Πάσχος Μανδραβέλης
Έχουμε χάσει τον λογαριασμό πόσες φορές αθωώθηκε ο πρώην πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέας Γεωργίου και πόσες φορές η –επί των ημερών ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ– εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου άσκησε αναίρεση. Έχουμε χάσει και τον λογαριασμό των πολλών κατηγορητηρίων εναντίον του επιφανούς στατιστικολόγου. Τη μια ήταν για «ψευδή βεβαίωση» σχετικώς με το ύψος του ελλείμματος του 2009, βεβαίωση πάνω στην οποία στηρίχθηκαν όλες οι κυβερνήσεις για να χαράξουν πολιτική την περασμένη δεκαετία. Την άλλη ήταν για «παράβαση καθήκοντος», επειδή λέει δεν ενημέρωσε το Δ.Σ. της ΕΛΣΤΑΤ ότι έστειλε τα στοιχεία του ελλείμματος στη Eurostat, λες και θα όφειλε να το κάνει ή θα μπορούσε να μην τα στείλει. Δικάστηκε μέχρι και για «συκοφαντική δυσφήμηση» που μετά έγινε απλή δυσφήμηση. Δέκα χρόνια διώκεται διότι ακολούθησε την προτροπή του Διονυσίου Σολωμού ότι «το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ότι είναι αληθές».
Ο κ. Γεωργίου δεν είχε μόνο την ατυχία να επιστρέψει στην Ελλάδα διότι πίστεψε ότι κάτι αλλάζει στη χώρα και αυτός με τις γνώσεις που είχε σωρεύσει, κατά τη μακρόχρονη απουσία του στην αλλοδαπή, θα μπορούσε να προσφέρει. Είχε την ατυχία να γίνει αποδιοπομπαίος τράγος σχεδόν όλων των πολιτικών δυνάμεων, που είτε ήταν αντιμνημονιακές είτε δεν ήθελαν να χάσουν ψήφους επειδή εφάρμοζαν μνημόνια. Ηταν κατ’ αρχάς οι πολιτικοί που θέλουν να κάνουν ρόδινη την εικόνα καταστροφής που άφησε η κυβέρνηση Καραμανλή. Ηταν εκείνοι του ΣΥΡΙΖΑ που ήθελαν να κάνουν το χατίρι στο «σύστημα Καραμανλή», ελπίζοντας ότι θα δημιουργήσουν πρόβλημα στο «σύστημα Μητσοτάκη». Και φυσικά ήταν οι ΑΝΕΛ, που δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε περισσότερο.
Τέλος, είναι εκείνοι για τους οποίους ο Δάντης επιφύλαξε τη χειρότερη θέση στην Κόλαση, αυτοί που σαν τη σημερινή κυβέρνηση ξέρουν πόσο ζημιά κάνει στη χώρα η υπερδεκαετής αυτή υπόθεση, αλλά ποιούν την νήσσαν. Μη μιλήσουμε για τους υπουργούς Οικονομικών, πρώην και νυν, που επί μία δεκαετία έφτιαξαν και φτιάχνουν προϋπολογισμούς με βάση τα δήθεν «ψευδή στοιχεία», και προπαντός μη μιλήσουμε για εκείνους τους δέκα πολιτικούς που χάλασαν τον κόσμο επειδή απλώς κατηγορήθηκαν και ουδέποτε παραπέμφθηκαν με την προσφιλή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τακτική: κάνε την παραπομπή κι άσ’ τους να τυραννιούνται στα δικαστήρια. Εχουν ξεχάσει αυτό που έλεγε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, πως αν υπάρχει κάπου αδικία, υπάρχει παντού και ότι ένας λεκές στη Δικαιοσύνη που δεν καθαρίζεται απλώνεται για να κηλιδώσει πολλούς.
Αυτόν τον καιρό πολλοί μένουν με ανοικτό το στόμα για τη χυδαία χρησιμοποίηση της Δικαιοσύνης που κάνουν τα αυταρχικά καθεστώτα της Ρωσίας ή της Τουρκίας, προκειμένου να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Να συμμεριστούμε την αποστροφή για την καμπούρα των άλλων…
Πηγή: Καθημερινή
– – –
Όλα τα σχόλια των αναγνωστών είναι ευπρόσδεκτα, εφόσον δεν χρησιμοποιούν προσβλητικούς ή υβριστικούς χαρακτηρισμούς. Επίσης σχόλια στα οποία έχει επιλεγεί η “Υποβολή ως Ανώνυμος/η – Unknown” δεν θα δημοσιεύονται. Μπορείτε να επιλέξετε να υποβάλετε ένα σχόλιο είτε με το προφίλ σας στο Google (1η επιλογή), είτε το όνομά σας ή κάποιο ψευδώνυμο (2η επιλογή: “Όνομα/URL“), συμπληρώνοντας μόνο το πεδίο “Όνομα” (όνομα ή ψευδώνυμο της αρεσκείας σας). Όλα τα σχόλια πριν τη δημοσίευσή τους πρέπει να εγκριθούν από τον Διαχειριστή (comment moderation), γι’ αυτό πιθανόν να υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση.
