Ένας έντιμος και λογικός Πρόεδρος έθεσε στο λαό του ένα δημοψήφισμα με ένα καθαρό ερώτημα. Θα έπρεπε οι φορολογούμενοι πολίτες να πληρώνουν την κακοδιαχείρηση και τις ζημιές ιδιωτικών επιχειρήσεων τη στιγμή που δεν έχουν καμιά συμμετοχή στα κέρδη τους; Την ίδια περίοδο ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας και δύο ή τρία άλλα μέλη της κυβέρνησης δικάστηκαν από εξωκοινοβουλευτικό δικαστήριο για ατασθαλίες.
Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι κάπως διαφορετική. Η χρεωκοπία της χώρας οφείλεται σε κακοδιαχείριση της ίδιων των Κυβερνήσεων που για 35 χρόνια δανείζονταν ολοένα περισσότερα χρήματα για να ικανοποιούν τις πελατειακές σχέσεις τους με τους ψηφοφόρους, είτε με χαριστικούς διορισμούς στο Δημόσιο είτε με αυξήσεις μισθών. Μια άλλη διαφορά είναι ότι καμμιά Κυβέρνηση δικιά μας και κανένα κόμμα, δεξιό κεντρώο ή αριστερό λέει την αλήθεια στον λαό.
Μια τρίτη διαφορά είναι ότι στη χώρα μας τα μέλη της Βουλής και της Κυβέρνησης έχουν φροντίσει να διασφαλίσουν την δική τους ασυλία και ατιμωρησία.
