1. Όταν η χιτλερική Βέρμαχτ επιτέθηκε στη Σοβιετία από τη δύση και τον νότο στις 22/6/1941, η ναζιστική Γερμανία είχε ήδη κατακτήσει όλη την Ευρώπη και τα Βαλκάνια εκτός από τις ουδέτερες Σουηδία, Ισπανία και Ελβετία, τη Βρετανία που την πολεμούσε και την Ιταλία που ήταν σύμμαχος.
Σε όλες τις χώρες της ναζιστικής επικράτειας, αλλού με μικρότερη και αλλού με μεγαλύτερη εντατικότητα, οι Εβραίοι αποτελούσαν έναν πρώτο στόχο: σταδιακά μαζεύονταν για να σταλούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και, αργότερα, μεθοδευμένης μαζικής εξόντωσης. Αυτό γινόταν αφού, βέβαια, είχε οργανωθεί μια φιλο-ναζιστική φασιστική κυβέρνηση από ντόπιους και η καταλήστευση των φυσικών πόρων (τρόφιμα, μεταλλεύματα, καύσιμα κλπ.) της σκλαβωμένης χώρας. Παράλληλα, όσο ήταν δυνατό, καλούσαν ή ανάγκαζαν ικανούς άντρες να συμπολεμήσουν με τους Γερμανούς στρατιώτες ή να βοηθούν στην αστυνόμευση της χώρας τους ή να πάνε να εργαστούν στη Γερμανία.
2. Για να κατανοηθεί η πολιτική αυτή των Ναζί πρέπει να γνωρίζουμε πως ο Χίτλερ ήθελε μια Νέα Τάξη (στην Ευρώπη τουλάχιστον) όπου τα Γερμανικά φύλα και δη γερμανόφωνοι λαοί θα ενώνονταν σε μια ενότητα και θα ήταν οι μόνοι αφέντες, οι άλλοι όλοι δεύτεροι πολίτες μα οι Σλάβοι όλοι σκλάβοι κυριολεκτικά ή εξολοθρευμένοι, έτσι που τα εδάφη τους να εποικισθούν από τα γερμανόφωνα φύλα. Οι εύφορες, απέραντες εκτάσεις Πολωνίας, Λευκορωσίας και Ουκρανίας θα ήταν ο επιθυμητός «ζωτικός χώρος» για τους Γερμανούς.
Αφού εξασφάλισε την αμφιβόλου ποιότητας συμμαχία της Ιταλίας με τον ανεκδιήγητο Μουσολίνι, την ενότητα των Γερμανών (Ρηνανία, Αυστρία, Τσεχοσλοβακία) και τα πετρέλαια της Ρουμανίας, ο Χίτλερ οργάνωσε την επίθεση – αστραπή στην Πολωνία (Σεπ 1939). Μα είχε εξασφαλίσει και κάποια ειρήνη με τη Σοβιετική Ένωση χάρη στο σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ. Ο Στάλιν θα έπαιρνε την ανατολική μισή Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες.
3. Πάνω από 60.000 Πολωνοί στρατιώτες σκοτώθηκαν από ναζί και μπολσεβίκους και στις 4 Οκτωβρίου η Πολωνία έπαψε να υπάρχει ως χώρα.
Οι Γερμανοί στρατιώτες κατοχής θεωρούσαν πως όλα τα καλά της Πολωνίας τα είχαν δημιουργήσει Γερμανοί άποικοι και όλα τα κακά οφείλονταν στους Εβραίους και στην οκνηρία των Πολωνών. Η οδηγία του Χίτλερ ήταν να εξοντωθεί η ελίτ των Πολωνών έτσι που ο λαός να υποβιβασθεί πιο εύκολα σε δουλεία.
Στον Χίμλερ, διοικητή των SS, ανέθεσε ο Χίτλερ να εκτελέσει αυτό το σχέδιο εκτοπίζοντας ή εξοντώνοντας την Πολωνική ελίτ και τους Εβραίους και στα σπίτια και στα χωράφια τους να εγκατασταθούν Γερμανοί. Πρώτα εκτελέστηκαν, με ευθανασία, 7.700 Πολωνοί τρόφιμοι σε ψυχιατρεία. Μετά, δεκάδες χιλιάδες Εβραίοι και Πολωνοί εκτοπίστηκαν σε στρατόπεδα όπως το Άουσβιτς. Οι Σοβιετικοί εκτόπιζαν Πολωνούς στα δικά τους γκουλάγκ.
Μεταξύ τους, οι ναζί και οι μπολσεβίκοι, από τον Σεπτέμβριο 1939 ως τον Ιούνιο 1941 εξόντωσαν εν ψυχρώ 200.000 Πολωνούς (αξιωματικούς, επιστήμονες, κληρικούς, καθηγητές, μεγαλεμπόρους κλπ.) κι εκτόπισαν περίπου 1 εκατομμύριο.
4. Οι Γερμανοί εισέβαλαν στις 3 Βαλτικές χώρες το καλοκαίρι 1941 καθώς οι Σοβιετικοί υποχωρούσαν ατάκτως. Οι Σοβιετικοί είχαν εκτοπίσει στα γκούλαγκ τους ως τότε 20.000 από τη Λιθουανία, 15.000 από τη Λετονία κι 11.000 από την Εσθονία.
