του Νότη Παπαδόπουλου
Η υποκρισία και η ανικανότητα του κράτους της πλάκας στο οποίο ζούμε αλλά και η διοικητική ανεπάρκεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έλαμψε για μία ακόμη φορα στο δυστύχημα της Αίγινας όπου τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Προσέξτε: έχει περάσει μία βδομάδα από το τραγικό συμβάν και κανείς από την πλευρά του κράτους δεν είναι ακόμη έτοιμος να πει με βεβαιότητα ποιοι τελικά επέβαιναν στο ταχύπλοο που ενεπλάκη στο δυστύχημα. Οι αρχές δεν έχουν καν προχωρήσει στην άρση απορρήτου των κινητών τηλεφώνων όσων δηλώνουν ότι βρίσκονταν στο σκάφος τη στιγμή της σύγκρουσης -συμπεριλαμβανόμενου του 77χρονου καπετάνιου του.
Παρ’ όλα αυτά, αντί να ασχοληθεί με την ουσία της υπόθεσης το υπουργείο Ναυτιλίας και να πιέσει τις Λιμενικές Αρχές ώστε να βρεθούν οι εμπλεκόμενοι και να καταδειχθούν οι υπαίτιοι του δυστυχήματος στοχοποιεί δημοσιογράφους και επιτίθεται σε Μέσα Ενημέρωσης λες και φταίνε τα ΜΜΕ που δεν έχουν υπάρξει ακόμη απαντήσεις στα αμείλικτα ερωτήματα που προέκυψαν από την θαλάσσια τραγωδία της Αίγινας.
Και βέβαια κανείς δεν ενδιαφέρεται να θεσμοθετήσει διαδικασίες που θα μείωναν τις πιθανότητες επανάληψης τέτοιου είδους τραγικών συμβάντων. Γιατί – για να λέμε του στραβού το δίκιο – είναι θαύμα με τις συνθήκες που επικρατούν στις παραλίες της χώρας ότι δεν έχουμε κάθε μέρα του καλοκαιριού νεκρούς στις ελληνικές θάλασσες.
Μόνο και μόνο το γεγονός ότι σε όλα σχεδόν τα νησιά , στο όνομα των καλών τουριστικών υπηρεσιών, νοικιάζουν βάρκες με εξωλέμβιες μηχανές που μπορούν να πιάσουν έως και 15 μίλια την ώρα σε κάθε άσχετο ενήλικο δείχνει ταυτότητα…
Μόνο και μόνο ότι το δίπλωμα χειριστή ταχυπλόου απονέμεται με παιδαριώδεις δοκιμασίες δίνοντας μάλιστα το πράσινο φως στους επιτυχόντες να κάτσουν στο τιμόνι ενός σκάφους πολλών μέτρων και ακόμη πιο πολλών μιλίων ταχύτητας πλεύσης…
Μόνο και μόνο ότι σε όλες σχεδόν τις πλαζ της Ελλάδας μηχανοκίνητα σκάφη διασχίζουν καθημερινά με μικρή ή μεγαλύτερη ταχύτητα τις περιοχές των λουομένων ενώ δεκάδες χιλιάδες ψαροτουφεκάδες ψάχνουν για χταπόδια χωρίς μία σημαδούρα να τους ακολουθεί …
Μόνο και μόνο ότι σε όλες τις παρά θίν αλός ψαροταβέρνες ή μπαράκια οι “καπετάνιοι” φορτώνουν κατ ευθείαν -μετά το φαγοπότι ή τα ποτάκια – την παρέα στο ταχύπλοο και φεύγουν προς άγνωστη κατεύθυνση, δείχνει ότι ο Θεός της Ελλάδας είναι μεγάλος και μας φυλάει παρά την καταπάτηση κάθε νόμου που έχει σχέση με την ναυτική αναψυχή.
Το χειρότερο. Οι λιμενικές αρχές όλης της χώρας που θάπρεπε να ασχολούνται με την τήρηση των αρχών ασφαλείας καθοδηγώντας τόσο τους ιδιοκτήτες σκαφών όσο τους λουόμενους ,αναλώνουν το 99% του χρόνου τους με την επιβίβαση και αποβίβαση αυτοκινήτων και τουριστών στα πλοία της γραμμής , την κυκλοφορία τροχοφόρων στα λιμάνια και τους τελευταίους μήνες και με την περισυλλογή μεταναστών.
Και επιπλέον υπάρχουν νησιά στα οποία η λιμενική αρχή δεν έχει καν σκάφος για να βγει περιπολία, όπου οι λιγοστοί λιμενικοί ασχολούνται κάθε μέρα με την παντελώς άχρηστη «χαρτούρα» π.χ. για την άδεια απόπλου επαγγελματικών σκαφών αλλά και την έκδοση διαφόρων πιστοποιητικών.
Αντί , λοιπόν, ο κ. Δρίτσας να σκίζει τα ρούχα του για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και να τα βάζει με δημοσιογράφους που του κάνουν κριτική για το τραγικό μπάχαλο της Αίγινας, ας ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα που υπάρχουν στις ακτές όλης της χώρας με τα σκάφη αναψυχής αλλά και το ρεκόρ πνιγμών που σημειώνονται κάθε χρόνο στις ελληνικές θάλασσες – αυτή είναι η καθημερινότητα του πολίτη κι όχι οι γερανογέφυρες στις προβλήτες.
Υ.Σ. Φίλος μου που πήγε με το ΙΧ του σε λιμεναρχείο νησιού για κάποιο πιστοποιητικό δυο μέρες μετά το δυστύχημα της Αίγινας βρέθηκε εκτός των άλλων να κάνει και αλκοτέστ . “Δεν καταλαβαίνεις; Μετά το δυστύχημα μας πιέζουν να αυξήσουμε τους ελέγχους σε χειριστές ταχυπλόων. Τι να κάνω κι εγώ;” του εξομολογήθηκε ο λιμενικός. Η απάντηση στην υποκρισία είναι η υποκρισία.
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
