1. Υπάρχουν μερικοί μύθοι των Αβοριγίνων (ή ιστοριούλες) που, αφού εξετάστηκαν εκ νέου με περισσότερη προσοχή, αποκάλυψαν γεωφυσικά γεγονότα όπως η έκρηξη κάποιου ηφαιστείου ή η άνοδος της στάθμης της θάλασσας μετά το λιώσιμο των πάγων περίπου 10.000 ππ.
Προτού εξετάσουμε τέτοια γεγονότα πρέπει να υποδείξω πως σε λίγους μύθους γίνεται αναφορά σε ένα πουλί το bullin το οποίο στριγκλίζει φοβερά μα για το οποίο δεν λέγεται τίποτε άλλο κι έτσι παραμένει εντελώς άγνωστο για την Αυστραλιανή πανίδα. Η στριγκλιά του πάντα προμηνούσε κίνδυνο και απειλή, την προσέγγιση του κακού πνεύματος Tennateona.
Δυστυχώς τίποτε άλλο δεν έχει καταγραφεί για το bullin που ακουγόταν στη Νότια Αυστραλία.
2. Η Αυστραλία δεν είναι ηφαιστιογενής (όπως η νοτιοανατολική Ευρώπη για παράδειγμα). Υπήρξαν δύο ηφαιστειακές εκρήξεις μετά το 10.000 π.π. η μια στην Περιφέρεια Queensland, στην βορειοανατολική της περιοχή, η άλλη στην περιφέρεια Victoria, στις νότιες ακτές της.
Δεν είναι πολύ εύκολο να χρονολογηθούν διότι τα υλικά της έκρηξης εύκολα αλλοιώνονται με την πάροδο των αιώνων και την επίδραση κλιματικών αλλαγών (αέρα, βροχής, ζέστης). Μπορούν να χρονολογηθούν μόνο πράγματα όπως βράχια ή φυτά κάτω ή πάνω από τα στρώματα λάβας ή στάχτης που έχουν διατηρηθεί.
Η μια έκρηξη στις ακτές της Victoria χρονολογήθηκε περίπου στις 4.300 ππ. (δηλαδή 2.300 πκχ) και η άλλη στην Queensland γύρω στις 7.000 ππ.
3. Υπάρχει ο μύθος του bullin και της στριγκλιάς του.
Κάποιος οικογενειάρχης ονόματι Caitbul, καθώς περιφερόταν στη νότια περιοχή της Βικτώρια, μαζί με την οικογένειά του άκουσαν τη φοβερή στριγκλιά του bullin.
Βρίσκονταν στο όρος Muirhead και, κατά τον μύθο, έσκαψαν το χώμα κι έβαλαν μέσα το φαγητό τους να ψήνεται όλη νύχτα (πράγμα που σημαίνει πως το έδαφος ήταν αρκετά ζεστό). Στη μέση της νύχτας ξύπνησαν ακούγοντας το bullin να στριγκλίζει (πράγμα που σημαίνει πως είχαν δεύτερη ειδοποίηση για επικείμενη έκρηξη).
Φοβισμένη, η οικογένεια όλη, σηκώθηκε και πήγε στο κοντινό όρος Schank. Μα κι εκεί συνέβη το ίδιο κι έτσι μετακόμισαν στο όρος Gambier. Εδώ δεν ακούστηκε η τρομακτική στριγκλιά του bullin, μα η τρύπα που άνοιξαν στο έδαφος για το ψήσιμο του φαγητού τους πλημμύρισε με ζεστό νερό κι έτσι αναγκάστηκαν να φύγουν πάλι.
Ο μύθος του Caitbul, λοιπόν, πρέπει να κατάγεται από το 2.300 περίπου, οπότε κατά τους ειδικούς έγιναν οι εκρήξεις εκεί.
4. Μια μελέτη από Βρετανούς ηφαιστειολόγους (B.E. Cohen, Darren F. Mark) και Αυστραλούς (S.J. Fallon, P.J. Stephenson) του 2017 (Quaternary Geochronology, Απρίλιος), δείχνει πως στη βορειοανατολική μεριά της Queensland έγινε έκρηξη γύρω στις 7.000 ππ. στο Kinrara.
Μερικοί αξιωματούχοι του τοπικού έθνους Gugu Badhun των Αβοριγίνων έφερε μια ηχογράφηση του 1970 όπου ένας γέροντας περιέγραψε μια ιστορία παλιά όταν το έδαφος άνοιξε ξαφνικά και ο αέρας γέμισε με σκόνη και οι άνθρωποι χάθηκαν στα σύννεφα σκόνης και πέθαναν (μάλλον στάχτη και τοξικά αέρια της έκρηξης).
Ο ίδιος ανέφερε επίσης πως ποτάμια και η γη άρπαξαν φωτιά σε όλη την περιοχή (μάλλον ποτάμια λάβας κύλησαν στα φαράγγια κι απλώθηκαν στα γύρω χωράφια).
5. Μερικοί μύθοι τους μπορεί να είναι ακόμα παλαιότεροι.
Μερικοί γέροντες περιγράφουν πως βόρεια του Κινράρα, στο οροπέδιο Atherton, η γη ήταν στεγνή. Μα κάποτε, ένα μεσημέρι ο ουρανός έγινε μαύρο-κόκκινος και το έδαφος φούσκωσε, σηκώθηκε και άνοιξε. Από μια μεγάλη σχισμή ξεπήδησε νερό που κάλυψε όλη τη περιοχή. Έτσι δημιουργήθηκε η λίμνη Eacham, 9.000 έτη ππ.
Άλλοι γέροντες «θυμούνται» πως παλιά τα νησιά όπως το Fitzroy και κόλποι όπως ο Spencer (Νότια Αυστραλία) ήταν ξηρά. Μα ξαφνικά η θάλασσα μπήκε μέσα και κάλυψε τη στεριά ως 50 μέτρα! Αυτά έγιναν από 12.000 ως 9.000 έτη ππ.
Βλέπουμε πως στην προφορική τους παράδοση οι φυλές των Αβοριγίνων διατήρησαν μύθους που βασίζονταν σε γεγονότα για πολλές χιλιετίες!
