Τάκης Θεοδωρόπουλος
Με έχουν κατηγορήσει για «ισλαμοφοβία». Με μηνυτήρια αναφορά στην εισαγγελία κατά της ρατσιστικής βίας. Αφορμή ήταν ένα άρθρο μου στη στήλη αυτή, όπου υποστήριζα ότι η Αθήνα δεν είναι πολυπολιτισμική πόλη. Επιχειρηματολογούσα λέγοντας ότι η «πολυπολιτισμική» κοινωνία δεν μπορεί να δημιουργηθεί με τη σύνταξη κατά παράταξη διαφόρων κοινοτήτων όπου η καθεμία υπερασπίζεται τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά της για να υπάρξει. Να το πω πιο απλά: ο Αφγανός μουσουλμάνος στο κέντρο της Αθήνας, ο οποίος αισθάνεται αποκλεισμένος από τον τρόπο ζωής στον οποίον υποτίθεται ότι καλείται να ενταχθεί, οχυρώνεται πίσω από την ταυτότητά του για να κρατήσει την υπόστασή του. Μπορεί να έχει χάσει όλα τα χαρτιά του, όμως έχει σώσει το κινητό του, την επαφή του με το σημείο εκκίνησης της περιπέτειάς του. Είναι η επικοινωνία με την ταυτότητά του. Το ζήτημα με την πολυπολιτισμική κοινωνία δεν είναι η αλλοίωση της καθαρότητας της ράτσας μας – και σιγά την καθαρότητα. Είναι η συνύπαρξη πολιτισμικών ταυτοτήτων που αναιρεί η μια την άλλη. Η θέση της γυναίκας και των ομοφυλοφίλων, ακόμη και η ίδια η δημοκρατία, πώς μπορούν να συνυπάρξουν με τον νόμο της Σαρία, ή τον ακρωτηριασμό του κλέφτη, ή τον αποκεφαλισμό του δολοφόνου;
Όμως η «ισλαμοφοβία» μου δεν περιορίζεται στις αποστάσεις του δυτικού πολιτισμού και των επιτευγμάτων του από τον μουσουλμανικό κόσμο. Και δεν αναφέρομαι στη δικαστική υπόθεσή μου η οποία τέθηκε στο αρχείο. Αναφέρομαι στο επιθετικό Ισλάμ. Όπως έλεγε η Μαντλίν Ολμπράιτ, δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες, όμως οι περισσότεροι τρομοκράτες είναι μουσουλμάνοι. Υπάρχει ένα επιθετικό Ισλάμ, όπως υπάρχει ένας αμυνόμενος δυτικός πολιτισμός που παλεύει να υπερασπισθεί τις αξίες του. Η μετανάστευση είναι το σύμπτωμα. Μια επανάληψη του δουλεμπορίου που πριν από μερικούς αιώνες διαμόρφωσε τη φυσιογνωμία του σημερινού δυτικού πολιτισμού. Με τη συνέργεια βεβαίως των Αράβων, όσο κι αν η σύγχρονη πολιτική ορθότητα θέλει να το αποσιωπήσει.
Και σε όσους αναρωτηθούν πώς είναι δυνατόν να λέω τέτοια πράγματα ενώ υπάρχουν τόσοι πνιγμένοι στα ανοιχτά της Πύλου, θα τους απαντήσω ότι γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο το λέω.
Ποιοι φόρτωσαν στο σαπιοκάικο τόσες ψυχές; Ποιοι κλείδωσαν τα γυναικόπαιδα στα αμπάρια; Ποιοι επέλεξαν να βυθίσουν το ακυβέρνητο σκαρί παρά να δεχθούν την ελληνική βοήθεια; Οι διακινητές. Προφανώς διότι έτσι όριζε το συμβόλαιό τους με τους συνεργούς τους στην Ιταλία. Οι συνήθεις πονόψυχοι λένε ότι αν στο πλοίο ήσαν Ευρωπαίοι τουρίστες, η αντιμετώπιση θα ήταν εντελώς διαφορετική. Για φαντασθείτε τον εαυτό σας να πληρώνει 6.500 δολάρια για να ταξιδέψει με ένα σαπιοκάικο στη Μεσόγειο. Η συναισθηματική εξαπάτηση δεν έχει όρια. Οι «πονόψυχοι» κατηγορούν την Ελλάδα ή την Ευρωπαϊκή Ενωση, όμως δεν βρίσκουν ούτε μια κουβέντα να πουν για τους αυτουργούς του μαζικού εγκλήματος, τους διακινητές και τους συνεργούς τους.
Το έγκλημα στα ανοιχτά της Πύλου δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο. Είναι ένα επεισόδιο στον πόλεμο που έχει κηρύξει το Ισλάμ κατά της Ευρώπης. Με όπλο την ανθρώπινη απελπισία, αυτήν που συναισθάνεται η «ανάλγητη» Ευρώπη, όμως τη γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια οι ομόθρησκοι διακινητές τους. Πολύ θα ήθελα να μάθω τι γράφουν οι εφημερίδες της Αιγύπτου για το έγκλημα. Γιατί δεν μου φτάνουν οι «αλληλέγγυοι» που κατηγορούν την Ελλάδα;
Ευθύνεται η Ευρώπη για το γεγονός ότι η Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο; Ευθύνονται οι κυβερνήσεις της Ιταλίας ή της Ελλάδας επειδή δεν ανοίγουν τα σύνορά τους στης «γης τους κολασμένους», το νέο προλεταριάτο της Αριστεράς; Οι κυβερνήσεις έχουν εκλεγεί δημοκρατικά και εκτελούν τις εντολές του εκλογικού σώματος, να ελέγξουν τα σύνορά τους και τις ροές της μετανάστευσης. Με ποιο πρόγραμμα εξελέγη η Μελόνι; Με ποιο πρόγραμμα εξελέγη ο Μητσοτάκης και καταποντίσθηκε ο Τσίπρας; Όσοι διαφωνούν δικαίωμά τους να διαφωνούν. Όμως στις δημοκρατίες αποφασίζουν οι πλειοψηφίες.
Η επιχείρηση ενοχοποίησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των χωρών της πρώτης γραμμής, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, έχει ως στόχο την περαιτέρω πολιτισμική απονεύρωση των αντανακλαστικών μας. Φτάνει το αυτομαστίγωμα.
Πηγή: Καθημερινή
