Γιάννης Πρετεντέρης
Μετά το «βρώμικο ’89» ακολουθεί το «άσχημο 15». Μια τραγική περίοδος που ευκαιρία ψάχνει να ξαναβγεί στην επιφάνεια. Τελευταίο κρούσμα ένα άρθρο του Π. Λαφαζάνη (iskra.gr, 1/5 – λέγεται ότι ακολουθεί και βιβλίο…).
Ο Λαφαζάνης υποστηρίζει πως (σε «συμπαιγνία» με τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο) ο Τσίπρας «πούλησε» τα «συνεταιράκια» του (Μεϊμαράκη, Γεννηματά και Θεοδωράκη) αφού τον βοήθησαν να ψηφίσει το Μνημόνιο.
Κατά τον Λαφαζάνη, ο Τσίπρας για να καθησυχάσει τους τρεις άλλους ώστε να ψηφίσουν το Μνημόνιο «είχε αποδεχθεί άτυπη συμφωνία μαζί τους πως θα προχωρούσαν σε συγκυβέρνηση», την οποία και αθέτησε. Αντί για «ψήφο εμπιστοσύνης» (όπως είχε δηλώσει ότι θα ζητήσει) παραιτήθηκε και οδηγηθήκαμε σε εκλογές.
Ο Μεϊμαράκης διέψευσε οτι υπήρξε τέτοια πρόταση ή συμφωνία (6/5), ενώ η Γεννηματά είχε μιλήσει παλαιότερα όχι για συμφωνία αλλά για διαβεβαίωση του Τσίπρα ότι «δεν θα τους αιφνιδιάσει». Τους αιφνιδίασε.
Το «άσχημο ’15» κρύβει ακόμη απορίες.
Πρώτον, πώς είναι δυνατόν τρία κόμματα (ΝΔ, ΠαΣοΚ, Ποτάμι) να ψήφισαν το Μνημόνιο χωρίς κανένα αντάλλαγμα, δέσμευση ή έστω διαβεβαίωση του Τσίπρα;
Είναι η πολιτική του «καλού Σαμαρείτη;».
Δεύτερον, για ποιον λόγο δεν ζήτησαν αντάλλαγμα, δέσμευση ή διαβεβαίωση όταν ο Τσίπρας είχε ήδη χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία όχι στις 14 Αυγούστου, όταν ψηφίστηκε το νέο Μνημόνιο χωρίς 44 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ήδη από τις 16 Ιουλίου, όταν έχασε 39 βουλευτές στην ψήφιση των προαπαιτουμένων.
Ουσιαστικά ο Τσίπρας κυβερνούσε χωρίς πλειοψηφία από τις 16 Ιουλίου έως τις 20 Αυγούστου που παραιτήθηκε.
Τρίτον, ο Τσίπρας πολύ καλά έκανε και παραιτήθηκε. Είναι μια ευθεία απάντηση στην απώλεια πλειοψηφίας.
Οι άλλοι τι έκαναν; Μοιράστηκαν μαζί του το βάρος του 3ου Μνημονίου (διευκολύνοντάς τον στις εκλογές) χωρίς να διασφαλίσουν τίποτα; Και ποιος είναι ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας στην απουσία διαπραγμάτευσης; Υπήρχε πρόθεση να διευκολυνθεί ο Τσίπρας στην κωλοτούμπα και να πέσει «στα μαλακά»;
Εδώ πια από τον «καλό Σαμαρείτη» πηγαίνουμε στον «χρήσιμο ηλίθιο».
Ούτως ή άλλως, το «άσχημο ’12» έχει ακόμη πολλές άγνωστες πτυχές.
Προσθέτω μία. Στο βιβλίο του ο Φρανσουά Ολάντ (2016) γράφει επί λέξει ότι ο Πούτιν τού τηλεφώνησε και του είπε:
– Πρέπει να σου δώσω μια πληροφορία (…) Η Ελλάδα μάς ζήτησε να τυπώσουμε δραχμές στη Ρωσία γιατί δεν έχουν πια εκτυπωτήρια για να το κάνουν.
Και συνεχίζει:
– Ηθελα να σου δώσω αυτή την πληροφορία για να καταλάβεις ότι δεν είναι κάτι που επιθυμούμε!
Πράγμα που σημαίνει ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έψαχνε να τυπώσει δραχμές, ο ρώσος πρόεδρος φρίκαρε γιατί κατάλαβε τι σημαίνει και το θεώρησε τόσο σημαντικό ώστε να πάρει τηλέφωνο τον γάλλο πρόεδρο (που δεν είναι κι ο κολλητός του…) για να το καρφώσει.
Αυτά τα διηγείται ο ίδιος ο Ολάντ.
Και ο μεν Πούτιν καλά έκανε. Αλλά ποιος διατύπωσε αυτό το αίτημα από ελληνικής πλευράς; Με ποια εξουσιοδότηση; Ποιο σχέδιο; Τι διαπραγματεύθηκε ακριβώς και με ποιους; Τι γνώριζαν οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί;
Δεν έχω ακούσει τίποτα έως τώρα. Ούτε καν μια διάψευση.
Υποθέτω ότι εμπίπτει κι αυτό στο «δεν λες κουβέντα, κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα» για ένα 2015 που αποδεικνύεται όλο και πιο άσχημο.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι’ αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
