1. Στη σειρά ‘Ταυτότητα’ εξέτασα σε δυο άρθρα την παράδοση των πολεμιστών σαμουράι bushidō η οποία είχε ένα εξαίρετο κώδικα τιμής και ηθικής συμπεριφοράς. Εκτός από τις πολεμικές αρετές όπως ανδρεία και αυτοκυριαρχία, τονίζονταν ιδιότητες όπως η καλοσύνη Jin κι ευγένεια Rei.
Στη δεκαετία του 1930 στον πόλεμο με την Κίνα, δηλαδή την εισβολή των Ιαπώνων στη βορειοανατολική Κίνα, οι αξιωματικοί επέδειξαν πρωτοφανή αγριότητα και απανθρωπιά βασανίζοντας κι εκτελώντας δεκάδες χιλιάδες αιχμαλώτων και αμάχων. Επέδειξαν την ίδια συμπεριφορά και στη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου προς αιχμαλώτους και αμάχους σε όλες τις χώρες τις οποίες κατέλαβαν για 3 ή 4 χρόνια.
Πολλοί ιστορικοί και συγγραφείς δίνουν διάφορους λόγους για την αλλαγή συμπεριφοράς και τον πλήρη παραγκωνισμό του αξιοθαύμαστου κώδικα τους bushidō.
2. Πρόσφατα διάβασα στο διαδίκτυο την εξήγηση που δίνει ένας Ιάπωνας, ο Takayuki Karahashi, που απογράφει λόγιους ιστορικούς της πατρίδας του.
Φαίνεται πως το 1920, στη διάρκεια της Ιαπωνικής παρέμβασης στη Σιβηρία κατά του Κόκκινου Στρατού στη σύνολη δυτική προσπάθεια να στηρίξουν τους Λευκούς τσαριστές, υπέστησαν μια αιματηρή ήττα.
Πρόκειται για το επεισόδιο Nikolayevsk–na–Amur. Ο Κόκκινος Στρατός και οι Μπολσεβίκοι παρτιζάνοι σκότωσαν 6.000, περίπου τον μισό πληθυσμό της πόλης: ανάμεσά τους ήταν όλοι οι Ιάπωνες κάτοικοι και τουλάχιστον 731 στρατιώτες φρουροί. (Amur είναι το όνομα ποταμού που διασχίζει το νοτιοανατολικό μέρος της Σιβηρίας κάθετα από νότο προς βορρά και τη βόρεια Μογγολία).
Αυτή η σφαγή επέφερε αλλαγή, λένε οι Γιαπωνέζοι, στη νοοτροπία τους διότι παλαιότερα οι ίδιοι είχαν φερθεί πολύ καλά σε Ρώσους αιχμαλώτους, στον Ρωσο-Ιαπωνικό πόλεμο του 1904 και τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αποφάσισαν, λοιπόν, να μην παραδίδονται οι ίδιοι και να μην παίρνουν αιχμαλώτους.
3. Ο Ρωσο-Ιαπωνικός πόλεμος ξεκίνησε νύχτα 8-9 Φεβρουαρίου 1904. Ο στόλος τους επιτέθηκε δίχως καμία κήρυξη πολέμου (όπως στο Περλ Χάρμπορ, 7 Δεκ. 1941) στο Πορτ Άρθουρ (=Lusu) που τότε ανήκε στη Ρωσία και αφού βύθισε αρκετά ρωσικά καράβια, επέβαλε αποκλεισμό στο λιμάνι.
Μέσα από αψιμαχίες και μικρές ναυμαχίες την 1η Μαΐου οι Ιάπωνες νίκησαν τους Ρώσους στην πόλη Uizu (σημερινή Sinuizu). Με 40.000 άντρες σκότωσαν 2.500 Ρώσους από 7.000. Την ίδια εποχή είχαν στην κατοχή τους και την Κορέα ως προτεκτοράτο το 1905 και αποικία το 1910 ως το τέλος του πολέμου 1945.
Μετά από αποφασιστικές νίκες (Port Arthur, Mukden και ναυμαχία Tsushima) ο πόλεμος έληξε με τη μεσολάβηση των Αμερικανών (ο πρόεδρος Θεόδωρος Ρούζβελτ πήρε το Νόμπελ Ειρήνης) τον Σεπτ. 1905 με τη Συνθήκη του Πόρτσμουθ, ΗΠΑ.
Εκτός από την Κορέα, η Ιαπωνία πήρε με κείνη τη Συνθήκη το Πορτ Άρθουρ και τον Σιδηρόδρομο της Νότιας Μαντζουρίας και τη μισή νήσο Σαχαλίν ενώ η Ρωσία έφυγε από τη Νότια Μαντζουρία και αυτή δόθηκε πίσω στην Κίνα.
4. Πολύ θα ήθελα να πιστέψω τους Ιάπωνες ιστορικούς και πολύ πιθανόν η σφαγή στην πόλη Νικολάγεφσκ να έπαιξε κάποιο ρόλο στην αλλαγή νοοτροπίας και συμπεριφοράς τους στον πόλεμο. Μα είναι γνωστό πως για πολλές δεκαετίες μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι λόγιοι κα ιστορικοί της Ιαπωνίας ψεύδονταν αποκρύβοντας τις φρικαλεότητες που διέπραξαν οι πολεμιστές τους.
Τι γύρευαν στην Κορέα, στη Μαντζουρία και στην Κίνα; Ναι, υπήρξαν συγκρούσεις στο παρελθόν επί αιώνες, μα τι γύρευαν το 1904 απρόσκλητοι και απρόκλητοι; (Και τι γύρευαν αργότερα στη δεκαετία 1930 στην Κίνα;)
Είναι γνωστό πως καταπίεζαν, βασάνιζαν κι εκτελούσαν πολύ κόσμο στην Κορέα από το 1905 κι έπειτα. Επίσης ότι εκτελούσαν Κινέζους στη Μαντζουρία μόνο με την υποψία πως βοηθούσαν τους Ρώσους και ότι λεηλάτησαν αρκετές πόλεις όπως η Liaoyang.
Είναι γνωστό επίσης πως στον 16ο αιώνα υπήρξε άγριος διωγμός Χριστιανών, με βασανιστήρια κι εκτελέσεις – ενώ ο Βουδισμός, υποτίθεται, έχει κι αυτός την αρχή της συμπόνιας. Η σκληρότητα είναι άποψη της αποφασιστικότητας και γενναιότητας στο Μπουσίντο μα μετριαζόταν από τη συμπόνια και την ευγένεια.
Η αγριότητα που οι Γιαπωνέζοι εκδήλωσαν τόσο ωμά και απάνθρωπα στον πόλεμο με την Κίνα και μετά στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο προερχόταν περισσότερο από την σκληρή εκπαίδευση στα σχολεία και στον στρατό με την ιδέα πως ανήκαν σε ξεχωριστό ανώτερο Έθνος, προερχόμενο άμεσα από τη θεά του Ήλιου Αματεράσου.
