1. Η φράση “πνευματική αφύπνιση” σημαίνει πολλά και διαφορετικά πράγματα ανάλογα με την έννοια που δίνουμε όταν τη χρησιμοποιούμε.
Μια πρώτη έννοια είναι η “φώτιση” – απόλυτη, μόνιμη, σε ένα νέο επίπεδο κατανόησης και οντότητας, νέο επίπεδο συνειδησίας ή επίγνωσης.
Μια άλλη έννοια είναι η αντίληψη πως ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα δεν είναι σωστός και χρειάζεται να αλλάξουμε αρκετά πράγματα στη νοοτροπία και στη συμπεριφορά μας. Π.χ. να πάψω να νομίζω πως είμαι τα συναισθήματα χαράς, ζήλειας, απογοήτευσης και παρόμοια. Δεν είναι ότι παύω να νιώθω χαρά κ.λπ., μα παύω, όταν νιώθω έτσι, να νομίζω πως είμαι αυτό μόνο.
Μια άλλη έννοια είναι όποτε, κάποια μεμονωμένη στιγμή, νιώθουμε να υπάρχει διαφορετική εμπειρία του εαυτού μας καθώς αισθανόμαστε συγχρόνως πως είμαστε κάτι ανώτερο, φωτεινότερο και δυνατότερο και ατενίζουμε τον κόσμο διαφορετικά βλέποντας και νιώθοντας μια ενότητα στα πράγματα και πρόσωπα γύρω μας, μια συνάφεια και διάθεση αποδοχής και αλληλεγγύης.
2. Άλλες φορές η προσοχή γίνεται πιο έντονη και η επίγνωση ανοίγει πολύ ευρύτερα: η συνηθισμένη αίσθηση του “εγώ” χάνεται και εισέρχεται η αίσθηση του άχρονου.
Αυτές όλες οι εμπειρίες μοιάζουν να διαρκούν πολλή ώρα ίσως και το εγώ επανέρχεται και τις διεκδικεί ως δικές του. Η εμπειρία περνά και γυρίζουμε στη συνήθη κατάσταση. Έτσι πρέπει να προσέχουμε και να μην παρασυρόμαστε νομίζοντας πως πάει, φτάσαμε!
Τέτοιες εμπειρίες είναι παροδικές με διεύρυνση επίγνωσης, πιο έντονη αντίληψη, νέα κατανόηση ίσως και μια αίσθηση λεπτότερης, ήσυχης ευτυχίας.
Είναι προ-γεύσεις, δείκτες, για μια ανώτερη, πιο μόνιμη αφύπνιση, που φέρνει αλλαγή στον ψυχισμό μας και τον τρόπο ζωής μας.
3. Μετά την αφύπνιση από τον ύπνο (με όνειρα ή δίχως όνειρα) το συνηθισμένο επίπεδο συνειδησίας μας είναι θολό, γεμάτο σκέψεις ανεξέλεγκτες και συχνές αλλαγές συναισθημάτων, ανεξέλεγκτες και αυτές. Είναι μια αφύπνιση γεμάτη όνειρα, όμως, και ενασχόληση με τον εαυτό μας και τα δικά μας.
Οι παροδικές εμπειρίες “πνευματικής αφύπνισης” που αναφέρθηκαν στο τμήμα §1 και 2 είναι είσοδος σε μια διαφορετική, ανώτερη κατάσταση επίγνωσης/συνειδησίας που πάντα συνοδεύεται από εντονότερη προσοχή και διεύρυνση, καθαρότερη αντίληψη, μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, μια ενσυναίσθηση του κόσμου και άλλων ανθρώπων και μια διάθεση υπηρεσίας και προσφοράς. Μετά, επιδιώκεις να βρίσκεσαι συχνότερα και διαρκέστερα σε αυτήν την κατάσταση.
Μα δεν μπορείς να το κάνεις δίχως βοήθεια από άλλον άνθρωπο!
