Του Ηλια Mαγκλινη
Τα εμβατήρια, τα σκουπίδια και οι βίαιες αντιδράσεις
Το «Erika» είναι το πιο φημισμένο εμβατήριο της ναζιστικής Γερμανίας. Γραμμένο για τα Βάφεν Ες Ες από τον Χερμς Νιλ, συνοδεύει σχεδόν κάθε κινηματογραφική ταινία η οποία περιλαμβάνει μια ναζιστική παρέλαση. Παραδόξως, οι στίχοι του δεν έχουν τίποτα το πολεμοχαρές, αλλά αναφέρονται σε ένα βότανο που ανθίζει στο χείλος του γκρεμού. Στα γερμανικά ονομάζεται Ερικα (η δική μας ερείκη η σπονδυλανθής) – το εμβατήριο όμως μιλάει και για μια όμορφη κοπέλα με το ίδιο όνομα.
Την περασμένη Πέμπτη, λοιπόν, το «Erika» ήχησε από cd player με μεγάφωνα στο… Μαρούσι, και όχι από χρυσαυγίτες αλλά από εργαζομένους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Υπό τους ήχους του, μέλη της ΠΟΕ–ΟΤΑ έσπευσαν σε ξενοδοχείο επί της λεωφόρου Κηφισίας στο Μαρούσι την Πέμπτη διότι είχαν την πληροφορία πως δήμαρχοι της Αττικής θα συναντούσαν τον ειδικό απεσταλμένο της Αγκελα Μέρκελ, Χανς Φούχτελ, για το θέμα της διαθεσιμότητας. Τελικά, Χανς Φούχτελ δεν είδαν, ωστόσο, μπλόκαραν την είσοδο του ξενοδοχείου καθώς και το πάρκινγκ.
Τα πνεύματα οξύνθηκαν επικίνδυνα όταν στο ξενοδοχείο έφτασαν ο γενικός γραμματέας του Δήμου Αμαρουσίου, Μιχάλης Καστάνης, και ο δήμαρχος Βριλησίων, Κώστας Ιωαννίδης. Επικράτησε πανδαιμόνιο, η αστυνομία προσπάθησε να επιβάλει την τάξη, αλλά ήταν αδύνατον. «Να μη διανοηθεί κανένας να συνδιαλέγεται με τους σύγχρονους κατακτητές», δήλωσαν λίγο αργότερα εκπρόσωποι της ΠΟΕ–ΟΤΑ, προσθέτοντας: «Θα γίνουμε εφιάλτης για την κυβέρνηση και τους δημάρχους».
Σκουπίδια στη ΔΗΜΑΡ
Στο μεταξύ, μία ημέρα πριν, και πάλι μέλη της ΠΟΕ–ΟΤΑ, στο πλαίσιο πορείας διαμαρτυρίας προς τη Βουλή, πάντα με θέμα τη διαθεσιμότητα, καθώς περνούσαν έξω από τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, στην Αγίου Κωνσταντίνου, πέταξαν σκουπίδια και αναποδογύρισαν κάδους απορριμμάτων. Σημειωτέον, οι δήμοι αναμένεται να είναι κλειστοί επί επτά συνεχόμενες μέρες και εν μέσω των Χριστουγέννων οι δρόμοι να γεμίσουν ξανά με σκουπίδια.
Αλλά οι ακρότητες δεν σταματούν εδώ. Την περασμένη Δευτέρα, και σύμφωνα με ανακοίνωση από τη διοίκηση του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, «τριμελής ομάδα κουκουλοφόρων εισέβαλε στον χώρο της πρυτανείας αναζητώντας τον πρύτανη, ο οποίος εκείνη την ώρα απουσίαζε. Αφού τρομοκράτησε το προσωπικό της πρυτανείας, το υποχρέωσε να ανοίξει το γραφείο του πρύτανη. Στη συνέχεια, επιδόθηκε σε μεγάλης έκτασης βανδαλισμούς και καταστροφές εντός του γραφείου. Της παραπάνω «μαφιόζικης» ενέργειας είχε προηγηθεί η αναίτια εισβολή αστυνομικών στο ισόγειο του κτιρίου του πανεπιστημίου επί της οδού Αντωνιάδου». Μετά το περιστατικό, η πρυτανεία αποφάσισε το συμβολικό κλείσιμο του κεντρικού κτιρίου του πανεπιστημίου για την Τρίτη, 11 Δεκεμβρίου, προβαίνοντας παράλληλα σε ενέργειες προς τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας για τη διερεύνηση της υπόθεσης και την τιμωρία των υπευθύνων.
Κοινός τόπος είναι πλέον αυτά τα κρούσματα βίας. Η ειρωνεία στο επεισόδιο των μελών της ΠΟΕ–ΟΤΑ να βάλουν στη διαπασών τον ναζιστικό ύμνο για να τον ακούσουν μέσα στο ξενοδοχείο οι «σύγχρονοι κατακτητές», μοιάζει να τους γυρνάει μπούμερανγκ, ειδικά από το σημείο όπου η διαμαρτυρία μετατρέπεται σε καθαρό τραμπουκισμό. Μπορεί κάποιος να κατανοήσει απολύτως την αγωνία του απλού εργαζόμενου, αλλά μπορεί επίσης να θυμηθεί τις πάμπολλες, αλυσιδωτές απεργίες στους δήμους, εν μέσω γιορτών ή καύσωνα, με τη δημόσια υγεία να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή, και αυτό πολύ πριν από το Μνημόνιο. Τι άλλαξε τώρα για να τους πιστέψει και να τους στηρίξει κάποιος, ειδικά όταν επιδίδονται σε προπηλακισμούς και εκτοξεύουν απειλές; Οπως και οι βανδαλισμοί στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο, όλα αυτά φανερώνουν μια από χρόνια τώρα νοσηρή νοοτροπία που ανθίσταται με όλες της τις δυνάμεις απέναντι σε οποιαδήποτε αλλαγή – και ανθίσταται βίαια. Και η νοοτροπία δεν μεταρρυθμίζεται καθόλου εύκολα αλλά οδυνηρά αργά. Η «Erika» όντως ανθίζει στο χείλος του γκρεμού.
Πηγή: Καθημερινή
