Γιώργος Παπαϊωάννου
Την άνοιξη του 2014, όταν η τότε κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου είχε πετύχει την επιστροφή του Ελληνικού Δημοσίου στις αγορές, είχε ανοίξει η όρεξη των διεθνών επενδυτών για ελληνικό ρίσκο, κάτι που αποτυπωνόταν στο Χρηματιστήριο. Οι τιμές των ελληνικών τραπεζών είχαν σημειώσει σημαντική άνοδο με αποτέλεσμα η αξία των τραπεζικών μετοχών που είχε στο χαρτοφυλάκιό του το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) να αποτιμάται σε περίπου 25 δισ. ευρώ.
Η τότε διευθύνουσα σύμβουλος του ΤΧΣ Αναστασία Σακελλαρίου πρότεινε σε κυβέρνηση και τρόικα να πουλήσει το Ταμείο περίπου το 50% της συμμετοχής του. Στην πρότασή της επιχειρηματολογούσε λέγοντας ότι δεν μπορεί ένα κρατικό ταμείο να έχει πάρει επάνω του όλο το τραπεζικό σύστημα και να αναλαμβάνει όλο το ρίσκο. Διότι αν υπάρξει μια νέα κρίση (όπως υπήρξε), θα πρέπει και πάλι το κράτος ως μέτοχος να σηκώσει το συνολικό κόστος διάσωσης του συστήματος ή να πουλήσει κοψοχρονιά. Θεωρούσε λοιπόν ότι η συγκυρία ευνοούσε το Δημόσιο να μειώσει σταδιακά τη θέση του στον τραπεζικό τομέα.
Ωστόσο, δεν πήρε απάντηση στα τεχνοκρατικά της επιχειρήματα, τόσο από τον Αντώνη Σαμαρά όσο και από την τρόικα. Πολιτικά σκεφτόμενη η κυβέρνηση και έχοντας να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης για «ξεπούλημα» των τραπεζών στους ξένους και «αρπαγή» των επιχειρήσεων και της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων, παρέμεινε αδρανής. Ετσι, η ευκαιρία να πάρει πίσω το Δημόσιο μέρος των χρημάτων που οι φορολογούμενοι έβαλαν στις τράπεζες χάθηκε.
Ακολούθησε η γνωστή στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία οδήγησε σε πρόωρες εκλογές και στο τέλος του 2014 η αξία των μετοχών του ΤΧΣ μειώθηκε σε 11,6 δισ. ευρώ.
Η κυβέρνηση – πρώτη φορά Αριστερά – του Αλέξη Τσίπρα που προέκυψε από τις εκλογές, με τις γνωστές αυταπάτες και τους τραγικούς χειρισμούς του Γιάνη Βαρουφάκη, απαξίωσε περαιτέρω την περιουσία του Δημοσίου στις τράπεζες, η οποία υποχώρησε σε μόλις 2,4 δισ. ευρώ στο τέλος του 2015 και ενώ ο κ. Τσίπρας είχε υπογράψει το τρίτο Μνημόνιο και είχε κερδίσει τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Στο μεταξύ είχε γίνει η τρίτη ανακεφαλαιοποίηση ως αποτέλεσμα της τραγελαφικής διαπραγμάτευσης και της δημιουργίας νέας γενιάς «κόκκινων» δανείων. Οι όροι με τους οποίους δέχθηκε η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα να πραγματοποιηθεί είχαν ως αποτέλεσμα να συρρικνωθεί η συμμετοχή του Δημοσίου στον κλάδο στο 25%!
Ακολούθησε η καθυστέρηση στο κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης, η εξασθένηση του όποιου επενδυτικού ενδιαφέροντος για την Ελλάδα και η κατρακύλα των τραπεζικών μετοχών συνεχίστηκε με αποτέλεσμα, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που δημοσιοποίησε την περασμένη Πέμπτη το ΤΧΣ, η αξία της περιουσίας του να υποχωρήσει σε μόλις 1,4 δισ. ευρώ στο τέλος του πρώτου εξαμήνου. Αν υπολογιστεί το 1,2 δισ. ευρώ που έβαλε το ΤΧΣ σε Εθνική και Πειραιώς στην ανακεφαλαιοποίηση του 2015, τα 25 δισ. ευρώ που είχε την άνοιξη του 2014 χάθηκαν ως το τελευταίο ευρώ.
Για το έγκλημα αυτό δεν μιλάει κανείς. Ακούμε τον κ. Τσίπρα να μοιράζει φιλοδωρήματα στους συνταξιούχους, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να διαπραγματεύεται πρόσθετα μέτρα 4,5 δισ. ευρώ το 2018 και πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ τα επόμενα χρόνια, ενώ για τα λεφτά που χάθηκαν από τις τράπεζες ούτε κουβέντα.
Και το σπουδαιότερο; Οταν πάμε σε εκλογές, οι όποιες ευθύνες της κυβέρνησης θα παραγραφούν, διότι θα έχουν μεσολαβήσει δύο κοινοβουλευτικές περίοδοι!
Και το έγκλημα θα μείνει ατιμώρητο.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
