Είναι πολλοί οι προβληματισμοί μας, κάποτε παράξενοι, και πολλά τα ερωτήματα που θέτει ένας αφυπνισμένος ερευνητικός νους.
Ποιος/ποια είμαι; Γιατί ζω εδώ τα λίγα έτη που ζω; Πού πάω μετά τον θάνατο; Πώς θα μάθω; Τι πρέπει να κάνω για να ξεπεράσω τους φόβους και τις αμφιβολίες για τον θάνατο; Για να έχω ζωή αιώνια; Κ.λπ.
Είναι ορθό να ρωτάμε “Τι είμαι;” Και αν βρούμε τον ορθό τρόπο να προσεγγίσουμε το θέμα θα βρούμε απαντήσεις και για άλλα ερωτήματα.
Ο θάνατος δεν είναι παρά μια περιστρεφόμενη πόρτα – είσοδος κι έξοδος συγχρόνως! Ό,τι γεννιέται θα πεθάνει. Και ό,τι πεθαίνει θα ξαναγεννηθεί σε νέα μορφή. Ας μην αγχωνόμαστε με τον θάνατο.
Η καλύτερη προσέγγιση βρίσκεται σε σκόρπιες στροφές στη Bhagavad Gītā, το Άσμα του Μεγαλόχαρου, της Βεδικής Παράδοσης.
2.47. Το δικαίωμά σου είναι στη δράση, όχι στα αποτελέσματα. Μην έχεις την αμοιβή για τη δράση ως κίνητρο και μη μένεις σε αδράνεια.
2.48. Παράτα την προσκόλληση και κάνε τις πράξεις σου με ουδετερότητα. Στην οδό της πνευματικής ανάπτυξης. Πάντα να μένεις ανεπηρέαστος από επιτυχία και αποτυχία. Η ενότητα του Γιόγκα απαιτεί αταραξία.
3.9 Ο κόσμος μας γίνεται δέσμιος με πράξεις, εκτός από εκείνες που εκτελούνται ως θυσία. Γι’ αυτό κάνε τις πράξεις σου ως θυσία, δίχως προσκόλληση.
3.19. Κάνε το καθήκον σου, αυτό που πρέπει να γίνει με απόσπαση. Μόνο όποιος δρα με απόσπαση φτάνει στην ένωση με το Υπέρτατο.
3.20. Μόνο μέσω δράσης σοφοί, σαν τον βασιλιά Janaka και άλλοι, έφτασαν την τελειότητα. Έτσι να δρας κι εσύ για την ευημερία κι ευταξία του κόσμου.
3.25. Όπως οι αδαείς, οι κακομαθημένοι δρουν προσκολλημένοι στους καρπούς των πράξεων, έτσι εσύ να δρας μα δίχως προσκόλληση προσβλέποντας στην ευημερία του κόσμου!
6.1. Πραγματικός γιόγκης είναι αυτός που εκτελεί τα καθήκοντα του στον κόσμο χωρίς να προσβλέπει στα αποτελέσματα…
9.27. Ό,τι κάνεις, ό,τι τρως, ό,τι προσφέρεις σε θυσία, ό,τι δίνεις, όποια πνευματική ασκητική και αν κάνεις, κάνε την ως προσφορά στο Ύψιστο Πνεύμα.
18.11. Δεν είναι δυνατόν ένας ενσωματωμένος άνθρωπος να αποφύγει ολότελα τη δράση. Μα μπορεί να γίνει εσωτερικά απαρνητής [της δράσης], όταν δεν επιδιώκει τους καρπούς.
Υπάρχουν και άλλα, μα αυτά είναι αρκετά χρήσιμα εδάφια….
Για τους Δυτικούς χριστιανούς (και άλλους) ιδέες όπως απόσπαση, προσκόλληση, καρποί πράξεων, πνευματική άσκηση κ.λπ., είναι παράξενες, μα είναι απαραίτητες για έναν καλό τρόπο ζωής αφού εξοικειωθεί το άτομο.
