Άλλες λέξεις για γαλήνη είναι «ειρήνη, ησυχία, αταραξία». Πιο σημαντική όμως είναι «ευτυχία».
Όλοι αναζητούμε την ευτυχία και σχεδόν όλοι τρέχουμε σε λάθος κατεύθυνση. Νομίζουμε πως είναι ευχαρίστηση, ικανοποίηση, χαρά. Νομίζουμε πως την εξασφαλίζουμε με το «έχειν» – την απόκτηση πραγμάτων και τον έλεγχο καταστάσεων, περιστάσεων και προσώπων.
Η γαλήνη που είναι ευτυχία είναι μια κατάσταση που δεν εξαρτάται από κάτι, οτιδήποτε, εξωτερικό, ή του νου, του ψυχισμού μας. Είναι αταραξία, ησυχία, ικανοποίηση, σιωπηλή χαρά – δίχως κίνηση, δίχως διεκδίκηση, δίχως στόχο (ακόμα και «πνευματική» κατάσταση).
Δεν πρόκειται να έρθει ποτέ στο μέλλον, άμεσο ή μακρινό, με αναμονή, ενέργεια ή προσπάθεια. Διότι είναι του παρόντος και της ίδιας της φύσης μας. Οποιαδήποτε προσπάθεια είναι κίνηση απομάκρυνσης, μια ταραχή στην έμφυτη γαλήνη της οντότητάς μας.
Η επιθυμία, όποια επιθυμία, του εγώ διαταράζει τη γαλήνη και διαιωνίζει την ταραχή.
Επιθυμίες έρχονται και πρέπει μερικές εξάπαντος να ικανοποιηθούν. Μα αυτό γίνεται από νοητικά και σωματικά σύνεργα (ή ενέργειες/ πράξεις), που δεν επηρεάζουν τη γαλήνη της φύσης η οποία αντανακλά καθαρά το περιβάλλον, εποπτεύει ήσυχα και δίνει ατάραχα τη δύναμη ικανοποίησης.
Η γαλήνη στηρίζει την υγεία, καλές συνθήκες και αρμονικές σχέσεις.
Είναι τόσο απλή και φυσική η κατάσταση όσο η αναπνοή.
