυρες των εντολών που δόθηκαν σε υπηρεσιακούς παράγοντες προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν χρειάστηκε να περάσει αρκετός καιρός για να διαπιστώσουν ότι έπεσαν θύματα κοροϊδίας.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι υπουργοί μας είναι ότι σε λίγο καιρό δεν θα έχει μείνει ούτε μία βιομηχανία σε αυτή την χώρα. Κι ότι οι ίδιοι θα είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για το νέο αυτό μεγάλο κύμα αποβιομηχάνισης της Ελλάδας.
Είναι γνωστό ότι οι βιομηχανίες αυτές ζήτησαν μόνο να πληρώνουν το ρεύμα όσο και οι Ευρωπαίοι ανταγωνιστές. Ζήτησαν μόνο το αυτονόητο. Τα προβλήματά τους δεν είναι ίδια με εκείνα της 3Ε και της ΦΑΓΕ. Το κοινό τους πρόβλημα, όπως και όλων των ελληνικών επιχειρήσεων, είναι η έλλειψη ρευστότητας και η υψηλή (μέχρι εξαντλήσεως) φορολογία. Το επιπλέον πρόβλημα των ενεργοβόρων είναι ότι πληρώνουν το ρεύμα σε τιμή αυξημένη ως και 30% σε σχέση με τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Δηλαδή, είναι από χέρι χαμένοι. Μπρος οι φόροι και πίσω τα σκληρά ενεργειακά λόμπι.
Κορυφαίος υπουργός ζητούσε από τους βιομήχανους να του υποδείξουν πώς το ελληνικό δημόσιο θα αντιστάθμιζε τα 200 εκατ. ευρώ που ήταν το κόστος των μέτρων που ζητούσαν οι βιομήχανοι. Νομίζουμε ότι έχει ήδη πάρει την απάντηση. Το συνολικό κόστος δεν θα είναι 200 εκατ. ευρώ, αλλά μερικά δισεκατομμύρια ευρώ. Μπορεί να το μεταφέρει, αν θέλει, και στην τρόικα…
Στις επόμενες εβδομάδες θα έχουμε κι άλλα δυσάρεστα νέα από αυτό το μέτωπο. Αυτά λέει το ρεπορτάζ. Μία ακόμη μεγάλη βιομηχανία ετοιμάζεται για να μεταφέρει την έδρα της στο εξωτερικό και κάποιες άλλες θα σταματήσουν την παραγωγική τους δραστηριότητα. Ας ετοιμαστούμε για μία αύξηση της ανεργίας κατά 200.000 ακόμη ανθρώπους. Τα θερμά μας συγχαρητήρια σε όσους συμμετείχαν σε αυτή την φαρσοκωμωδία των τελευταίων μηνών με τις συναντήσεις κορυφής και τις κούφιες υποσχέσεις…
Πηγή: Capital.gr
