Νικόδημος
Από το 1944 η Ουκρανία έδειξε καθαρά πως θα άφηνε τη Ρωσία και θα προσέγγιζε την πολιτισμένη Ευρωπαική Ένωση και το Νατο για προστασία.
Και οι Δυτικές Δυνάμεις, οι ΗΠΑ και η Βρετανία, μαζί με τη Ρωσία, εγγυήθηκαν την ανεξαρτησία της χώρας που γεωγραφικά συμπεριλάμβανε και την Κριμαία. Κι έτσι παρέδωσαν οι Ουκρανοί το πυρηνικό οπλοστάσιό τους.
Οι Δυτικοί με τη χαρακτηριστική δειλία τους λόγω καλοπέρασης, πρόδωσαν τις εγγυήσεις τους προς την Ουκρανία, όταν οι Ρώσοι κατέλαβαν την Κριμαία κι εγκατέστησαν στρατό στις Νοτιο–Ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας, το 2014, με τον Ομπάμα στις ΗΠΑ και τον Κάμερον στη Βρετανία! Σαστισμένοι και οι δυο, είπαν τις ξύλινες μεγαλοστομίες τους και δεν έκαναν τίποτα! Μα ούτε κανείς άλλος είπε ή έκανε κάτι διαφορετικό!
Και ο μεν Πούτιν και οι εθνικιστές φασίστες του σχεδίαζαν τη μελλοντική επίθεση και κατάληψη ολόκληρης της Ουκρανίας, οι δε Ουκρανοί (με πρώτο τον Ποροσένκο το 2014 και μετά τον Ζελένσκι 2019) άρχισαν να ετοιμάζονται όχι μόνο να αντιμετωπίσουν τη ρωσική επικείμενη εισβολή μα και την επανάκτηση των εδαφών που είχαν κλέψει τα ρωσικά στρατεύματα και η Δυτική δειλία.
Αυτό ήταν το μέγα σφάλμα των Ρώσων ιμπεριαλιστών. Δεν υπολόγισαν την αποφασιστικότητα και γενναιότητα των Ουκρανών που ανάγκασε τους Δυτικούς να παράσχουν την απαραίτητη στρατιωτική βοήθεια.
Μάθημα 1. Από τον πρώτο μήνα φάνηκε καθαρά πως ή Ρωσία είναι μια χάρτινη αρκούδα. Κανείς στη Δύση δεν είχε αντιληφθεί πόσο είχαν διαβρωθεί οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις από τη διαδεδομένη Κλεπτοκρατία και την πανεθνική διαφθορά – οι στρατηγοί και αξιωματικοί, τα οπλικά συστήματα, το κράτος ολόκληρο.
Μάθημα 2. Μια δικτατορία δεν είναι ανώτερη από τη Δημοκρατία. Με τον Πούτιν ανώτατο και απολυταρχικό Άρχοντα μόνο σκυλάκια του κυρίου μπορούσαν να ανέλθουν στα ανώτερα πόστα του Κρεμλίνου, γύρω από τον πρόεδρο.
Η ακαμψία και πλήρης υποταγή, όπως επί Σοβιετίας, επέφερε αναποτελεσματικότητα.
Μάθημα 3. O OHE είναι ανεύθυνος, διαβρωμένος από τα εθνικά συμφέροντα των υπερδυνάμεων στο Συμβούλιο Ασφαλείας (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία κλπ). Παρά τις μεγαλόστομες σαπουνόφουσκες και τα ψηφίσματα, είναι ανίκανος να εξασφαλίσει ειρήνη και αρμονία ανάμεσα στα Έθνη
Μάθημα 4. Μια χώρα που τείνει προς ουδετερότητα και ειρήνη, όπως ήταν η Ουκρανία της δεκαετίες 1990 και 2000 μάλλον προσκαλεί παρά απωθεί εισβολή. Η προσφυγή της στον ΟΗΕ δεν έφερε καμιά βοήθεια.
Μάθημα 5. Μόνο συλλογική συνεννόηση και συνεργασία, όπως αυτή του ΝΑΤΟ μπορεί, να εγγυηθεί ασφάλεια και ειρηνική ανάπτυξη σε μικρές χώρες. Βασική αμυντική αρχή στο ΝΑΤΟ είναι πως επίθεση εναντίον ενός κράτους-μέλους αυτόματα θεωρείται προσβολή όλων των συμμάχων.
Η Ρωσία δεν τόλμησε να επιτεθεί στις Βαλτικές χώρες παρότι και αυτές έχουν υπολογίσιμες ρωσικές μειονότητες στον πληθυσμό τους: ανήκουν στο ΝΑΤΟ! Στα 73 έτη ύπαρξης του ΝΑΤΟ κανένα κράτος-μέλος δεν δέχτηκε εχθρική επίθεση!
Μάθημα 6. Ο πόλεμος είναι απρόβλεπτος. Η σύγχρονη διεξαγωγή του προκαλεί πολλές εκπλήξεις ενώ προσδοκίες δεν δικαιώνονται.
Μάθημα 7. Ο ανθρώπινος παράγοντας είναι υπέρτατης, αποφασιστικής σημασίας.Χρειάζεται ηγεσία που εμπνέει δημιουργική φαντασία με πρωτοβουλίες και καινοτομίες, σταθερό ηθικό, συλλογική πειθαρχία, καλή εκπαίδευση. Αντίθετα αποτελέσματα φέρνουν θολοί στόχοι κι επεκτατικές φιλοδοξίες, αυταπάτες, έλλειψη ηθικού, πειθαρχίας και καλής εκπαίδευσης.
Μάθημα 8. Λογιστικά και προμήθειες παίζουν αποφασιστικό ρόλο. Οι μαχητές στο μέτωπο πρέπει να εφοδιάζονται επαρκώς με όπλα, πυρομαχικά, τρόφιμα, ιατρική περίθαλψη και άλλα εφόδια.
Μάθημα 9. Ο εφησυχασμός στην αντίληψη πως οι πόλεμοι ανάμεσα σε πολιτισμένα κράτη τελείωσαν είναι μια φοβερή αυταπάτη. Δεν υπάρχουν αληθινά ‘πολιτισμένα’ κράτη. Το καθένα επιδιώκει το δικό του συμφέρον πάνω από όλα! Έτσι μπόρεσε η Ρωσία να αιφνιδιάσει τους Δυτικούς που είχαν βυθιστεί στην θαλπωρή της καλοπέρασης και άργησαν πάρα πολύ να βοηθήσουν την Ουκρανία που ακόμα ματώνει!
Μάθημα 10. Μια παγκόσμια σταθερή τάξη χρειάζεται μια παγκόσμια στρατιωτική συμμαχία που δεν θα διστάζει να αναχαιτίζει και να εξουδετερώνει βάρβαρες επιθέσεις. Το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να γίνει η βάση για μια τέτοια δύναμη.
Μάθημα 11. Ο κατευνασμός βαρβάρων, επεκτατικών εθνών δεν αποδίδει παρά θύματα, πολύ αίμα και καταστροφή.
Απέτυχε με τον Χίτλερ (1933-40). Απέτυχε με τον Πούτιν. Πάντα αποτυγχάνει!
