Δεν είναι μόνο οι Έλληνες αναρχοαριστεροί και φρενιτικοί σαν το κοπάδι του Βελόπουλου που αδυνατούν να διακρίνουν το απαραίτητο κι επείγον και δειλιάζουν να δράσουν ορθά. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες παρά τη διαφορά στην ιδεολογία πάσχουν από τις ίδιες ασθένειες. Μόνο η Πολωνία και οι 3 Βαλτικές χώρες ζήτησαν άμεση επέμβαση κατά της Ρωσίας; Μα δεν εισακούστηκαν.
Πρόσφατα, 9/6 η κα Μέρκελ βγήκε από την κρυψώνα της σιωπής της (σαν τον Έλληνα Κωστάκη Καραμανλή) για να επαναλάβει ξεδιάντροπα πως οι αποφάσεις της σχετικά με τον Πούτιν και με την Ουκρανία ήταν σωστές! Δεν μετάνιωσε για τίποτα. Και αυτό δείχνει ακριβώς πόσο ηλίθια και πόσο δειλή είναι. Το να κάνεις λάθος είναι μεν οδυνηρό (και για άλλους ) μα είναι συγχωρητέο. Μα το να μην το αναγνωρίζεις όταν και τα γεγονότα και οι άλλοι όλοι δείχνουν αυτό το λάθος είναι ασυγχώρητο.
Το ποιόν του Πούτιν είχε φανερωθεί από τη φυλάκιση του Γκουζίνσκι (μέσα 2000) και τη βύθιση του υποβρυχίου Κουρσκ (Αυγ. 2000) και σε μια διαδοχή γεγονότων μεγάλης αθλιότητας (αυξανόμενος περιορισμός ελευθεριών, αυξανόμενη κλεπτοκρατία, επιδρομές σε ξένες χώρες). Πώς εμπιστεύτηκε την Ευρώπη μέσω της χώρας της στα χέρια ενός φασίστα σαν τον Πούτιν και πώς εμπόδισε κάθε προσπάθεια που θα βοηθούσε την Ουκρανία να αντισταθεί στη βουλιμία και επιθετικότητα του Πούτιν, ενώ, παρά τη ρωσική εισβολή του 2014, συνέχιζε να τον προμηθεύει με όπλα;
Ο Σολτς κάνει μερικές σωστές κινήσεις μα όλο αυτό το συνάφι Γερμανών πολιτικών δεν θέλουν στην πραγματικότητα την Ενωμένη Ευρώπη και η Ουκρανική υπόθεση προκαλεί μεγάλη αμηχανία και ταραχή.
Η αντίσταση των Ουκρανών τους αφύπνισε (όπως και στη Γαλλία) και τους τσιγκλάει διότι νιώθουν ένοχοι για το δικό τους παρελθόν και πρέπει να ενεργοποιηθούν για να δείξουν πως έχουν αλλάξει ριζικά κι έχουν αφήσει πίσω τους τον χιτλερικό φασισμό. Ο Σολτς διστάζει.
Το ίδιο και ο μικρο-μεγάλος Μακρόν που νομίζει πως με τα λόγια του θα φέρει κατανόηση και ειρήνη. Νιώθει κι αυτός ντροπή γιατί ενώ ο Τσώρτσιλ και οι Βρετανοί πολεμούσαν τους Γερμανούς και βομβαρδίζονταν καθημερινά το 1940, ο Πετέν και οι δωσίλογοί του (λαμπρή εξαίρεση ο συν/χης Ντε Γκωλ που είχε δραπετεύσει στην Αγγλία) είχαν ειρήνη με τους πολεμοχαρείς χιτλερικούς και καλοπερνούσαν! Ενώ τώρα οι Ουκρανοί μιμούνται τους Βρετανούς όχι τους δειλούς Γάλλους.
Ο λαός της Γαλλίας και της Γερμανίας υποστηρίζουν ξεκάθαρα και πλειοψηφικά την Ουκρανία καταδικάζοντας τον φασισμό του Πούτιν. Μα οι ηγέτες αυτοί ευχαρίστως θα συνθηκολογούσαν με τον Πούτιν για να έχουν τα καύσιμα και το κεφάλι τους ήσυχο και να μπορούν να μιλούν μεγαλόστομα για δημοκρατία και δικαιώματα και ανάπτυξη και άλλες σαχλαμάρες.
Ο Ντράγκι τώρα και ο Κίσινγκερ προτείνουν τα δικά τους ντροπιαστικά σχέδια που θα κατευνάσουν τον Πούτιν δίνοντας του ουκρανικά εδάφη – χωρίς οι ίδιοι, φυσικά, να θυσιάσουν τίποτα δικό τους!
Είναι μια εντελώς φυσική συνέχεια που ακολουθεί τα πρώτα μέτρα. Εδώ ανήκει μάλλον και η Αμερική. Η επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, οπωσδήποτε, είχε και θα έχει επίδραση, μα, όπως βλέπουμε, η Ρωσία δεν υποχώρησε καθόλου και οι κυρώσεις γύρισαν μπούμερανγκ σε μεγάλο βαθμό στην ΕΕ!
Η άνοδος στην τιμή καυσίμων και συνακόλουθης ενέργειας, επιφέρει μπλοκάρισμα στην όποια οικονομική ανάπτυξη σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Και όλες συνεχίζουν να αγοράζουν καύσιμα από τη Ρωσία δίνοντας της χρήματα να συνεχίσει τον πόλεμο. Και όλες υποφέρουν διότι ενώ Κίνα και Ινδία αγοράζουν πάμφθηνα από το βενζινάδικο της Ρωσίας, οι Ευρωπαίοι δεινοπαθούν.
Γιατί;
Διότι δεν έκαναν αυτό που έπρεπε, αυτό που κάθε δίκαιος και φιλαλήθης ηγέτης θα έκανε αν είχε, όπως αυτοί έχουν, τα απαραίτητα στρατιωτικά μέσα. Να κηρύξουν πόλεμο κατά του εισβολέα αντί να προσπαθούν να τον συνετίσουν με μεγαλοστομίες ενώ εκείνος ξέρει πολύ καλά πως είναι δειλοί και δεν τολμούν να πολεμήσουν για τα δημοκρατικά ιδανικά τους. Το πιστοποίησε όταν τον άφησαν ανενόχλητο να προσαρτήσει την Κριμαία, διώχνοντας κακήν κακώς τους ντόπιους Ουκρανούς πολίτες και δίνοντας τις περιουσίες τους σε Ρώσους και ρωσόφιλους, αλλάζοντας τη δημογραφία της περιοχής. Ούτε οι Ευρωπαίοι ούτε οι Αμερικανοί έκαναν τίποτα!
Όπως παρατήρησε η Jessica Berlin στη Deutsche Welle και ο Σολτς και, πολύ χειρότερα, ο Μακρόν δεν βοηθούν τώρα όπως θα έπρεπε τους Ουκρανούς. Και καθυστερούν να δώσουν τα απαραίτητα νέα όπλα στις ουκρανικές δυνάμεις. Το 80% βοήθειας προέρχεται από την Αμερική και τη Βρετανία.
