Είναι μια εύλογη ερώτηση που απασχολεί πολλά μυαλά, δεδομένου ότι η Γερμανία κατέκτησε τόσο γρήγορα τόσες άλλες χώρες. Και ο νους εύκολα στρέφεται σε τέτοια θέματα με την επέτειο της λήξης του τρομερού πολέμου στην Ευρώπη στις 9/5/1945 όταν η Γερμανία παραδόθηκε άνευ όρων.
Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι που οι Γερμανοί δεν εξουδετέρωσαν νωρίς και γρήγορα τη Βρετανία όπως άλλες χώρες.
1. Η Βρετανία χωρίζεται από την Ευρώπη από μια λωρίδα θάλασσας, το στενό της Μάγχης, που όμως τότε, όπως νωρίτερα, δεν ήταν εύκολο. Έπρεπε να έχεις υπεροχή στον αέρα ή στη θάλασσα για να διασχίσεις άνετα τη Μάγχη. Βορειο-ανατολικά η βόρεια θάλασσα ήταν πολύ πλατύτερη. Την εποχή εκείνη η Βρετανία ήταν θαλασσοκράτειρα και είχε επιβάλει θαλάσσιο εμπάργκο στη Γερμανία.
2. Το βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό είχε εξουδετερώσει το γερμανικό πριν τη Δουνκέρκη. Σύντομα μετά εξουδετέρωσε το ιταλικό ναυτικό και όταν η Γαλλία παραδόθηκε εξουδετέρωσε και το γαλλικό.
3. Η Βασιλική Πολεμική Αεροπορία (RAF) ήταν αδύναμη σχετικά, όπως φάνηκε πάνω από τη Δουνκέρκη. Μα οι πιλότοι της ήταν εξαιρετικοί και τα αεροπλάνα τους τα Spitfire εξίσου καλά. Παρότι η Λουφτβάφε υπερτερούσε αριθμητικά, δεν μπόρεσε, χάρη στα βρετανικά ραντάρ και το όλο σύστημα αεράμυνας, να επικρατήσει. Η χαριστική κυριολεκτικά βολή ήρθε όταν ο Γκέρινγκ αποφάσισε να βομβαρδίσει το Λονδίνο και άλλες πόλεις αντί τα βρετανικά αεροδρόμια (8 Σεπτ. 1940). Έκτοτε οι Βρετανοί κυριάρχησαν στους αιθέρες.
4. Γενικά είναι αλήθεια πως οι Βρετανοί δεν ήταν πολύ καλά προετοιμασμένοι για πόλεμο. Εκτός από τον στόλο, οι Ένοπλες Δυνάμεις υστερούσαν σε άντρες και πολεμοφόδια. Μα, από την άλλη, κάποιες προετοιμασίες είχαν γίνει από τον Τσάμπερλεϊν και την κυβέρνησή του. Σχέδια άμυνας και προμηθειών υπήρχαν. Έτσι μόλις ξεκίνησε ο πόλεμος αυτά υλοποιήθηκαν σχετικά γρήγορα και το Εμπορικό Ναυτικό λειτούργησε τόσο καλά όσο και το Πολεμικό. Οι γερμανικοί βομβαρδισμοί ελάχιστα επηρέασαν την πολεμική παραγωγή και κατέστρεψαν μόλις ένα 5% του Εμπορικού στόλου, συμπεριλαμβανομένων και των νηοπομπών στον Ατλαντικό.
5. Η πολεμική παραγωγή ήταν εξαιρετική υπό τον σχεδιασμό και την επίβλεψη του Λόρδου Μπήβερμπρουκ. Μέσα σε έξι μήνες από τη συμφορά της Δουνκέρκης (και του Καλέ, όπου 5.000 Βρετανοί σκοτώθηκαν) όλα τα εφόδια που είχαν χαθεί αντικαταστάθηκαν και η παραγωγή ξεπέρασε τη γερμανική, εκτός από λιγοστά πράγματα.
6. Υπήρχαν και οι χώρες της μεγάλης Βρετανικής Αυτοκρατορίας που λίγο ή πολύ βοήθησαν τη Βρετανία σε άντρες και υλικά.
7. Η Βρετανία είχε έναν έξοχο ηγέτη, γεννημένο και εκπαιδευμένο για πολεμική περιπέτεια. Ο Τσώρτσιλ δεν ήταν ούτε πάνσοφος ούτε υπεράνθρωπος αλλά ήξερε γιατί πολεμούσε και όσο και αν γαύγιζε στο επιτελείο του, όσο και να άλλαζε στρατηγούς που δεν απέδιδαν αυτά που ήθελε, είχε μεγάλη πείρα στο πεδίο μαχών και αναγνώριζε ένα καλό σχέδιο.
Ο Χίτλερ, σε αντίθεση, πάντα επέβαινε στα σχέδια των πολύπειρων στρατηγών του και σπάνια τους άκουγε. Επίσης ενώ φοβόταν τον Τσώρτσιλ, είχε μια παράξενη έλξη προς την Αγγλία και πάντα ήλπιζε πως θα συμμαχούσαν. Έτσι έχασε πολλές ευκαιρίες…
