1. Λίγη παρατήρηση δείχνει πως αφενός οι άνθρωποι είναι άνισοι σε πολλές απόψεις και αφετέρου συνωστίζονται σε μικρές και μεγάλες μάζες είτε για να συνυπάρχουν με κάποια ασφάλεια και αλληλοβοήθεια, είτε γιατί έτσι έχουν βρει κι έχουν συνηθίσει τα πράγματα.
Πώς μπορεί να γράφει κάποιος για ανισότητες αλλά ταυτόχρονα να μιλά για μάζες ή όχλους που υπονοούν ισότητα;
Σίγουρα δεν είναι δύσκολο αυτό. Μιλάμε για αγέλη ζώων, κοπάδι αρνιών ή σμήνος περιστεριών. Στο κοπάδι δεν είναι όλα τα πρόβατα ίδια. Άλλα έχουν μαύρη και άλλα άσπρη προβιά· άλλα είναι παχιά κι άλλα λιγνά· άλλα μεγάλα και άλλα μικρά. Το ίδιο ισχύει για οποιοδήποτε κοπάδι και οποιοδήποτε σμήνος πουλιών.
Ομοίως σε μια μεγάλη μάζα ή μεγάλο όχλο ανθρώπων, τα άτομα θα έχουν πολλές διαφορές ακόμα κι αν υποστηρίζουν την ίδια ποδοσφαιρική ομάδα ή θρησκεία ή το ίδιο πολιτικό κόμμα.
Όσο για την “ισοτιμία” που μερικοί προτιμούν αντί για “ισότητα” έχοντας στον νου την égalité των Γάλλων, δεν νομίζω πως η διαφορά είναι πολύ μεγάλη. Πρώτα πρώτα, ούτε στη Γαλλική Επανάσταση πραγματώθηκε “ισοτιμία” ούτε πουθενά αλλού. Αλλά και πάλι, άλλη “τιμή” αξίζει στον ηλικιωμένο και άλλη στο παιδί, άλλη στον κληρικό και άλλη στον μη-κληρικό, και ούτω καθεξής.
Μερικοί προτιμούν την “ισονομία”. Σίγουρα, όλοι πρέπει να έχουμε ίσες ευκαιρίες στη ζωή και όλοι να είμαστε ίσοι απέναντι στον νόμο. Αλλά “égalité” δεν σημαίνει αυτό.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από τα δάχτυλά μας με σοφιστίες. Η ιδέα της ισότητας πάντα σήμαινε και σημαίνει για τις μάζες ίσα δικαιώματα (ποτέ “καθήκοντα”) και ίσα εισοδήματα και προνόμια.
2. Όσον αφορά τώρα την ανισότητα – υπάρχουν γενικά τρία μεγάλα επίπεδα ανθρώπων. Πρώτον, υπάρχει ο Εξωτερικός Κύκλος ανθρώπων με τα δισεκατομμύρια της μάζας της ανθρωπότητας (σε Δύση και Ανατολή, σε προηγμένες και σε αναπτυσσόμενες χώρες), με τις μικρές και μεγάλες διαφορές τους μα με την ίδια περίπου νοημοσύνη και ασταθή οντότητα, τις ίδιες επιθυμίες για πρόοδο, πλούτο, εξουσία κι ευτυχία, τις ίδιες συνήθειες ονειροπόλησης, βιασύνης, αναβλητικότητας, περιαυτολογίας, αρνητικών συναισθημάτων όπως η οργή, ζήλεια, μοχθηρία κλπ, μη-τήρησης του λόγου και παρόμοια.
Στο άλλο άκρο υπάρχουν οι λίγοι γνωστοί μεγάλοι σοφοί, μεγάλοι Δάσκαλοι της ανθρωπότητας και αρκετοί άγνωστοι, που θεμελίωσαν πολιτισμούς όπως ο Μωϋσής, ο Βούδας, ο Λάο Τσε κλπ. Αυτός είναι ο Εσώτερος Κύκλος της κατανόησης κι ενότητας.
Ενδιάμεσα βρίσκεται ο κύκλος των ανθρώπων που κατάλαβαν πως υπάρχει άλλος τρόπος ζωής, άλλος σκοπός για τον άνθρωπο, η ανέλιξη σε ον με μεγαλύτερη νοημοσύνη και ανώτερη, σταθερή οντότητα: αυτοί ακολουθούν κάποια πρακτική πειθαρχία, μελετούν κι εργάζονται υπό την καθοδήγηση κάποιου σοφού για να εισέλθουν στον Εσώτερο Κύκλο.
Οι τρεις αυτοί Κύκλοι πάντοτε υπήρχαν και θα υπάρχουν. Εδώ είναι η μεγάλη ανισότητα και σε αυτό το σημείο σκοντάφτει κάθε σοσιαλισμός και αποδεικνύεται άσχετος.
3. Όπως καταλαβαίνουν οι αναγνώστες, αυτοί οι Κύκλοι είναι μάλλον ιδεατοί, όχι κυριολεκτικοί “κύκλοι”.
Στον Εξώτερο Κύκλο των δισεκατομμυρίων οι άνθρωποι διαφέρουν σε πολλά σημεία (ακόμα και σε νοημοσύνη), μα όλοι, ευφυείς και καθυστερημένοι, καθηγητές και καθαριστές, καλοί και κακοί, νομίζουν πως γρηγορούν, ενώ βρίσκονται σε κατάσταση ένυπνης ή ονειρικής αφύπνισης, νομίζουν πως έχουν βούληση, εσωτερική ενότητα και ανεξαρτησία, ενώ τους κρατούν αιχμαλώτους λεγεώνες κοινές επιθυμίες.
Ο Μέσος Κύκλος είναι οι λίγοι που έχουν καταλάβει την αληθινή κατάσταση και με τη βοήθεια γνωστικών καθοδηγητών εργάζονται για πραγματική εγρήγορση, βούληση και ανεξαρτησία, και ανέλιξη σε ανώτερη νοημοσύνη και κατάσταση οντότητας. Αλλά δεν έχουν φθάσει, παρότι έχουν εσωτερικά αναπτυχθεί πάνω από το επίπεδο των κοινών ανθρώπων.
Ο Εσώτερος Κύκλος είναι σοφοί άνθρωποι που δεν αναγνωρίζονται καθόλου εύκολα, μα αναγνωρίζουν οι ίδιοι ο ένας τον άλλο και, φυσικά, την ψυχοσύνθεση κάθε άλλου ανθρώπου. Δεν είναι συγκεντρωμένοι σε κάποιο γεωγραφικό τόπο, σε κάποια μοναστήρι ή παρόμοια οργάνωση, όπως πιστεύουν μερικοί, αν και κάποτε μια παράδοση διατηρείται ζωντανή για πολλούς αιώνες σε μια οργάνωση σε μια περιοχή. Αυτοί έχουν ενότητα και ανώτερη νοημοσύνη χωρίς να την επιδείχνουν και αυτοί βοηθούν αν και όταν χρειάζεται με τα δικά τους κριτήρια.