1. Η Κορέα δεν θα είναι άγνωστη σε όσους παρακολουθούν τα κορεάτικα σήριαλ σε κάποιο από τα κανάλια συνδρομής (Netflix κ.λπ.).
Αλλά η ενδιαφέρουσα ιστορική και μάλλον τραγική πορεία της χώρας δεν πρέπει να είναι γνωστή σε πολλούς.
Στο 208. Ιστορικά: Το κόστος της απληστίας αναφέρθηκα στον πόλεμο της Κορέας 1950-53 που έληξε με τη διαίρεση της χώρας στον 38ο παράλληλο. (Οι χάρτες δείχνουν την έκταση της ως Goguryeo στο 410 κε, τη μεταγενέστερη μεσαιωνική και τη σύγχρονη κατάσταση.)
2. Η διαίρεση έγινε λόγω εγωισμού, ιδιοτέλειας, προσωπικών συμφερόντων και της αντιπαλότητας των μεγάλων δυνάμεων.
Οι Γιαπωνέζοι εποφθαλμιούσαν την Κορέα από παλιά και τον Αύγουστο 1910 άρχισε η πλήρης καθυπόταξη της χώρας. Υπήρξε αντίσταση μα αυτή εξολοθρεύθηκε από τον Ιαπωνικό στρατό.
Ο βασιλιάς Gojong είχε αρχίσει κάποιες μεταρρυθμίσεις το 1882 για να εκμοντερνίσει τη χώρα. Υπήρξε μια εξέγερση στη Σεούλ από στρατιωτικούς που δεν ήθελαν το εκμοντερνισμό. Η Κίνα επενέβη και η αυτοκράτειρα Myeongseong δολοφονήθηκε από Ιάπωνες πράκτορες (1895). Στις αρχές 1896 ο αυτοκράτορας ζήτησε άσυλο στη Ρωσική Πρεσβεία στη Σεούλ, επέστρεψε στον θρόνο το επόμενο έτος 1897, οπότε προσπάθησε πάλι να κάνει μεταρρυθμίσεις.
Το 1905 με νέα Συνθήκη δωσίλογων πολιτικών η Κορέα έγινε Προτεκτοράτο της Ιαπωνίας. Το 1907 ο Gojong παραιτήθηκε υπέρ του γιου του Sunjong για να αποφευχθεί νέα επέμβαση Ιαπώνων, που ούτως ή άλλως ασκούσαν σκληρή, καταπιεστική εξουσία. Το 1909 ο (Thomas) An-Jung-Geun δολοφόνησε τον Ιάπωνα πρίγκιπα Itō Hirobumi που ήταν Γενικός Διοικητής/ Κυβερνήτης της Κορέας (και εκτελέστηκε 26/3/1910).
3. Από το 1919 ως το 1945 οι Κορεάτες επιδόθηκαν σε αντίσταση κάνοντας αρχικά ειρηνικές διαδηλώσεις που καταπνίγηκαν από τον αμείλικτο Ιαπωνικό στρατό κατοχής. Μα το 1919 ιδρύθηκε η Προσωρινή Κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Κορέας στη Σαγκάη.
Το 1920 ο Στρατός Ανεξαρτησίας της Κορέας (υπό τον Kim Jwa-Jin) είχε μια νίκη επί των Ιαπώνων μα οι κατακτητές επανήλθαν δριμύτεροι. Και η αντιστασιακή δράση με (απόπειρες κι) εκτελέσεις και σαμποτάζ συνεχίστηκε στις δεκαετίες 1920 και 1930 δίχως όμως αποτέλεσμα και καμία βοήθεια από πουθενά (εκτός το άσυλο που έδινε η Κίνα).
Μετά την παράδοση των Γιαπωνέζων που είχαν βασανίσει σκληρά την Κορέα και είχαν ξεκινήσει (1938) μια πολιτική να αλλάξουν τα κορεάτικα ονόματα(!) οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση συμφώνησαν, δίχως τη γνώμη των Κορεατών, να διαιρέσουν τη χώρα στον 38ο παράλληλο. Τον Σεπτ. 1945 μάλιστα, ο κεντροαριστερός κομμουνιστής Yuh Woon Hyung ίδρυσε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας ενάντια στους ακραίους δεξιούς και αριστερούς που τον πολεμούσαν, μα τον Φεβρουάριο 1946 οι ΗΠΑ επενέβησαν στρατιωτικά και τη διέλυσαν ενώ ο ιδρυτής δολοφονήθηκε (1947).
4. Το 1948 ιδρύθηκαν στον νότο η Δημοκρατία της Κορέας (Μάϊος) με πρόεδρο τον Syngman Rhee και στον βορρά η Δημοκρατική Λαϊκή Δημοκρατία Κορέας με πρωθυπουργό τον Kim il-Sung.
Τον Ιούνιο 1950 ξέσπασε ο εμφύλιος καθώς οι Βόρειοι εισέβαλαν έτοιμοι και πάνοπλοι και ώθησαν τα στρατεύματα του ΟΗΕ και των Νότιων στη νοτιοανατολική γωνιά της χερσονήσου στην περιοχή Pusan (Σεπτέμβριος).
Μετά την απόβαση των αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων στην Inch(e)on η ροή του πολέμου άλλαξε και αν, μετά την κατάληψη της Πιονγιάνγκ, ο Μακ Άρθουρ δεν προέλαυνε στον βορρά ως τον ποταμό Yalu, το σύνορο με την Κίνα, η Κίνα δεν θα εισέβαλλε με τη στήριξη του Στάλιν έτσι που τελικά, με μεγάλες απώλειες συμμάχων, να επανέλθουν τα δυο μέρη στον 38ο παράλληλο.
Η Βόρεια Κορέα αναπτύχθηκε μονοκομματικά, δικτατορικά, όπως κάθε κομμουνιστική χώρα, με καταπίεση, φτωχοποίηση και δυστυχία.
Η Νότια Δημοκρατία είχε πολλές διακυμάνσεις μα αναπτύχθηκε σε μια αξιόλογη, σύγχρονη σοσιαλδημοκρατία και ισχυρή οικονομία.
Στα 50 έτη μετά τον εμφύλιο, το κατά κεφαλή εισόδημα στον Βορρά ήταν μόλις $1.200 ενώ στον Νότο ήταν $22.000!
Τώρα και η Βόρειος Κορέα άρχισε όλο και πιο τολμηρά να μιμείται την Κίνα και να εφαρμόζει καπιταλιστικές οικονομικές πρακτικές…
