1. Στην Κύπρο παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας ο κ. Ιωνάς Νικολάου, υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης. Διότι επί υπουργίας του έδρασε ο φοβερός κατά συρροή δολοφόνος (σκότωσε τουλάχιστον επτά άτομα) και μάλλον υπήρξαν παραλείψεις εκ μέρους της αστυνομίας που, αν μη τι άλλο, δεν ενημέρωσε τον υπουργό.
Ας μη νομίζουμε πως εμείς εδώ στη χώρα της συριζοφρένειας πάμε πίσω. Είχαμε μία παραίτηση το 2015 του εγκληματολόγου καθηγητή Γιάννη Πανούση που ήταν υπουργός Προστασίας του Πολίτη στην Πρώτη-Φοράς Αριστερής Κυβέρνηση. Μόνο που εκείνος δεν ήταν τσιπριστής, μέλος του Σύριζα, και δεν δίστασε νωρίς να ομολογήσει την αηδία του για τα δρώμενα της κυβέρνησης.
Είχαμε όμως και την παραίτησή του Ν. Τόσκα, γαλαζόαιμου τσιπριστή που τώρα έχει εξαφανιστεί. Αρχικά όμως ο Ιεράρχης αρνήθηκε να δεχτεί την παραίτηση του άξεστου και άσχετου υπουργού Προστασίας που μόνο προστασία δεν έδινε στους πολίτες. Διότι «την ώρα της μάχης δεν φεύγει κανείς». Μια από τις αμέτρητες αρλούμπες τον Τσίπρα – αφού η μάχη είχε τελειώσει και η πυρκαγιά είχε κάψει 100 ανθρώπους και μια κωμόπολη!
2. Η αυτού εξοχότης, Περιφερειάρχης Αττικής, κα Δούρου όχι μόνο δεν παραιτήθηκε για την αβασάνιστη αβελτηρία της στους πνιγμένους της Μάνδρας και τους αποτεφρωμένους στο Μάτι αποσείοντας από το έξοχο πρόσωπό της κάθε ευθύνη για την εύρυθμη λειτουργία υπηρεσιών στην Περιφέρειά της, με όλη την κυνική αλαζονεία του τσιπρισμού ξαναέβαλε την υποψηφιότητά της για νέο ανύπαρκτο έργο.
Ο Πάνος Σκουρλέτης, άλλος καθαρόαιμος τσιμεντόλιθος του τσιπρισμού, υπουργός Εσωτερικών, είχε πολλές ασχολίες με την Τοπική Αυτοδιοίκηση (πώς να ξανακερδίσει Δήμους ο Σύριζα) και με χωματερές και σκουπίδια, για να ασχοληθεί με θέματα πλημμυρών και πυρκαγιών. Παραιτήθηκε από το υπουργείο μα μόνο για να γίνει Γεν. Γραμματέας του κόμματος.
Ο ένας μετά τον άλλο, οι υπουργοί και αναπληρωτές, με πρώτο πάντα τον απαράμιλλο πρωθυπουργό, κάνουν τη μια γκάφα μετά την άλλη, το ένα ατόπημα μετά το άλλο, καταστρέφουν κάθε ιστό της Πολιτείας, μα σε κανέναν Παππά ή Πολάκη δεν έρχεται κάποιο ρίγος ενοχής που να οδηγήσει σε παραίτηση λόγω ευθιξίας. Είναι όλοι και όλες αναίσθητα παχύδερμα.
3. Στην Κύπρο που έπαψε πριν από δεκαετίες να είναι μια επαρχία της Μητέρας Ελλάδας και έγινε σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος (όχι ότι λείπουν εντελώς η διαφθορά, ο φανφαρονισμός και άλλες ελλαδικές αρετές), ο υπουργός υπέβαλε την παραίτησή του και αυτή έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο. Λίγες μέρες αργότερα παραιτήθηκε και ο Αρχηγός της Αστυνομίας.
Ας πλάσουμε τώρα ένα σενάριο με τη φαντασία μας και με τα δεδομένα των τελευταίων ετών στη χαρισάμενη χώρα της τρελής ροδιάς.
Ο υπουργός μας θα υπέδειχνε τον βαρύ φόρτο εργασίας του και την άμεση ευθύνη του Αρχηγού της Αστυνομίας. Αυτός πάλι θα έστρεφε το φως της προσοχής μας στους κατώτερους αξιωματικούς που δεν ακολούθησαν το πρωτόκολλο, ή ενδεχομένως θα εγκαλούσε το υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων που δεν εμφυσά ηθικό σθένος στους νέους. Και εφόσον ο “Ορέστης” έχει στρατιωτική ιδιότητα – ιδού, φταίει το υπουργείο Άμυνας! Μα το υπουργείο Άμυνας είναι αναγκαίο στους καιρούς μας διότι ενεργεί αδιάκοπα ο ιμπεριαλισμός, στρατιωτικός, πολιτικός και οικονομικός, αποτέλεσμα του καπιταλιστικού συστήματος που θέλει να ξεφορτώνει τα πλεονάσματα παραγωγής στους αφελείς λαούς.
Όσο για τα κυβερνητικά επίσημα φερέφωνα (Αυγή, Εφ. Συντ., Ντοκουμέντο) και τα ανεπίσημα τρολ, “θα έχυναν χολή για όσους χρησιμοποιούν οικιακές βοηθούς μα δεν ενδιαφέρονται για την τύχη τους”, όπως έγραψε κάποιος κάπου.
Αν μάλιστα τύχαινε ο δράστης να ήταν δεξιός, τότε θα είχαμε ατέρμονες ιερεμιάδες κατά της φασιστικής φαυλότητας της Δεξιάς.
