1. Μετά την κατάρρευση της Ολλανδίας και την κατάληψή της από τις ορδές του Χίτλερ, η ολλανδική κυβέρνηση βρήκε καταφύγιο στη Βρετανία όπου η κυβέρνηση του Τσώρτσιλ ανέλαβε τα έξοδά της (για όλα τα χρόνια της εξορίας της). Ο υπουργός Οικονομικών, Κ. Wood, πρότεινε στον Τσώρτσιλ να απαιτήσουν ως ανταμοιβή μερίδιο στην ολλανδική εταιρεία πετρελαίου Shell. Ο Τσώρτσιλ απέρριψε την πρόταση λέγοντας πως δεν πρέπει να εκμεταλλεύεσαι τη συμφορά άλλης χώρας και δεν ήθελε να ξανακούσει τίποτα τέτοιο.
Ναι, ήταν αποικιοκράτης, ιμπεριαλιστής και απόλυτα φιλομοναρχικός μα εξίσου απόλυτα δημοκρατικός και γι’ αυτό άλλωστε πολεμούσε τόσο πεισματικά τους χιτλερικούς φασίστες.
Είχε ο Τσώρτσιλ μια αριστοκρατική νοοτροπία και συμπεριφορά πολύ διαφορετική από τον ψευτοδημοκράτη Αμερικανό Πρόεδρο Roosevelt που κοίταζε μόνο το πώς θα παρέμενε στην εξουσία και δεν δίστασε να χρεώσει τη Βρετανία για κάθε όπλο που της έδινε.
2. Οι Αμερικανοί απεχθάνονταν τους Βρετανούς προσκολλημένοι στην παλιά αντίληψη της ένδοξης Επανάστασης τους ενάντια στην Αγγλική επικυριαρχία το 1785 και τον μεταγενέστερο πόλεμο εναντίον τους το 1812 όταν συμμάχησαν με τους Γάλλους. Θεωρούσαν εαυτούς «δημοκράτες» λησμονώντας πως οι Άγγλοι είχαν απελευθερώσει τους σκλάβους σε όλη την Αυτοκρατορία τους το 1833 ενώ οι ίδιοι πέρασαν από έναν αιματηρότατο Εμφύλιο τη δεκαετία 1860 για να το επιτύχουν μα συνέχισαν το δικό τους «δημοκρατικό» απαρτχάιντ κατά των νέγρων ως τη δεκαετία 1970!
Τι είδους δημοκράτες είστε, όταν ένα μεγάλο μέρος του λαού σας θεωρούνται υποδεέστεροι, negros, boys, black trash; Όταν ακόμα και στον Λευκό Οίκο ως υπηρέτες έπαιρναν χαμηλότερους μισθούς από λευκούς;
Η μόνη διαφορά από το χιτλερικό καθεστώς ήταν πως δεν έκλειναν τους μαύρους σε στρατόπεδα και δεν τους εξόντωναν.
3. Δεν μπορείς να είσαι δημοκράτης, άσχετα με τους ισχυρισμούς σου, αν δεν πολεμήσεις τον φασισμό ή τουλάχιστον δεν βοηθήσεις άλλους που όντως πολεμούν τον φασισμό για να επιβιώσουν.
Πολλές είναι οι μαύρες σελίδες στην ιστορία των ΗΠΑ, ιδίως από τον Εμφύλιο κι έπειτα.
Μερικές από αυτές είναι η περίοδος 1939-41 που αρνήθηκαν να βοηθήσουν τους Ευρωπαίους κατά των Ναζί φασιστών. Αρνήθηκαν το 1940 να βοηθήσουν τη σπαρασσόμενη Γαλλία και αργότερα τη Βρετανία που μόνη πλέον (με τη Σερβία και την Ελλάδα μόνο) πολεμούσε σθεναρά όπου και όπως μπορούσε τους χιτλερικούς.
Υπήρχε όντως ο Νόμος Ουδετερότητας που δεν επέτρεπε στις ΗΠΑ να αναμειχθούν σε ξένες συγκρούσεις. Μα αυτός ήταν ενάντια στις δημοκρατικές πεποιθήσεις και τις βασικές αξίες ελευθερίας και ισότητας που πρέσβευε η όσια Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ.
Ο Ρούζβελτ αρνήθηκε να στείλει οποιαδήποτε υλική βοήθεια στη Γαλλία που κατέρρεε τον Μάιο του 1940. Εξέφρασε τη συμπάθεια και λύπη του στον Γάλλο πρωθυπουργό Reynaud μα αγνόησε την ικεσία του για βοήθεια όπως λίγο αργότερα και αυτήν του Τσώρτσιλ που εκλιπαρούσε στήριξη για τη Γαλλία και 50 παλαιά καταδρομικά.
4. Η ψυχρότητα, για να μην πω εχθρότητα, των Αμερικανών οφειλόταν μερικώς στη στάση του Τσάμπερλεϊν που είχε απωθήσει προσεγγίσεις από την κυβέρνηση Ρούζβελτ.
Λέγεται πως ο Ρούζβελτ ήθελε να βοηθήσει εξαρχής αλλά τον εμπόδιζε ο Νόμος Ουδετερότητας και το Κογκρέσο. Πολύ πιθανόν. Μα έχω κάποιες αμφιβολίες.
Όλοι σχεδόν οι αξιωματούχοι στα τέλη Μαΐου θεωρούσαν πως αν οι ΗΠΑ έστελναν βοήθεια θα ήταν μια σταγόνα στον ωκεανό. Στις 5 Ιουνίου η Γερουσία απέρριψε μια πρόταση να σταλούν πλοία και αεροπλάνα στη Βρετανία. Δεν έστειλαν ούτε πολεμοφόδια τα οποία είχε πληρώσει η Γαλλία! Μια άλλη πρόταση να αγοραστούν 20 τορπιλάκατοι από τη Βρετανία επίσης ακυρώθηκε.
Κάποιος έγραψε στην Philadelphia Inquirer πως η πλειοψηφία των Αμερικανών δεν θέλουν να βοηθήσουν τη Βρετανία με το σύνθημα «Σώστε τον Κόσμο για τη Δημοκρατία» και να χαθούν οι νεολαίοι τους «είτε για τους καταπιεστές των Εβραίων και Τσέχων είτε για τους καταπιεστές των Ιρλανδών και της Ινδίας». Έτσι έβλεπαν τους Βρετανούς.
Την ίδια εποχή ο Αυστραλός πρωθυπουργός Menzies ρώτησε τη Βρετανία τι μπορούσε να προσφέρει η δική του χώρα και πριν το φθινόπωρο έστειλε 3 μεραρχίες Αυστραλών να φρουρούν στη Μέση Ανατολή!
Αν θέλεις όντως να στηρίξεις ηθικές αρχές, θα το κάνεις και δεν μετράς το κόστος!