Οι Γερμανοί ενδιαφέρθηκαν μόνο για τους Εβραίους. Είδαν πως, αμέσως μετά τη φυγή των Σοβιετικών, πολλοί ντόπιοι στράφηκαν κατά των Εβραίων. Τόσο στη Λετονία όσο και στη Λιθουανία οι πολίτες σκότωσαν χιλιάδες Εβραίους και λεηλάτησαν τις περιουσίες τους. Η Λεωφόρος Ελευθερίας στο κέντρο της Ρίγας, πρωτεύουσας Λετονίας, μετονομάστηκε σε Οδός Αδόλφου Χίτλερ!
Μεταξύ 1941 και 1944 οπότε οι Σοβιετικοί ξαναγύρισαν στις Βαλτικές χώρες, στην Εσθονία οι περισσότεροι από τις 5.000 Εβραίων κατόρθωσαν να δραπετεύσουν ανατολικά στην ΕΣΣΔ: λίγοι θανατώθηκαν. Στη Λετονία εκτελέστηκαν 70.000. Στη Λιθουανία θανατώθηκαν περίπου 200.000, το σύνολο των Εβραίων! Συχνά οι εκτελεστές ήταν ντόπιοι που μισούσαν τους Εβραίους!
5. Τη μεγαλύτερη βαναυσότητα και αγριότητα οι Γερμανοί κατακτητές την εκδήλωσαν στα εδάφη της Λευκορωσίας και Ουκρανίας. Αφήνω κατά μέρος τις απώλειες σε μάχες τις οποίες έχω εξετάσει σε παλαιότερα άρθρα.
Η γενική ιδέα (τελευταία εκδοχή Μαΐου 1942) ήταν, μετά τους Τσέχους και Πολωνούς που ήταν Σλάβοι, να εξοντωθούν περί τα 30εκμ Λευκορώσων, Ουκρανών και Ρώσων. Η κατάκτηση της Ουκρανίας θα έδινε στον Χίτλερ αυτάρκεια τροφίμων. Πρώτα θα τρέφονταν οι Γερμανοί και μετά οι άλλοι.
Τα Generalplan Ost ‘Γενικό σχέδιο Ανατολής’ και Hunger Plan ‘Σχέδιο Λιμοκτονίας’ (για τους Σοβιετικούς) δεν πήγαν σύμφωνα με τις γερμανικές επιθυμίες αφού οι χιτλερικές στρατιές κόλλησαν στις λάσπες και στους πάγους του φοβερού χειμώνα 1941-42 και δεν είχαν προβλεφθεί χειμερινά εφόδια.
Ο θαλάσσιος αποκλεισμός της Γερμανίας από τον βρετανικό στόλο, οι τεράστιες αποστάσεις ως τα μέτωπα στη Σοβιετία και η συνεχής δράση των παρτιζάνων στα μετόπισθεν, δημιούργησαν τώρα διπλό πρόβλημα επισιτισμού και στην πατρίδα και στους μαχόμενους στρατιώτες.
Υπήρχαν και οι σοβιετικοί αιχμάλωτοι που στο τέλος του 1941 αριθμούσαν 3 εκατομμύρια! Στα διάφορα στρατόπεδα, στάλαγκ, οι αιχμάλωτοι έπαιρναν μόνο 200 γραμμάρια ψωμί την ημέρα και αφήνονταν να πεθάνουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες. Το ποσοστό θνησιμότητας ήταν σχεδόν 58%.
Οι Γερμανοί έπαιρναν τις μπότες, τις χλαίνες, και ό,τι άλλο μπορούσαν και βέβαια λήστευαν τρόφιμα από τα σπίτια, για να αντέξουν τον χειμώνα.
6. Σε αυτές τις περιοχές οι Εβραίοι εξοντώνονταν κατά δεκάδες χιλιάδες. Πολλοί εκτελούνταν επί τόπου στις μεγάλες πόλεις Μινσκ, Σμολένσκ, Κίεβο, Χάρκοβο κλπ. Ή στέλνονταν στα στρατόπεδα εξόντωσης.
Μα και οι μη Εβραίοι αντιμετωπίζονταν με παρόμοιο τρόπο καθώς κάθε μπουκιά που πήγαινε στους ντόπιους άφηνε στερημένους τους Γερμανούς κατακτητές που τώρα έβλεπαν πως δεν θα κέρδιζαν αυτόν τον πόλεμο.
Οι ντόπιοι αφήνονταν να λιμοκτονήσουν – εκατοντάδες χιλιάδες. Μόνο όσοι συνεργάζονταν με τους χιτλερικούς είχαν δυνατότητα επιβίωσης. Επίσης, οι πιο ικανοί και ειδικευμένοι εργάτες στέλνονταν να εργαστούν στη Γερμανία.
Στο τέλος του πολέμου (Μάϊος 1945) πάνω από 1.000.000 Σοβιετικοί βρέθηκαν να εργάζονται στα γερμανικά εργοστάσια – μα 400.000 είχαν ήδη πεθάνει εκεί από κακομεταχείριση, ασθένειες και στερήσεις.
Από δε τους αιχμαλώτους εκτελέστηκαν εν ψυχρώ 500.000 και 2.500.000 πέθαναν από στερήσεις, κακουχίες, ασθένειες.
Τέτοια ήταν η κτηνωδία των Ναζί. Και είναι κατανοητή η άγρια εκδικητικότητα την οποία οι σοβιετικοί στρατιώτες έδειξαν στους Γερμανούς κατά την προέλασή τους μέσα στην ανατολική Γερμανία.
