1. Αφού η ΕΕ δεν ξύπνησε ούτε με το ταρακούνημα της πανδημίας και τις δεκάδες χιλιάδες νεκρών, είναι αμφίβολο αν θα υπάρξει άλλο σοκ μεγαλύτερης έντασης που θα κάνει το θαύμα να φέρει αφύπνιση.
Όπως είπε κάποιος σοφός, όμως, τον κοιμισμένο εύκολα τον ξυπνάς. Πως ξυπνάς κάποιον που προσποιείται πως κοιμάται;
Και όλοι εμείς οι Ευρωπαίοι προσποιούμαστε πως κοιμόμαστε. Όλη μας η σύγχρονη ευρωπαϊκή κουλτούρα στηρίζεται στην άγνοια και την προσποίηση.
Προσποιούμαστε πως έχουμε πολιτισμό ενώ αγνοούμε τη βασική έννοια του που είναι η δικαιοσύνη και η αδελφή της, η αλληλεγγύη.
Προσποιούμαστε πως είμαστε μια Ενωμένη Ευρώπη ενώ όλοι περιχαρακωνόμαστε στα εθνικά μας συμφέροντα και αγνοούμε θεληματικά πως χρειάζεται πρώτα μια κοινή γλώσσα (=Αγγλικά) και ένας απλός κώδικας Δικαίου.
Καλό είναι το Ευρώ ως κοινό νόμισμα, μα πρέπει να στηρίζεται από αληθινή, έμπρακτη επιθυμία για ενότητα, δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Καλή είναι και ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών μα και αυτή πρέπει να στηρίζεται από την ίδια επιθυμία.
Δεν μπορείς να έχεις φασίστες σαν τον Όρμπαν ή κλόουν σαν τους Μπερλουσκόνι και Σαλβίνι.
Κάθε βουλευτής στην εθνική ή ευρωπαϊκή Βουλή θα πρέπει να γνωρίζει άριστα Αγγλικά. (Έτσι θα περικοπούν πολλές δαπάνες.)
Κάθε εθνική κυβέρνηση θα αποδέχεται πλήρως τον βασικό απλό κώδικα Δικαίου της ΕΕ.
Στην υπνοβασία μας, ναρκωμένοι από τη χρόνια ψευδαπάτη της οικονομικής ευημερίας και δικαιωμάτων ικανοποίησης προσωπικών επιθυμιών, δεν δίνουμε σημασία στις βασικές αρχές της κοινωνικής ζωής και συμβίωσης.
Είναι απλό γεγονός πως η Γερμανία δίχως τις 27 γύρω της θα ήταν ένα ξεφουσκωμένο μπαλάκι στο παιχνίδι των ισχυρών οικονομιών – ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Ινδία κλπ. Και αν βρίσκεται στο οικονομικό πηδάλιο της ΕΕ το οφείλει στην αλληλεγγύη που άλλες χώρες έδειξαν κι επανειλημμένα τη βοήθησαν οικονομικά. Ο τροχός της οικονομίας γυρίζει αδυσώπητα. Αρχές του 2000 η Γερμανία σερνόταν οικονομικά ενώ Ελλάδα και Ιρλανδία αναπτύσσονταν ραγδαία.
Από την άλλη, φυσικά, δεν μπορούν κλόουν σαν τον Τσίπρα, τον Σαλβίνι και τον Σάντσεθ να αγνοούν το Κοινοτικό Δίκαιο, να αγνοούν τις αρχές Δικαίου στις ίδιες τις χώρες τους και να απαιτούν και να επαιτούν βοήθεια από τις εύπορες χώρες όταν με τις δικές τους άστοχες, σπάταλες πολιτικές, χρεοκοπούν.
Η ηθική επιταγή της αλληλεγγύης είναι αμφίδρομη.
Αν όντως πρέπει να δοθεί, όπως και πρέπει στις παρούσες συνθήκες, προτεραιότητα στην οικονομική στήριξη όλων των χωρών και κυρίως όσων έχουν πληγεί και ζημιωθεί χειρότερα από τον κορωνοϊό, τότε χρειάζεται μια γιγάντια έκδοση Ευρωομολόγων από ένα Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΚΤ. Όλα τα άλλα είναι χανζαπλάστ πάνω σε βαθιές αιμάσσουσες πληγές.
Το κόστος της επανεκκίνησης της μετα–κορωνοϊού κοινωνίας, όχι μόνο οικονομίας (κρατικού, τραπεζικού και ιδιωτικού τομέα) είναι τεράστιο. Η ΕΚΤ ασκεί το θεόρατο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων/τίτλων που θωρακίζει ξαφνικές αδυναμίες στις χώρες της Ευρωζώνης, μα αυτή η πολιτική από μόνη της στις τωρινές συνθήκες δεν φθάνει. Ούτε το πρόγραμμα SHARE που ασφαλίζει ενάντια στην ανεργία. Αυτά δεν φτάνουν.
Χρειάζεται – και όλοι το ξέρουν – μεγαλόπνοη πολιτική.
Μα πρώτα χρειάζεται να πάψει παντού η προσποίηση και η ακατάπαυστη επιδίωξη του εθνικού συμφέροντος που είναι έκφραση λαϊκισμού για την επιδίωξη κομματικού και προσωπικού συμφέροντος. Αυτό είναι δύσκολο!
Ολόκληρη η ανθρωπότητα υπνοβατεί…. και η Γη συνεχίζει υπομονετικά να χορεύει γύρω από τον Ήλιο.
