Δεν μπορούν να συγκρατηθούν. Πρέπει να μιλήσουν. Πρέπει να αδράξουν την ευκαιρία να δώσουν την υποκριτική παράστασή τους. (Δύο έννοιες το επίθετο «υποκριτική».)
Δεν είναι μόνο οι ζητιάνοι πολιτικάντηδες που πρέπει, για να επιβιώσουν ως επαγγελματίες, να επαιτούν ποικιλότροπα τη στήριξη και την κατάλληλη ώρα την ψήφο του ψεκασμένου κοσμάκη. Είναι και οι ανώτεροι και ανώτατοι πολιτικοί άρχοντες όπως ο/η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και ο πρώην, κ. Προκόπης, δεν χάνει ευκαιρία από δύναμη συνήθειας, υποθέτω, παρότι δεν πρόκειται να επανέλθει στο συγκεκριμένο παλκοσένικο, ούτε δίνει κανείς σημασία πλέον στα λεγόμενα του. Σταχυολόγησα μερικές εύγλωττες περιπτώσεις.
Ο κ Μητσοτάκης επανήλθε (30/9/24) να επισημοποιήσει για πολλοστή φορά την αυστηροποίηση ποινών αντί για σοβαρά μέτρα παιδείας και πρόληψης. Τα ίδια κάνει με διαγγέλματα για την οπλική θωράκιση της χώρας ή για τη σύσφιξη σχέσεων με, ας πούμε, την Αίγυπτο – η οποία φλερτάρει έντονα με τον Ερντογάν τώρα – και για την ακρίβεια και κατοικίες δίνοντας επιδόματα.
Πριν μερικά έτη, «Σήμερα νίκησε η Δημοκρατία» ακούστηκε το στομφώδες μα σαχλό σύνθημα να σαλπίζεται από πολλά στόματα.
«Ιστορική απόφαση» μας πληροφόρησαν άλλοι.
Όλοι αναφέρονταν για την καταδικαστική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών στις 7 Οκτωβρίου 2020 που έκρινε εγκληματική οργάνωση τη Χρυσή Αυγή και καταδίκασε 7 ηγετικές φιγούρες για όλα τα κακουργήματα. Και χιλιάδες πολίτες έδωσαν το παρόν τους έξω από το Εφετείο ζητωκραυγάζοντας για την απόφαση.
Ναι, η κα Πρόεδρος ως πρώην του Συμβουλίου της Επικρατείας είχε κάθε λόγο, υποθέτω, να σχολιάσει την απόφαση. Τελικά όμως δεν είμαι βέβαιος πως ήταν τόσο αναγκαίο όσο το να φροντίσει κάπως καλύτερα την εμφάνιση της. Τις λίγες φορές που την έχω δει στην TV μου φάνηκε ατημέλητη!
Τώρα γιατί ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε πως τότε νίκησε η Δημοκρατία; Τι νίκησε και τι κέρδισε με το να καταδικαστούν ορισμένα εγκληματικά πολιτικά πρόσωπα;
Ή, δεν ξέρουμε πως υπάρχουν δεκαπλάσια που ούτε καταδικάζονται ούτε καν φτάνουν σε δίκη και συγκαλύπτονται από ειδικούς νόμους και ειδικές διαδικασίες;
Άλλοι πάλι έκαναν μια μικρή διόρθωση στο σύνθημα για να δείξουν πως κάπως, κάπου, πού και πού, υπάρχουν και αυτοί στο πολιτικό σκηνικό: «Δικαίωση για τη Δημοκρατία»!!!
Αλλά όλους, όπως αναμένεται, τους ξεπέρασε ο νεαρός μας Αλεξάκος, πρώην πρωθυπουργός για 4,5 έτη και δεινός διαπραγματευτής με την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Αυτός δεν έμεινε σε σκέτο γαύγισμα γνωστών γρυλισμών μα έσπευσε να είναι παρών έξω από το Εφετείο, προφανώς οσφραινόμενος νέο θήραμα δημοτικότητας στον θαυμασμό του λαού. Μόνο που αυτήν τη φορά ο ίδιος έγινε θήραμα καθώς ο λαός του έριχνε νερά και καφέδες σε απαράδεκτη αποδοκιμασία. Και οι σύντροφοί του τον προστάτευσαν κάτω από μια ομπρέλα!
Δεν έμαθα πως σχολίασε το γεγονός. Μα σίγουρα θα ήταν μια εξίσου βαθυστόχαστη αλήθεια όπως τα σχόλιά του για τη δίκη.
«Ο λαός της Αθήνας,» είπε, «δίνει την ετυμηγορία του». Έτσι όλοι κάπως ανακουφιζόμαστε με τη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια!
Βλέπετε, δεν ήταν οι δικαστές μέσα στο Εφετείο που εκδίκαζαν την υπόθεση και ας μην πάει ούτε στιγμή το αεικίνητο μυαλό σας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη – είναι ο λαός της Αθήνας που δικάζει και καταδικάζει τέτοια εγκλήματα.
Και πού ήταν ο λαός αυτά όλα τα χρόνια; Πού ήταν στα 4,5 έτη εξουσίας και κυβέρνησης του τσιπρικού τσούρμου όταν είχε την κα Θάνου και τον κ. Παπαγγελόπουλο, να κινούν τα ηνία της Δικαιοσύνης; Γιατί δεν έγινε η δίκη τότε; Γιατί δεν σύρθηκαν στο δικαστήριο οι Χρυσαυγίτες;… Από ότι μάθαμε χάρη στον κ. Κοντονή, πρώην τσιπριστή υπουργό Δικαιοσύνης, και άλλες αποκαλύψεις, ο καινούριος Ποινικός Κώδικας απέβλεπε, συν άλλοις, να πέσουν στα μαλακά οι Χρυσαυγίτες αφού είχαν συνεργαστεί και στηρίξει πολιτικές των τσιπριστών!
Με την ίδια ασυνάρτητη, αντιφατική νοοτροπία οι αριστεροί στηρίζουν τις καταλήψεις σχολείων, αφού τα παιδιά του πάνε σε ακριβά ιδιωτικά. Τι πειράζει αν τα υπόλοιπα Ελληνόπουλα μείνουν αγράμματα; Στο κάτω κάτω της πολιτικής πραγματικότητας τι κέρδισε ο ίδιος ο κ. Τσίπρας με το που πήγε και σε πανεπιστήμιο; Είναι χάρη στις καταλήψεις και όχι στα πτυχία του που έγινε κομματάρχης και πρωθυπουργός!
Τώρα έχουμε τον Κασσελάκη να αντιμάχεται με τον Πολάκη και άλλους και τον Ανδρουλάκη με τον Δούκα και άλλους. Για το λαό και τη Δημοκρατία!
Πού είναι ο λαός;
Τίποτα ουσιαστικό από πουθενά και κανένα!
