‘‘Η αγάπη δεν είναι αγάπη [αληθινή]/ που αλλάζει βρίσκοντας [ευκαιρία για] αλλαγή’’ γράφει ο Σαιξπήρος στο σονέτο του 116. Υπάρχει και η ωραιότατη περιγραφή του Aποστόλου Παύλου στην 1η του προς Κορινθίους Επιστολή. Στις επόμενες παραγράφους θα διατυπώσω 12 χαρακτηριστικά της αγάπης και τα αντίθετα στην προσκόλληση.
1. Στην αγάπη υπάρχει σιγή, ησυχία, αταραξία. Αντίθετα στην προσκόλληση υπάρχει ο θόρυβος κέρδους και απώλειας.
2. Τα πάντα συμπεριλαμβάνονται σε μία ενότητα. Το πάθος διαιρεί, διχάζει, αποκλείει.
3. Στην αγάπη διαλύεται, αφανίζεται το ‘‘εγώ’’. Στο πάθος τρέφεται, διογκώνεται, δυναμώνει.
4. Η αγάπη δίνει χωρίς να μετρά το κόστος. Το πάθος παίρνει και πάντα υπολογίζει τα υπέρ και τα κατά.
5. Προάγει θάρρος και θυσία δίχως σκέψη. Νιώθει φόβο απώλειας και μοναξιάς, παίρνει μέτρα προφύλαξης, γίνεται μίσος.
6. Δέχεται το αγαπημένο όπως είναι. Δεν το δέχεται, θέλει να το βελτιώσει, να το αλλάξει στο δικό του καλούπι.
7. Δεν επιθυμεί παρά την ευτυχία του άλλου. Επιθυμεί κι επιδιώκει τη δική του προσωπική ευτυχία.
8. Δίνει ελευθερία στο άλλο, το αγαπημένο, να αναπτυχθεί. Δένει, ελέγχει, καταδυναστεύει.
9. Προάγει και στηρίζει ειρήνη και αρμονία. Προωθεί αποκλειστικότητα, απειλή, φόβο.
10. Υπηρετεί πρόθυμα και δεν φείδεται προσπάθειας. Προβάλλει δικές του ανάγκες κι απαιτεί την ικανοποίησή τους.
11. Συνεργάζεται αμέριστα για ό,τι θα προωθήσει το γενικό καλό. Εκμεταλλεύεται την καλοσύνη του άλλου.
12. Φέρνει καθαρότητα κι αμεροληψία στον νου. Ταράζει συνεχώς τον νου και θολώνει την κρίση.
